Przesądy i zabobony ślubno - weselne są elementem tradycji. Wszystkie najlepiej traktować z przymrużeniem oka, a wierzyć tylko w te, które mogą przynieść szczęście. Przesądy dotyczą zarówno przygotowań do ślubu, ubrań państwa młodych, ale także przebiegu samej uroczystości. Jest ich tak wiele, że czasem wykluczają się wzajemnie. Niektóre przynoszą szczęście, inne są złą wróżbą. O ostateczny kształt małżeństwa, i o szczęście w nim, trzeba zadbać samemu. Dlatego przesądami nie warto się zbyt mocno przejmować.

Przygotowania
Według przesądów na datę ślubu trzeba wybrać miesiąc z literą r. Nieszczęście wróży zawieranie ślubów w maju i w listopadzie, a także 1 kwietnia w prima aprilis. Tradycja mówi, że pan młody nie powinien uczestniczyć w poszukiwaniu kreacji swojej wybranki, a także nie może zobaczyć jej w ślubnej kreacji zanim wybiją weselne dzwony. Jeżeli stanie się inaczej - wróży to nieszczęście parze młodej. Podobnie jest z butami, choć tutaj znajdziemy dwie różne wersje. Z jednej wynika, że panna młoda powinna kupić przyszłemu mężowi koszulę, a on jej buty. Inne źródła podają, że dziewczyna nie powinna nigdy otrzymać butów w prezencie od swojego narzeczonego, gdyż opuści go w nich.

Ślubne ubranie
Panna młoda, nawet jeśli jest świetną krawcową, nie powinna uczestniczyć w szyciu własnej sukni oraz zbyt często jej mierzyć (poza przymiarkami). Suknia nie powinna być też zakładana przez koleżanki panny młodej (w przeciwnym razie zostaną starymi pannami). W fałdach sukni koniecznie trzeba zaszyć okruszek chleba i kryształek cukru, aby w domu nie zabrakło jedzenia i słodkości. Do bucika należy włożyć pieniążek (symbolizuje dobrobyt) oraz natkę pietruszki (nadzieja).

Dodatki
Panna młoda powinna również zadbać o odpowiednie dodatki: niebieskie, białe, pożyczone, stare i nowe. Biały kolor symbolizuje czystość uczuć, natomiast niebieski ma zapewnić wierność męża. Coś pożyczonego (biżuteria lub welon) zapewni pannie młodej przychylność rodziny męża. Coś nowego to symbol dostatku we wspólnym życiu. Panna młoda zakłada również coś starego, aby w nowym życiu nigdy nie zabrakło pomocy rodziny i przyjaciół. Dodatkowo pan młody powinien włożyć drobne do kieszeni, aby zapewnić dostatek rodzinie.

Tuż przed ślubem
W noc poprzedzającą uroczystość pantofelki panny młodej powinny stać na parapecie, aby zdążyło wejść w nie szczęście. Według przesądów buty na parapecie zapewniają również w dniu ślubu piękną pogodę. Pannie młodej powinna pomagać przy ubieraniu druhna. Zakładanie welonu przez druhnę, która musi być panną, to symboliczna ochrona panny młodej przed zawistnymi spojrzeniami. Według wierzeń świadkową można być tylko dwa razy. Jeżeli dziewczyna świadkuje częściej, to sama zostanie starą panną. Co ciekawe w przesądach nie znajdziemy nic na temat świadkowania przez przedstawicieli płci brzydkiej. Przed ceremonią panna młoda nie powinna oglądać się w lustrze (aby nie sprowadzić nieszczęścia powinna zdjąć choć jeden element np. rękawiczki lub buty).

Jeszcze jakiś czas temu wierzono, że panna młoda, która ślubuje w perłach będzie płakać przez całe małżeństwo. Inne wierzenia podają, że pereł nie powinna zakładać też matka panny młodej. Wbrew tym przesądom perły są chętnie wybierane jako biżuteria ślubna, gdyż nie tylko wyglądają elegancko, ale i pasują do wielu typów urody. Róże mogą znaleźć się w ślubnym bukiecie, ale pod warunkiem, że zostaną z nich usunięte wszystkie kolce. Jeżeli panna młoda się ukłuje, oznacza to, że będzie cierpieć w małżeństwie.

Uroczystość
Narzeczonych powinien wieźć do ślubu mężczyzna (nigdy kobieta). Bardzo dobrze wróży nowożeńcom, jeśli ślub odbywa się w kościele, w którym było ochrzczone jedno z nich. Deszcz w dniu ślubu to dobra wróżba na całe życie. Uśmiech pary młodej w drodze do ołtarza gwarantuje szczęście, natomiast łzy panny młodej stanowią dobrą wróżbę dla obojga (oczywiście tylko łzy szczęścia lub wzruszenia). W drodze do ołtarza nie wolno oglądać się za siebie - symbolizuje to tęsknotę za dotychczasowym życiem. Jeżeli podczas uroczystości rąbek sukni zakryje choć kawałek męskiego buta, to znak, że pan młody będzie pod pantoflem żony. Przysięgę należy wypowiadać wolno i dokładnie, aby się nie pomylić, choć zabawne pomyłki uznawane są jako dobra wróżba. Jeżeli podczas ceremonii upadnie obrączka, to podnieść ją może tylko ksiądz lub ministrant. W żadnym wypadku nie powinna tego robić świadkowa.

A po ślubie...
Pierwszy pocałunek po złożeniu przysięgi zapewnia wierność obojga małżonków. Tuż po zakończonej ceremonii bardzo często jesteśmy świadkami drobnych przepychanek przy ołtarzu. Kto kogo obróci podczas odchodzenia od ołtarza ten będzie przewodził w małżeństwie. Po wyjściu z kościoła młodzi powinni zostać obsypani ryżem (życzenia płodności) i monetami (powodzenie w życiu). Kiedyś wierzono również, że nowożeńcy powinni pozbierać cały ryż, a panna młoda powinna ugotować na nim zupę, aby żyło im się dostatnio. Pierwszą osobą, która złoży życzenia państwu młodym powinien być mężczyzna.

Wesele
Na sali weselnej czeka na pana młodego sprawdzian sprawnościowy. Aby życie młodych układało się pomyślnie, pan młody musi przenieść pannę młodą przez próg domu weselnego, uważając, aby się nie potknąć. Tańcząc pierwszy taniec młodzi rozpoczynają oficjalnie wesele. Warto dobrze dobrać piosenkę, aby nie było w niej słów dotyczących rozstania czy nieszczęśliwej miłości. Szczególnie warto sprawdzić tłumaczenie angielskich tekstów.

Katarzyna Michałek