Dla większości młodych ludzi dzień zawarcia związku małżeńskiego, tak dawniej, jak i dziś, jest najważniejszym dniem w ich życiu, dniem, który skłania do marzeń. W spełnieniu tych marzeń mogą pomóc sprawdzone przez poprzednie pokolenia dawne obyczaje i tradycje weselne. Aby uniknąć nerwów i obaw, a samo wesele uczynić weselem dla wszystkich gości, a nie tylko dla Państwa Młodych, należy czerpać garściami z tych tradycji.

 Publikując ten cykl, wierzę, że pomoże on zrozumieć istotę wesela i pomimo zmieniających się czasów, dobre obyczaje oraz kultura osobista, wynikające z polskiej tradycji, zawsze pozostaną niezmienne.

 Na wstępie chcielibyśmy przyjrzeć się oświadczynom, które obecnie bardzo często mylone są z zaręczynami.

 Dwoje zakochanych w sobie ludzi powinno wspólnie podjąć decyzję o związaniu się ze sobą na zawsze. W tym aspekcie panuje spora dowolność form. W zasadzie zależy to jedynie od kreatywności młodzieńca, który może wymyślić oryginalny sposób oświadczenia swej wybrance. Jednak prawdziwa ceremonia oświadczyn, to skierowanie prośby o rękę wybranki do jej rodziców (to oni powinni zaakceptować związek i wyrazić na niego zgodę). Oświadczyny powinny odbywać się w domu przyszłej panny młodej.

 Młody, przychodząc do domu przyszłej żony, powinien pamiętać o kwiatach, zarówno dla mamy, jak i dla swojej wybranki. Istotny jest również kolor kwiatów. Dla mamy najodpowiedniejszy jest bukiet z różowych róż. Przyszła żona powinna być obdarowana różami w kolorze purpury. Wręczając kwiaty młodzieniec powinien wystąpić z prośbą do rodziców, zwracając uwagę na długą znajomość z ich córką oraz na fakt, że się kochają i chcą zawrzeć związek małżeński. Wtedy przyszły pan młody powinien wystosować prośbę do rodziców swojej wybranki o rękę ich córki.

 Rodzice pani młodej wyrażają zgodę, lub nie akceptują przyszłego ich związku (dawniej na znak odmowy podawano czarną polewkę). W przypadku akceptacji cała czwórka może podjąć kolejne rozmowy podczas wspólnej kolacji lub obiadu.

 Dawniej zaręczyny odbywały się w domu rodziców panny młodej. Obecnie może to być, ale nie musi, wystawny obiad lub kolacja w domu młodej lub w restauracji. Zaproszenie na tę uroczystość powinno wyjść od rodziców dziewczyny do rodziców chłopaka. Obydwie strony powinny zadbać o odpowiednią oprawę, odświętny strój i wyznaczenie miejsc dla zaproszonych gości. Obyczaj nakazuje, aby przyszły teść siedział po prawej stronie matki narzeczonej, a przyszła teściowa po lewej stronie ojca narzeczonej.

 Rodzice przyszłego narzeczonego powinni zjawić się punktualnie z bukietem kwiatów zarówno dla matki przyszłej synowej, jak i dla niej samej oraz butelką szampana.

 Jeżeli rodziny jeszcze się nie znają, trzeba zatroszczyć się o to, by ich sobie wzajemnie przedstawić. Spotkanie winno się rozpocząć od luźnej rozmowy na ogólne tematy. W tym czasie można podać aperitif i drobne przekąski.

 Nawet, gdy wszyscy wiedzą o celu spotkania oraz o planowanym małżeństwie, elegancki młody mężczyzna powinien złożyć swojej wybrance oficjalną deklarację o swoich uczuciach w obecności obydwojga rodziców i wręczyć pierścionek zaręczynowy. Dawnej pierścionek zaręczynowy był okryty tajemnicą. Panna młoda mogła go zobaczyć dopiero w dniu zaręczyn.

 Pierścionek powinien być ze złota lub platyny, najlepiej z brylantem. W naszej tradycji dopuszczalne są inne kamienie, które można wybrać uwzględniając miesiąc urodzenia swojej wybranki. Na wewnętrznej stronie pierścionka wygrawerowana powinna być data zaręczyn i imię narzeczonego. Warto pamiętać, że pierścionek zaręczynowy nosi się na serdecznym palcu lewej ręki.

 Bardzo miłym gestem ze strony rodziców narzeczonego jest wręczenie rodzinnego drobiazgu przyszłej synowej (może być to na przykład coś z biżuterii po przodkach).

 Kiedy oficjalną część uroczystości mamy już za sobą, możemy przystąpić do dalszych rozmów. Można ustalić i podać do oficjalnej wiadomości datę ślubu, miejsce i okoliczności zawarcia związku małżeńskiego, wesela, podróży poślubnej (jeśli taką przewidujemy).

 Zarówno rodzice młodej, jak i młodego muszą wykazać dużą tolerancję i dyplomację. Wszelkiego rodzaju zastrzeżenia i wątpliwości powinny być pozostawione na czas intymnej rozmowy z synem i córką.

 W następnym cyklu opiszemy przygotowania do wesela. Zajmiemy się: scenariuszem weselnym, ślubem, zakupem obrączek, formą zaproszeń, wyborem zespołu muzycznego, kamerzysty i fotografa.

Tweet