Do 17, a Ty ?

Teoretycznie do 16, ale na pewno nie wyjde o czasie wiele z Was mieszka z PM-ami?

Teoretycznie do 16, ale na pewno nie wyjde o czasie wiele z Was mieszka z PM-ami?

Ja o czasie tez zazwyczaj nie wychodzę chociaż dzisiaj akurat musze 

Ja mieszkam z Marcinem już ponad dwa lata ale my mieszkaliśmy 15 km od siebie wiec jeżdżenie codzienne było bardzo paliwożerne  łatwiej nam było wracać wieczorem do jednego domu 

a Ty się zastanawiasz nad mieszkaniem razem  ? 

[AlicjaEwa]

My mieszkaliśmy ze sobą  jakiś rok przed ślubem no i juz po to sie oczywiście nie zmienilo:D

My mieszkalismy ok. 87km od siebie, to dopiero bylo paliwozerne od 2 lat tez praktycznie rzecz biorac mieszkamy razem. Tutaj studiowalam i pracowalam. Tu sie poznalismy tzn. w Krakowie. Zaraz musze wskoczyc do Twojego watku i troche poszpiegowac

zapraszam 

dojazdy są rzeczywiście masakryczne jeśli się jeszcze pracuje do późna albo spędza dużo czasu na uczelni

[Daga91]

Zazdroszczę wam dziewczyny wspólnego mieszkania. My mieszkamy osobno, ale mamy blisko do siebie 15 min spacerkiem. Jeszcze trochę musimy poczekać, ale mam nadzieję że za rok o tej porze już będziemy na swoim

[Sabineczka]

Po zdjęciach nie widac byś miała jakies kompleksy ?

Sabinko chodzi Ci o dyskusję na temat mierzenia sukni? Wiesz... wkleiłam tylko jedno zdjęcie. I to od pasa w górę, więc figury za bardzo nie widać  przytyłam w ciągu ostatniego roku i muszę się w tym uporać. Nie jestem otyła, ale pasowałoby mi jeszcze trochę zrzucić. Z resztą, nie o wagę tu chodzi. Kompleksy kolmpleksami - będę musiała się zmierzyć z mierzeniem sukni, jeśli chce mieć piękny ślub 

Daga witaj u mnie w wątku i zapraszam częściej  Odległość u Was jest nieduża, to zawsze można się przejść  to, że pomieszkuję u PM-a, wiąże się też z jeszcze jedną sprawą. Pochodzi on z niepełnej rodziny. W ogóle nie ma konkatu z ojcem. Matka zostawiła go gdy miał 11 lat i pojechała do Stanów, zarobić na lepsze życie. Stety, niestety, została tam. Wychowała go Babcia. Gdy nieco się usamodzielnił, wyprowadził się od Babci i mieszkał już sam. Więc powiedzmy "mieliśmy warunki". Z resztą... długa i bardzp smutna historia, którą pewnie poznacie, gdy będę się żalić.

Co wybieracie - kilka słów na temat naszej sali, czy istorię naszej miłości  ? Bo mam chwilę i nie wiem co wybrać 

wpraszam się i ja. Piękna sala!!

[AlicjaEwa]

historia miłości

wpraszam się i ja. Piękna sala!!

Witaj AiR   zapraszam do podczytywania!

Dziękuję za tyle miłych słów na temat sali   jak na razie, słuchaliśmy w tej kwestii samych nieprzyjemnych rzeczy: a to, że za daleko, jak to tak jechać tyle? mało sal w Tarnowie? aaaa wydziwiacie, wielkie państwo się znalazło do Krakowa itp. itd., tylko że nam na prawdę nic nie spodobało się na tyle, żeby zarezerwować termin, no i została Wieliczka. Na początku ten nadmiar różu mnie nie przekonywał, na szczęście już się jakoś oswoiłam   sala taneczna jest utrzymana w tonacji czarny/czerwony, to mi lezy chyba bardziej.

Ja wybieram historię miłości

Mówisz masz - więc oto historia miłości 

Był luty 2011 roku. Mroźna zima. Ja - w totalnej rozsypce. Po niespełna dwóch latach związku, rozstaniu i pół roku zawirowań, zakończyłam definitywnie i ostatecznie rozdział swojego życia pod tytułem -eks. Byłam mega zmęczona fizycznie i psychicznie, to nie było zwykłe rozstanie, a nasza znajomość zakończyła się nękaniem i policyjnym zakazem zbliżania się... Nie mówiąc już o „zwykłym” rozczarowaniu i złamanym sercu. Nie w głowie mi była nowa miłość. Byłam o krok od depresji. Nie jadłam, nie wychodziłam, przestałam chodzić do pracy, bałam się, że zawalę studia. Wtedy moja współlokatorka i najlepsza przyjaciółka jeszcze z czasów licealnych, namówiła mnie na założenie konta na sympatii. Zgodziłam się chyba tylko dla świętego spokoju, randkowanie mnie nie bawiło. Dostałam kilka odpowiedzi, ale nie miałam odwagi umawiać się z nikim nieznajomym. Aż do czasu... Zafascynowało mnie zdjęcie pewnego chłopaka, a w zasadzie mężczyzny, wymieniliśmy kilka meili, był jak spełnienie moich dziecięcych marzeń - ciemne włosy, ciemne oczy, doktorant, wysoki, z Krakowa, z dobrą pracą, szarmancki. Miał piękne zęby. Taaaak zęby  Już na pierwszym spotkaniu czar prysł. Był nudny jak flaki z olejem. Modliłam się, żeby jak najszybciej dotrzeć do domu. Po namowach przyjaciółki, postanowiłam dać mu jeszcze jedną szansę. I jeszcze jedną. Po trzech, dałam sobie spokój. Stwierdziłam, że to koniec randek w ciemno, a na słuchaniu przyjaciółki wyjdę jak Zabłocki na mydle, bo w tym czasie i ona rozstała się ze swoim długoletnim partnerem. Ale w mojej skrzynce pojawiła się krótka wiadomość, o której nie mogłam zapomnieć - powaliła mnie szczerość Domina88. I tak zaczęłam meilować i smsować z moim obecnym PM-em. A zaczęło się to dokładnie 14 lutego 2011 roku 

CDN.

[AlicjaEwa]

o kurcze , to miałaś przeżycia...

czekam na ciąg dalszy.!

mojego mężą  tez poznałam przez portal randkowy

Odcinek 2

Przyciągało mnie jego poczucie humoru i to, że potrafił słuchać. Bardzo wtedy tego potrzebowałam. Nie mogłam się jednak odważyć na spotkanie. Wmówiłam sobie, że wykorzystałam tamtego pierwszego chłopaka z sympatii. Na pewno był zawiedziony, ale przecież nie miałam wobec niego żadnych zobowiązań. I tak mijał dzień, za dniem. PM coraz bardziej nalegał na spotkanie, a ja, byłam mega wystraszona. Nie chciałam, żeby tak fajna „znajomość” zakończyła się rozczarowaniem na spotkaniu.

13 marca, godz. 18, wracam pociągiem z Tarnowa do Krakowa i dostaję smsa: „Spotkajmy się dziś. Będę czekał o 20. Jeśli dziś nie możesz, spróbuję jutro i pojutrze.” Dałam się namówić. Spotkaliśmy się o 20 na pod Galerią Krakowską przy choince. Mieliśmy się wybrać na spacer, bo nie miałam odwagi iść z nim na kawę. Pierwsze wrażenie: MASAKRA   a już piszę czemu. Umówiliśmy się w konkretnym miejscu. On miał już czekać, ja miałam do niego podejść. Podchodzę, a tam nikogo nie ma. Zonk. No to stoję, nagle dzwoni mi telefon, odbieram a on się rozłącza. Po 2 minutach podszedł do mnie. Ale byłam wk ***   wiecie czemu? bo poczułam się jak zwierzątko na wystawie ... zastanawiałam się, czy zrobił to tylko dlatego, żeby mnie "obejrzeć". Drugie wrażenie: MASAKRA   też Wam zaraz wyjaśnie czemu   "Dlaczego on się tak dziwnie kiwa jak chodzi? Kurde, skate jaki czy coś. I ręka w kieszeni? EEE spalony". No ale dałam mu szansę na trzecie wrażenie   idziemy w umówionym kierunku, rozmowa nawet się klei, a on nagle zatrzymuje się i mówi, że chyba musimy podjechać na Bulwary autem, bo chyba trochę boli go noga. Wiecie co zrobiłam? Poczłapałam za nim do jego samochodu, wsiadłam i pojechaliśmy. To było mega nieodpowiedzialne. Do dziś to wspominamy. Ja-zawsze opanowana i rozsądna, wsiadająca do auta obcego mężczyzny po zmroku? Jakaś kpina! A jednak to zrobiłam... I tu było miejsce na czwarte wrażenie: OOO SUPER AUTO   żadna ze mnie blachara, ale autko zrobiło na mnie wrażenie. Dojechalismy na miejsce, przeszliśmy jakieś 150m, a on mówi, że musimy usiąść, bo noga go boli (co za łamaga?). No ale usiedliśmy   i wtedy zadziałała ta magia   rozmawialiśmy do 1 w nocy, gwiazdy, niebo, Wisła i my  

Później wszystko potoczyło się bardzo szybko. Żadne z nas nie pamięta, kiedy zostalismy parą. Za datę ustaliliśmy 13 marca 2011 - dzień naszego pierwszego spotkania  a wiecie czemu bolała go noga?  wtedy gdy się ze mną umawiałam o 18, gdy byłam w pociągu, on grał z kolegą w koszykówkę, zerwał sobie staw skokowy  ale prosto od lekarza, przyjechał do mnie, bał się, że drugi raz nie przekona mnie do spotkania się z nim, więc nie chciał zmarnować okazji, to też mnie zauroczyło 

Może wystarczy tej mojej pisaniny. Nie chcę Was zanudzić na śmierć. Idę przygotować jakąś szybką i małą kolację, bo PM zaraz wraca.

A to nasze pierwsze wspólne zdjęcie:

[AlicjaEwa]

jaaak słodko!

ej nie zostawiaj mnie bez opisu zaręczyn. uwielbiam takie rzeczy!

co do wsiadania do auta.  fakt mega nie odpowiedzialne... ale coś Ci opowiem. Gdy ja umówiłam sie na pierwsze spotkanie z mężem,  była zima. szybko ciemno , zimno i w ogóle fuuu.
No i mój mąż odwołał naszą randke. spędziłam cały wieczór na rozmowie z nim przez gg. po paru ładnych godzinach powiedziałam mu , że chce sie spotkać teraz zaraz.
była godz 1 w nocy. wynajmowałam pokój na przeciwko centrum erotyki. tam też sie umówiliśmy.

i tu będzie hit.

nikomu nie powiedziałam gdzie ide , mojej współlokatorki nie było w domu bo była u swojego faceta, nie wziełam telefonu i tak sobie beztrosko poszłam w noc do obcego 2 m faceta .

to jest dopiero nie odpowiedzialność co?

nikomu nie powiedziałam gdzie ide , mojej współlokatorki nie było w domu bo była u swojego faceta, nie wziełam telefonu i tak sobie beztrosko poszłam w noc do obcego 2 m faceta .

to jest dopiero nie odpowiedzialność co?

Bożeeee Ty to dopiero jesteś nienormalna      ja bym córkę zabiła za to, a siostrę zamnkęła w piwnicy na wieki wieków! a Wy też z sympatii?

[AlicjaEwa]

Ja po prostu czułam ze to on. poza tym przegalismy wiele godzin:D ale fakt nie było to najmądrzejsze z mojej strony my z fotoflirt w sumie konto założyłam by ponabijac się z kumpla a żeby przeglądać profile trzeba było się zarejestrować. No i poza ogłoszeniami do pracy w Niemczech jako barmanka pojawił się on....

Życie jest nieprzewidywalne  kurcze, muszę lecieć, jutro pobudka o 5.20

ależ tu romantycznie.... czy mogę się przytulić do wątku?

Niedzwiedzica witaj a wieczorem, postaram sie odszukac Twoj watek i wpasc

[AlicjaEwa]

do wszystkich przychodzisz a do mnie nie?

mam sie obrazić?

Hehe wlasnie w tej chwili bylam u Ciebhe

[AlicjaEwa]

czekam na opis zaręczyn moja panno!

O ja niemoge ale to wszystko romantyczneeeee 

ja spotkałam swojego M. pod tesco  na zlocie opli, inne dziewczyny się oglądały za nim ale co tam, po prostu zabrałam go do domu jeszcze tego samego wieczoru mój i koniec 

[Vivka]

ale romantycznie  trochę jak w filmie

Dzieki dziewczyny

Alis tez niezla macie historie

Teraz pisze tylko z komorki, bo w pracy jestem, ale wieczorem napisze Wam cos jeszcze

Dzis to ja mam gorszy dzien fuj