Niepozorny kawałek tkaniny, jeden z mniejszych elementów ubioru mężczyzny. Mimo swojej wielkości jest niemal najważniejszy. Zawiera niekwestionowany potencjał informacyjny o osobowości człowieka, który go nosi. Jaki rodzaj krawata, gatunek tkaniny, wzornictwo, czy też sposób wykonania węzła wybiera jego właściciel, wiele może nam powiedzieć o jego charakterze.

 Krawat zajmuje centralne miejsce w całej postaci, jest najszybciej i najgłębiej kodowanym elementem stroju w podświadomości patrzącego. Określa osobowość, podświadomie wpływa na lepsze samopoczucie. Rynek oferuje obecnie ogromne bogactwo wzorów i każdy może dobrać sobie krawat, tak, aby czuł się w nim dobrze. Dawniej, ozdoby męskiej szyi (czy to bogato wykonane fulary czy też żaboty, plastrony) były domeną przedstawicieli wyższych klas społecznych, a ich przepych i misterność wykonania miały na celu wytwarzanie dystansu pomiędzy rozmówcami. Później zaczął zyskiwać na popularności protoplasta obecnie noszonego krawata, zwany długim. Był on postrzegany jako swoistego rodzaju symbol ochrony o jednoznacznie męskim, zdecydowanym charakterze.

Historia krawata
Samo słowo pochodzi od francuskiego "la cravate". Ten niewielki element garderoby zawdzięczamy Ludwikowi XIV, przed którym oficerowie wojsk austro-węgierskich paradowali w mundurach przyozdobionych w kolorowe szarfy wiązane wokół szyi, wprowadzając w ten sposób na dwór francuski modę na krawaty. Potwierdzeniem tej teorii może być sama nazwa krawata pochodząca od słowa "kroatia", jakim określono ówczesne tereny Austro- Węgier. Zdaniem innych historyków, początków mody na krawat można szukać w czasach dużo bardziej odległych, na dworze cesarza chińskiego Shi Huang Ti, gdzie w latach 260 - 209 p.n.e żołnierze nosili owinięte wokół szyi chusty.

Inna z kolei teoria uznaje Rzymian za wynalazców krawata. Na kolumnie Trajana, budowanej w 113 r. widnieją legioniści rzymscy przyozdobieni w "focale" - związany w węzeł szal usytuowany na pancerzu. Teorii co do pochodzenia tego elementu garderoby jest wiele, nie zmienia to jednak faktu, że krawat przyjął się na całym świecie i jest uznawany za obowiązkowy element stroju eleganckiego mężczyzny.

Typy wiązań
Pierwsze i najbardziej popularne, ze względu na łatwość wykonania, jest wiązanie proste, zwane four in hand. Najbardziej popularny współcześnie i najprostszy, bo wymagający tylko czterech ruchów, węzeł o wielostronnym zastosowaniu, charakteryzuje się nie tylko łatwością zrobienia, ale także wielofunkcyjnością. W połączeniu z różnymi materiałami, pasuje do każdego fasonu kołnierzyka. Powszechnie uznaje się, iż ten rodzaj węzła należy nosić na uroczystości lub do pracy. Ze względu na łatwość, polecany jest początkującym. Wiązanie typu windsor (nazwane tak od księcia Windsoru w latach 30-tych) jest dużo większe i pozwala stworzyć wygląd dużego węzła, który jest szeroki i trójkątny, komponuje się najlepiej z otwartymi koszulami. Jest to węzeł stosowany przy krawatach z grubej tkaniny i odporniejszy na rozwiązanie niż węzeł prosty. Idealny do szerokiego kołnierzyka. Jest harmonijny i gładki. Podobnie jak prosty pasuje do pracy i na uroczystości.

Węzeł pół-windsor jest mniejszy od węzła windsor, ale większy od prostego. Ma kształt symetrycznego trójkąta noszonego zazwyczaj do przeciętnych koszul i kołnierzy. Wiązanie jest mniej eleganckie i obfite niż windsor. Jest dosyć trudne do uformowania i tylko poprzez liczne próby wiązania możemy dojść do odpowiedniej wprawy. Jest to węzeł, który nie rozwiązuje się sam. Polecany jest do wełnianych krawatów i wąskich kołnierzyków.

Jak rozpoznać dobry krawat?
Należy go wziąć do ręki i dotykiem sprawdzić jakość tkaniny, chwytając za wąski koniec i pozwalając opaść mu na dół. Jeżeli opada prosto, równo, nie faluje i nie marszczy się - jest dobry. W czasie wiązania, krawat nie może rozciągnąć się w miejscu, gdzie będzie węzeł. Należy sprawdzić sprężystość tkaniny, lekko ją naciągając. Ponadto porządny krawat uszyty jest z trzech części materiału, które zszywane są na maszynie, jednak szwy wewnętrzne, nadające kształt krawatowi, powinny być wykonane ręcznie.

Krawatowe faux pas
Faux pas popełniają mężczyźni, u których krawat wychodzi poza linie paska oraz którzy wiążą krawat zbyt krótko. Jednakże, jak uczy trzywiekowa tradycja, krawat jest pomyślany jako ozdoba szyi, dlatego z dwojga złego lepiej jeśli jest nieco przykrótki niż za długi. Nie należy go nosić do koszul z krótkim rękawem. Jest to wyjątkowo źle postrzegane. Idealnie dobrany krawat powinien być ozdobą, w której mężczyzna czuje się doskonale. Pamiętajmy o zachowaniu repliki rolex umiaru i zrównoważeniu kolorów. Jeżeli wybieramy krawat w paski lub wzory, to koszula powinna być gładka. Ta zasada obowiązuje także w drugą stronę. W szafie każdego gentelmana powinno znaleźć się kilka sztuk tej części garderoby, aby na każdą okazję móc nieco zmienić swój wizerunek.

Siedem grzechów krawaciarza

Krawat musi być za każdym razem wiązany od nowa. Wielokrotne zdejmowanie krawata bez rozwiązywania deformuje węzeł i jest informacją, że wiązanie krawata jest czymś ponad siły mężczyzny.

Po zdjęciu krawata i rozwinięciu węzła, należy chwytając krawat palcami wskazującym i środkowym, delikatnym ruchem rozprostować zgniecenia po węźle i odwiesić krawat do szafy tak, aby nie był on gnieciony przez inne rzeczy i mógł swobodnie zwisać złożony w pół. Przy czym może on być zgięty tylko w miejscu, które po założeniu znajduje się dokładnie pod kołnierzykiem.

Karygodnym błędem jest przewożenie krawata w walizce wraz z innymi ubraniami, swetrami czy bielizną. Nie powinno się także wieszać krawatów razem z koszulą czy marynarką na wieszak w futerale na ubrania. Krawaty powinny być przewożone w podróży w specjalnym etui, które można kupić w sklepach z torbami lub galanterią męską.

Zabrudzony lub poplamiony krawat można prać wyłącznie chemicznie, najlepiej w zaufanej pralni. Krawat w środku ma specjalny wełniany wkład, który łatwo odkształcić przy niewłaściwej konserwacji.

Jedwabny krawat bardzo nie lubi żelazka. Pod jego ciężarem zatraca swoją obłość brzegów, a raz zaprasowane na płasko brzegi, już nigdy nie odzyskają pierwotnie uformowanej obłości. Przed ważnym spotkaniem warto spojrzeć na swój krawat i przesuwając po nim dłonią, wygładzić wszystkie niepożądane załamania.

Pamiętajmy, że zapinając pasy w samochodzie należy je przełożyć pod krawatem. W żadnym przypadku nie można nimi krawata przygniatać. Często takie uchybienia powodują spłaszczenie jego brzegów, a w przypadku niektórych gatunków jedwabiu w czasie długiej podróży może dojść do trwałego odbicia pasa na tkaninie.

Tkanina żakardowa, szczególnie ta o wymyślnych splotach, ma tendencję do zaciągania i mechacenia się. Jest to naturalna skłonność, podobnie jak w przypadku wełny. Do usuwania tego efektu najlepiej jednak używać zapalniczki. Bardzo szybkim ruchem opalamy powierzchnię tkaniny, co całkowicie likwiduje niepożądany efekt.

Tweet