[-SpinkA-]

Ja kiedyś nie chciałam dziecka bo uważałąm, że za wcześnie. Praca...kariera, szkoła... Teraz chcę ale nie mogę zajść w ciążę i latamy z moim słonkiem po lekarzach, i wydajemy na leczenie spore oszczędności. Inni zbierają na samochód - my na dziecko.
Życie przynosi niespodzianki.
Myślę, że nie ważne ile ma się lat. Ważne żeby czuć się odpowiedzialnym za małą istotkę, kochać siebie i fasolkę a wszystko inne to już szczegół.

[ela]

Myślę, że nie ważne ile ma się lat

No nie tak do konca . Ile sie ma lat to bardzo ważne !
Wazne aby dziecku zapewnić ciepłe i przytulne miejsce w którym moze się wychowywac i zaznać miłości !

[-SpinkA-]

Elunia czy to znaczy że uważasz że jak ktoś ma 16 lat to nie może dziecku zapewnić przytulnego domu w którym może się wychować i ciepła rodzinnego? Wszystko zależy od wielu czynników... poziomu dojrzałości, stanu materialnego, poczucia odpowiedzialności (i miłości bezgranicznej przede wszystkim)! Mojego męża brat miał 18 lat jak przyszedł na świat jego pierwszy syn a jego żona 16. Są do dzisiaj szczęśliwym małżeństwem z 20-letnim stażem, nawet czasem bardziej niż ci, którzy zaplanowali życie od A do Z (łącznie z tym kiedy pojawi się potomek). To nie jedyny przypadek który znam.
Nie popieram tylko głupich i nieodpowiedzialnych nastolatek, które urodzą dziecko i myślą "jakoś to będzie". A to jakoś w praktyce wygląda tak, że cały obowiązek spada na dziadków. Ale jeżeli ktoś jest odpowiedzialny....

[ela]

Nie popieram tylko głupich i nieodpowiedzialnych nastolatek, które urodzą dziecko i myślą "jakoś to będzie". A to jakoś w praktyce wygląda tak, że cały obowiązek spada na dziadków. Ale jeżeli ktoś jest odpowiedzialny....

O to mi włąsnie chodzi .

Elunia czy to znaczy że uważasz że jak ktoś ma 16 lat to nie może dziecku zapewnić przytulnego domu

Ja nie pisałam nic o wieku !!!
]Zobacz na Sandre , pomimo młodego wieku zapewniła małej ciepły dom i zrobiła wszytsko aby Wanessa była szczęsliwa !

[aneta_81]

Ważne, zeby przyszla matka czula sie odpowiedzialna za dziecko, zeby je kochala, zapewnila mu godne warunki do zycia.
co z tego, jak matka ma 30 lat, a nie umie zajac sie dzieckiem... kazdy przypadek mozna rozpatrywac osobno.

No nie tak do konca . Ile sie ma lat to bardzo ważne !

Ja nie pisałam nic o wieku !!!

hmmm.... chyba pisałaś Słoneczko Ale obie macie rację

[sandrunia]

Ja czuje się i od początku czułam się odpowiedzialna za mąłą i to mnie motywowało żeby jej było jak najlepiej do działań w tym kierunku. Dla mnie nie ma wieku w którym można być matką bo są pełnoletnie i po studiach i z dobrymi pracami kobiety a może być nie gotowa na to. Rzeczywiście ja też nie byłam gotowa bo chyba rzadna nastolatka nie może być ale podjełam sie odpowiedzialności wychowania Wanessy i teraz jestem bardzo szczęśliwą matką ponad trzy letniej córki z której jestem dumna i która jest moim wsparciem i nagrodą i kocham ja nad życie i teraz nie wyobrażam sobie życia bez niej.

Moim zdaniem to wszystko zależy czy dziewczyna ma większe ambicje czyli czy chce uczyć się dalej po maturze.  Jęśli matura jej wystarczy albo zawodówka to może zostać wcześniej mamą.  Jesli jednak myśli o studiach, to zdecydowanie powinna myśleć o macierzyństwie po studiach, w wieku ok.  25  lat.   Uważam, ze młode dziewczyny powinny zasmakować imprezowania mniejszego lub więskszego, by potem nie żałować mając te wszystkie obowiązki do zrobienia jak pranie, gotowanie itd, że się nie potańczyło.  Świadome macierzyństwo to szczęśliwe macierzyństwo.  Wpierw mąż, potem dziecko.  Oczywiście tak wszystkie byśmy chciały, ale starajmy się o to.  Mi się udało.  Mam 26 lat, mam pracę, studia ukończone, potem podyplomowe.  Mój przyszły mąż widział, że studia są dla mnie ważne.  Teraz wszyscy pytają nas czy się denerwujemy (jesteśmy trzy dni przed ślubem).  Ja odpowiadam szczerze - nie, bo znamy siebie.  Nie jesteśmy idealni, ale wiemy mniej więcej czego możemy się po sobie spodziewać.  Nie ma ideałów, najważniejsza jest przyjaźń i miłość miedzy dwojgiem osób i to, by potrafili dużo ze sobą rozmawiać. 

[kate_bush]

moim zdaniem na bycie rodzicem powinny się decydowac osoby ktore dojrzały emocjonalnie do posiadania dziecka i wychowania go a po drugie, które pracuja i mogą to dziecko utrzymac,bo to bardzo istotny czynnik.Oczywiscie zdarzaja się nastolatki,które mimo młodego wieku i braaku samodzielności finansowej są wspaniałymi matkami ale czy one nie powinny jeszcze sie uczyc korzystac z życia i nabywac doświadczen?

a ja wam powiem, ze mam 21 lat. niedlugo wychodze za mąz, dlatego, że nie w glowie  mi imprezy, tylko kocham swojego faceta i chce spedziec z nim reszte zycia. teraz okazało się , że jestem w ciązy, już mamy 10 tygodni. pomimo mlodego wieku, nie boję się tego. studia mam na pól metku, narzeczony  pracuje, mamy wlasne mieszkanie i tylko czekamy az sie kruszynka pojawi. Moim zdaniem nie ma odpowiedniego wieku na dziecko. poprostu trzeba czuc, że człowiek jest w stanie, się w pełni poświęcić malej istotce i może jej zapewnić godne zycie/

[Olucha]

Moim zdaniem to ile kobieta ma lat jak zostaje matką ma znaczenie, być może nie najważniejsze ale ma. Nie znam nastolatki w ciąży która sama potrafiłaby podjąć się opieki nad dzieckiem tzn, stworzyć dom, dać miłość, ciepło, ale i odpowiednie warunki materialne. Z drugiej strony są kobiety które pomimo tego że są po studiach, samodzielne finansową nie potrafią dać dziecku ciepła i miłości. I tak źle i tak nie dobrze. Nie rozumiem natomiast czemu studia miały by być wyznacznikiek do tego czy zachodzić czy nie zachodzić w ciążę, ja wprawdzie jestem już dawno po, ale sądzę że pogodzenie macierzyństwa z nauką to tylko kwestia dobrej organizacji niczego innego. My zdecydowaliśmy się na dziecko świadomie, jeszcze przed ślubem, który już był zresztą tuż tuż, ponieważ bardzo chcieliśmy dziecka i wiedzieliśmy że to jest już taki moment w życiu kiedy będziemy w stanie je kochać( choć kochalibyśmy je w każdym momencie) ale także utrzymać.

[madziara07]

mi się wydaję że tak jak szpileczka napisała, trzeba trochę zasmakować życia, nieważne czy na studiach czy bez nich, aby trochę pożyć, nazbierać doświadczeń i nie żeby potem po iluś latach swojemu dziecku wypominac że przez jego pojawienie sięna świecie czegoś się nie zrobiło itp

a ja wam powiem, ze mam 21 lat. niedlugo wychodze za mąz, dlatego, że nie w glowie  mi imprezy, tylko kocham swojego faceta i chce spedziec z nim reszte zycia.

a ja Ci powiem tak, też bardzo kocham swojego eMa i też chcemy spędzić że sobą życie, ale jesteśmy ze sobą ponad trzy lata i wierz mi, wiele imprez i spotkań przez ten czas zaliczyliśmy, nie tylko wspólnie zresztą

[Karolla77]

Ja mam 23 lata jesteśmy z moim A małżeństwem dopiero niecałe 5 miesięcy choć parą jesteśmy ponad 8 lat. Wiele razem przeszliśmy... i zawsze mogliśmy na siebie liczyc. Żadne z nas nie miało potrzeby szalec po dyskotekach jak rówieśnicy choć nie powiem że nie byliśmy na żadnej takiej imprezie  bo byliśmy ale były one raczej sporadyczne. Obecnie jestem w 19 tyg. ciąży i jesteśmy z mężem bardzo szczęśliwi staraliśmy się o dziecko już przed ślubem ale udało się dopiero po. Mamy mieszkanie i spłacamy kredyt za nie, samochód, oboje pracujemy i ja właśnie  w lipcu obroniłam licencjat. Chociaż wiedziałam że jestem w ciąży nie zrobiłam sobie przerwy w nauce tylko poszłam dalej na magisterke zaocznie tak jak i poprzednie 3 lata. Znajomi się pytają czy wezmę dziekanke a ja się zastanawiam po co przecież tak myśląc mogłam wogóle mgr nie zaczynac. A tak broniąc mgr nasze maleństwo bedzie miało ponad roczek a ja bede mogła dalej pracowac może już w zawodzie... Piszę to bo uważam że wszystko można ze sobą pogodzic pracę (jeszcze pracuje, nie jestem na zwolnieniu), studia, obowiązki domowe i bycie w ciąży potem rodzicem. Wszystko zależy od dobrego zorganizowania wszystkich spraw. I czy dlatego że mam dużo wszystkiego na głowie to znaczy że bede złą mamą???NIE uważam tak, bo dziecko jest i bedzie zawsze na pierwszym miejscu. I nie rozumiem dziewczyn które uważają że jak są w ciąży to już koniec szkoły nie skończą, na studia nie mogą iść itd.
A tak jeszcze na marginesie pracuję w szpitalu na oddz. położniczym i kobiety rodzą w różnym wieku i naprawdę często się zdarza że dziewczyna mająca 17-18 lat jest bardziej odpowiedzialna niż ta starsza. Chociażby ostatni przypadek kobieta  lat 30 pare ciąża 1 tydz. 34 i ona nie wie że jest w ciąży, twierzdi że to guz, badana przez psychologa i psychiatre, jest normalna... nie wypowiem się...  

[madziara07]

JChociażby ostatni przypadek kobieta  lat 30 pare ciąża 1 tydz. 34 i ona nie wie że jest w ciąży, twierzdi że to guz, badana przez psychologa i psychiatre, jest normalna... nie wypowiem się...  

o zboże...
będę wredna, ludzie ograniczeni znajdują się w każdym wieku

[Castia]

Przyznam, że ja od zawsze chciałam być matką młodo, nie uznawałam takich priorytetów jak najpierw szkoła, potem praca, a na końcu dopiero dziecko jak już się ustawię. Do tej pory priorytetów nie zmieniłam, ale jednak będą osoba dorosłą i odpowiedzialną  muszę poczekać do końca dyplomu i zamieszkania już we własnym lokum. Jedno wiem, na pewno nie będę czekać na spełnienie zawodowe by zacząć starać się o dzidziusia.
Co do odpowiedniego wieku dla matki, uważam, że oczywiście są matki nastoletnie, które sobie radzą, ale czy to serio jest odpowiedni wiek na macierzyństwo? Wydaje mi się, że te 19 lat to jednak jest jakaś granica, chociaż nie znam 19 latki, która by się starała o dziecko...

Wg mnie wszystko zależy od osoby i ciężko podać tutaj konkretny wiek. Ważne żeby matka należycie potrafiła zająć się dzieckiem i poświęcić się jemu. Czy ma lat 19 czy 30.