Zastanawia mnie jeden temat, według Was w jakim wieku dostaje sie "pozwolenie" od społeczeństa na bycie mamą. Moze to troche głupio brzmi, ale prawda jest taka że jak sie widzi 17-nastolatke z brzuchem to jesteśmy zdegustowani(mówie tu o ogóle). MOje pytanie bierze się stąd że moja koleżanka prawie 20-latka, zwierzała mi sie ostatnio że bardzo chcą mieć dziecko. NIe wiedziłałam jak zareagować.. No i czy ma znaczenie w jakim wieku jest partner?
Może to i dość kontrowersyjny temat, ale pewnie wiele młodych osób sie nad tym zastanawia,a ja nie wiem co powiedzieć koleżance.
Piszcie Wasze opinie.

Ja uwazam ze do macierzynstwa trzeba dojrzec i nie mowie tu o dojrzałosci fizycznej. Dziecko nie jest zabawka ktora mozna wrzucic  w kąt ale zobowiazaniem conajmniej do 18 roku zycia dziecka.Teraz słyszy sie ze malolaty ( 16-17 lat ) zachodza w ciaze i sazde ze wiecej z  tego nieszczescia tylko.Malo ktora nastolatka chce tak na prawde byc mamą. Wiesz chciec mozna wiele ... ja w wieku 18 lat tez wiedzialam ze chce meza, dziecko, rodzina i nie w głowie były mi imprezy i ganianie za chlopakami w miniówkach.Jednak gdybym wtedy zaszła w ciaze ... nie wiem jakby to sie skonczyło.Gdy dowiedzialam sie ze jestem w ciazy troszke sie przeraziłam i boje sie do teraz choc staralismy sie o maluszka.
Tak na prawde uwazam ze najpierw niech dziewczyna skonczy jakas szkołe by potem w razie czego mogła utrzymac to dziecko bo przyszli tatusiowie ( czesto tez malolaci ) reaguja najczesciej ucieczką przed odpowiedzialnoscią.
Oczywiscie nie wrzucajmy wszystkich do jednego worka ale uwazam ze dziecko to zbyt odpowiedzialne "przedsiewziecie" by "zrobic je sobie" bo sie"chce".
I wiek partnera ma tu znaczenie - ja tak uwazam- po pierwsze musi utrzymac rodzine  a nastolatek nie ma zbyt dobrych perspekktyw w tej kwestii,po drugie pamietajmy ze wiekszocs wczesnych ciaz to skutki przygodnego spotkania na dyskotece czy stanu nietzrezwosci an imprezie.

Moze mnie za to zlinczujecie ale uwazam ze dzieci powinny czytac ksiazki i sie uczyc a nie "gzic sie" po katach bo potem sa dzieci zostawiane na smietniku lub w szpitalach.W dzisiejszych czasach młodziez uwaza ze szybciej dojrzewa ale chyba tylko fizycznie bo psychicznie to czesto nadal maja jeszcze "mleko pod nosem"

Czy 20 letnia dziewczyna bedzie odpowiedzialna matka ?? Chyba nie ma wieku w ktorym tak na prawde mozna powiedziec ze sie bedzie dobrym rodzicem. Nawet 30-40 letnie matki okazuja sie "do bani". Wiem jedno - zbyt wczesne macierzynstwo czesto zle sie konczy.

Nasza forumkowa Eva* jest przykładem dojrzałej odpowiedzialnej młodej matki - takim to medal dac

P.S. Rozpisałam sie troszke i własnie wpadło mi do glowy czy juz nie było podobnego tematu?

Antalis, przeglądałam forum" Zanim pojawią.." i się nie natknęłam...jeśli jest gdzie indziej to przepraszam.
NIe wiem co postanowi koleżnaka, ale pocieszam się tym że jej przyszły mąż ma 26 lat i jest odpowiedzialnym człowiekiem.
Też jestem zdania że dzieci nie powinny mieć dzieci, ale czy dzieckiem jest też 20-latka? Chyba nie można jej stawiać na równo z tymi 17-nastkami które uprawiają sex w dyskotece..

ale czy dzieckiem jest też 20-latka? Chyba nie można jej stawiać na równo z tymi 17-nastkami które uprawiają sex w dyskotece.

Oj czasem bys sie zdziwiła. Niekiedy ta 17-latka ma wiecej w głowie niz ta niby dorosła 20-latka.

pocieszam się tym że jej przyszły mąż ma 26 lat i jest odpowiedzialnym człowiekiem.

Tak ale czy ta kolezanka "nie zmieknie" w obliczu odpowiedzialnosci ?? Nikt nam tego nie zagwarantuje.Oczywiscie pisze tu ogolnie - nie mam nic do Twojej qmpeli.

Tak na prawde to wiek nie ma tu nic do rzeczy.Tak jak pisałam i 40-latki okazuja sie nieodpowiedzialnymi matkami. Kolezance zycze podjecia odpowiedzialnej decyzji i maluszka :)Wierze ze bedzie przykładna matka - ja sama w jej wieku marzyłam o dziecku.

Moim zdaniem to żeby byćrodzicem powinno sięzdawać testy psychologiczne, przechodzić badania i UCZYĆ SIĘ co to znaczy. Ale Polska rzeczywistość jest inna.....

Nie ma moim zdaniem "dobrego wieku". Ja zostałam matką mając niecałe 19 lat, teraz będę po raz drugi. I wydaje mi się że bardziej świadoma byłam tamtej ciąży, bardziej mnei cieszyła, bardziej ją przeżywałam.

Moim zdaniem to żeby byćrodzicem powinno sięzdawać testy psychologiczne, przechodzić badania i UCZYĆ SIĘ co to znaczy.

Marzenia ...

Nie ma moim zdaniem "dobrego wieku"

i raczej nikt go nigdy nie określi - trzeba być świadomym tej decyzji, bo to jest żywa istotka, którą powołujemy na ten świat i nie da się jej odstawić w kąt gdy nam się znudzi.

Nie ma moim zdaniem "dobrego wieku".

Bo nie ma...
Tak to już jest,że czasem młoda niby niedoświadczona życiowo dziewczyna jest lepszą mamą niż ta starsza...
Powtórzę częściowo za  Antalis..
Znam 17-letnią dziewczynę,która zdołała być dobrą i kochającą , a najważniejsze odpowiedzialną mamą , a znam i mamusie ponad 30 -to letnie ,które na miano mamy raczej nie zasługują...
A jak jest pora na dziecko to każda kobieta to czuje...No czasem są wpadki ,ale to inna sprawa...

[monia]

mozna polemizowac nad wiekiem..

ja świadomie wybrałam  wiek około 30tki.. ukonczone studia, jakis przepracowany okres w pracy ( stabilizacja zawodowa) i teraz moge  spokojnie myslec o dzidzi..

   

Dzięki za te wszystkie opinie. Tu nie ma co mówić  konkretnie o tej czy tamtej dziewczynie, bo ja sama nie znam jej do tego stopnia by powiedzieć czy jest na tyle odpowiedzialna. Ale mnie osobiście nie dziwi jak 21-22 latka jest w ciąży(oczywiście tak pobieżnie bez wgłębiana się w to czy jest odpowiedzilna i dojrzała)

[ela]

I wydaje mi się że bardziej świadoma byłam tamtej ciąży, bardziej mnei cieszyła, bardziej ją przeżywałam.

Bo to była pierwsza ciaża !
Czesto , a własciwie prawie zawsze matki przy pierwszej ciazy szaleją,,,a juz przy kolejnej są normalne  

A co do wieku??? Ni eiwem sama ! To zalezy od osoby . Nie mozna przeciez wszytskich trraktowac tak samo . Jedna osiemnastolatka bedzie juz w pełni rozwinieta psychicznie i fizyczni do byc mamą a druga będzie miala w głowie tylko dyskoteki !


madziOOnia,  A tak z ciekawosci ile masz lat ?

Ja mam 22 lata i bardzo chcemy mieć z Narzeczonym dziecko. Myślimy, że to odpowiedni moment, on kończy studia, pracuje, mamy mieszkanie. Ja studiuje dziennie, jeśli zaszłabym tak jak planujemy (sierpien-wrzesien) to urodziłabym pod koniec 4 roku (jak dobrze pojdzie:)), pozniej zostanie napisanie magisterki. Mysle i mam nadzieje, ze dam rade. Moja mama urodzila siostre jak byla na 3 roku, mieszkala sama w akademiku, tata z daleka i poradzila sobie. Mysle, ze po studiach wolalabym iść do pracy, zeby nie stracic i nie zapomniec tego, co sie nauczylam. A tak, dziecko bedzie mialo rok i spokojnie moze pojsc do żłobka.  Moze teraz wydaje mi się, ze wszystko bedzie ok (choc wiem, ze nie bedzie latwo) ale chcemy tego oboje... POzdrawiam:)

ela, Ja mam 22 lata, ale jeszcze nie planuje ciąży, ślub za 1,5 roku czyli najwcześniej za 2 lata bede w ciąży.
martyna1985, napewno wszystko bedzie ok i Wam sie uda

ha bardzo chcialam dziecka i sie udalo. teraz mam meza i synunia rocznego

[Yukari-chan]

Też bym już bardzo chciała dziecko, ale zdaję sobie sprawę z tego, ze po pierwsze nie mamy chwilowo jeszcze odpwoiednich środków na utrzymanie, no i chciałabym najpierw skończyć studia.

Myślę, że nie ma jakichś szczególnych dyrektyw według których dziewczyny mogą sobie zachodzić w ciążę. Bo inaczej patrzy się na dziewczynę, która jest w ciaży (mam nadzieję, że nikogo nie urażę) z przypadku, a inaczej na taką która zaszła świadomie, albo raczej ze stałym partnerem. Rozumiecie o co mi chodzi...
Chociaż to i tak jest kwestia opini społeczeństwa, czym się zbytnio nie należy przejmować

Ja sama mam takich fajnych sąsiadów, któzy potrafią się we wszystko wmieszać - koleżanka PO ŚLUBIE zaciążyła się a jak już było ładnie brzuszek widać to starsze miłe panie na klatkach dyskutowały z kim to ona wpadła, że pewnie usunie, albo odda dziecko... a ona była boże święty PO ŚLUBIE!
Jak moja mama przypadkiem gdzieś którejś napomknęła, że ja też niedługo za maż wyjdę, to się potem dowiedziałam, że na pewno jestem w ciąży i nie mamy innego wyjścia!

amelani, ale jak się chce mieć więcej niż 1 dziecko to trzeba rodzić rok po roQ. Nie wiem czy to taka super decyzja

jak się chce mieć więcej niż 1 dziecko to trzeba rodzić rok po roQ

a kto tak powiedział wydaje mi się, że decyzja zależy od przyszłych rodziców. Każdy do tego podchodzi indywidualnie i jeśli planuję dzieci to wiedzą kiedy jest na nie czas co innego gdy się wpadnie niespodziewanie - przy niesprzyjajacych warunkach przyrody.......

jak się chce mieć więcej niż 1 dziecko to trzeba rodzić rok po roQ

Też nie bardzo rozumiem to stwierdzenie.... Rok po roku to tylko gorzej a nie lepiej.

rybkawiedenka, a wieć chodziło mi o to że jak ktoś się decyduje świadomie na dziecko w wieku 30-32lat, a chce sie mieć wiecej niz 1 dziecko, to żeby zdązyć przed bezpiecznym okresem rodzenia dzieci to trzeba je rodzić rok po roku, i to właśnie nie jest takie fajne.
Chyba rzeczywiście troche niezrozumiale to napisałam.
Ale ogólnie chodzi o to że jednak nie możemy rodzić dzieci przez całe powiedzmy 80 lat życia tylko 35, bo potem nie jest to juz bezpieczne.

nie możemy rodzić dzieci przez całe powiedzmy 80 lat życia tylko 35, bo potem nie jest to juz bezpieczne.

 Tak naprawde to ani przed 35 ani po nie jest to do końca bezpieczne. Ale zrozumaiłąm o co Ci chodz...

[asia]

Madzioonia...myślę, że z tym wiekiem to trochę przesadzasz... Teraz kobiety często rodzą swoje pierwsze dziecko po 30-stce i nie poprzestają na jedynaku...a dzieci rodzą się zdrowe i wszystko jest ok...
Ja mam 31 lat i nie jestem jeszcze w ciąży a zamierzam mieć dwójkę dzieci - i mam nadzieję, że nie jestem za stara aby urodzić tę dwójkę...i to niekoniecznie rok po roku...

Przy dzisiejszej medycynie wiek nie gra tak wielkiej roli jak kiedys. A i Ci ktorzy staraja sie o maluszka dbaja o siebie, kobiety wcinaja witaminki itp.To ze kobitka jest po 30 nie znaczy zawsze ze urodzi chore dziecko.Tak jak mowie w dzisiejszych czasach wiek jest duuuzo mniejszym problemem niz zajscie w ciaze.

Ja mam 31 lat i nie jestem jeszcze w ciąży a zamierzam mieć dwójkę dzieci - i mam nadzieję, że nie jestem za stara aby urodzić tę dwójkę...i to niekoniecznie rok po roku...

Ambitny plan i jego spełnienia Wam zycze  

czy za te parę lat będzie mi się chciało pakować znów w pieluchy i przechodzić niemowlęctwo

popatrz na mnie..mineło 8 lat i jeszcze mi się chce!

[obri]

Ja też na macierzyństwo zdecydowałam się dopiero po 30-stce, w ciąży jeszcze nie jestem, więc pewnie urodzę w wieku 31 lat. Za to już myślę o kolejnym dziecku i żeby je urodzić ok 35 roku życia będe mogła sobie pozwolić nawet na 3 lata przerwy. Myślę, że nie ma się czego bać Trzeba dbać o swoje zdrowie, a będzie dobrze! Pozytywne myślenie czyni cuda

[madziulek]

ja od zawsze miałam cel w życiu tzn jeden z celów aby mieć rodzinkę i dzidzię ...ale ...pierw chciałam skończyć studia (zaszłam w ciążę na koniec ostatniego roku i w 5 misiącu miałam obronę ), mieć swoje mieszkanko i pracę ... i osiągnęłam to wszystko w ciągu 2 lat .... ja jak sobie postawie cel to koniec..oczywiście do tego mój mąż który jest odpowiedzialny i tez chciał dzidzię ..długo na ten temat rozmawialiśmy planowaliśmy czy nas stać czy jesteśmy gotowi i tym podobne ...
co do wieku to rzeczywiście kożdy dojrzewa inaczej , ma inne cele w zyciu ...co do koleżanki to to że jej chłopak ma 26 lat i jest odpowiedzialny nie znaczy że ona myśli podobnie ...wiesz jemu może się już spieszyć chodź oczywiście wcale nie musi tak być a ona ma jeszcze sporo czasu ...

tak jak Antalis napisała dziecko to nie zabawka ..dziecko ma sie juz do konca życia ..to mnóstwo wyrzeczeń, nakazów i zakazów..tego poprostu trzeba byc pewnym i tego chceać ..OBOJE


pozdrawiam

madziulek, to jak już wiesz u mnie jest tak samo Z tym że ja broniłam się w 7 miesiącu. I też uważam że wiek nie ma tu wiele do rzeczy. każdy planuje swoje życie tak jak chce i najważniejsze być pewnym tego że Dzidzię się chce

[madziulek]

najważniejsze być pewnym tego że Dzidzię się chce

dokładnie

każdy planuje swoje życie tak jak chce i najważniejsze być pewnym tego że Dzidzię się chce

koniec i kropka  

[sandrunia]

anulka33 napisał/a:   
każdy planuje swoje życie tak jak chce i najważniejsze być pewnym tego że Dzidzię się chce   
koniec i kropka

ja może tak planowałam ale jestem szczęśliwa że mam przede wszystkim zdrową córcie i kocham ją i nie uważam że jest błedem mojego życia mimo młodego wieku bo ona niczemu niewinna.

Sandrus i tak trzymac !! Wazne ze jestes szczesliwa nei wazne kiedy urodziłas dziecko

[-SpinkA-]

Ja kiedyś nie chciałam dziecka bo uważałąm, że za wcześnie. Praca...kariera, szkoła... Teraz chcę ale nie mogę zajść w ciążę i latamy z moim słonkiem po lekarzach, i wydajemy na leczenie spore oszczędności. Inni zbierają na samochód - my na dziecko.
Życie przynosi niespodzianki.
Myślę, że nie ważne ile ma się lat. Ważne żeby czuć się odpowiedzialnym za małą istotkę, kochać siebie i fasolkę a wszystko inne to już szczegół.

[ela]

Myślę, że nie ważne ile ma się lat

No nie tak do konca . Ile sie ma lat to bardzo ważne !
Wazne aby dziecku zapewnić ciepłe i przytulne miejsce w którym moze się wychowywac i zaznać miłości !

[-SpinkA-]

Elunia czy to znaczy że uważasz że jak ktoś ma 16 lat to nie może dziecku zapewnić przytulnego domu w którym może się wychować i ciepła rodzinnego? Wszystko zależy od wielu czynników... poziomu dojrzałości, stanu materialnego, poczucia odpowiedzialności (i miłości bezgranicznej przede wszystkim)! Mojego męża brat miał 18 lat jak przyszedł na świat jego pierwszy syn a jego żona 16. Są do dzisiaj szczęśliwym małżeństwem z 20-letnim stażem, nawet czasem bardziej niż ci, którzy zaplanowali życie od A do Z (łącznie z tym kiedy pojawi się potomek). To nie jedyny przypadek który znam.
Nie popieram tylko głupich i nieodpowiedzialnych nastolatek, które urodzą dziecko i myślą "jakoś to będzie". A to jakoś w praktyce wygląda tak, że cały obowiązek spada na dziadków. Ale jeżeli ktoś jest odpowiedzialny....

[ela]

Nie popieram tylko głupich i nieodpowiedzialnych nastolatek, które urodzą dziecko i myślą "jakoś to będzie". A to jakoś w praktyce wygląda tak, że cały obowiązek spada na dziadków. Ale jeżeli ktoś jest odpowiedzialny....

O to mi włąsnie chodzi .

Elunia czy to znaczy że uważasz że jak ktoś ma 16 lat to nie może dziecku zapewnić przytulnego domu

Ja nie pisałam nic o wieku !!!
]Zobacz na Sandre , pomimo młodego wieku zapewniła małej ciepły dom i zrobiła wszytsko aby Wanessa była szczęsliwa !

[aneta_81]

Ważne, zeby przyszla matka czula sie odpowiedzialna za dziecko, zeby je kochala, zapewnila mu godne warunki do zycia.
co z tego, jak matka ma 30 lat, a nie umie zajac sie dzieckiem... kazdy przypadek mozna rozpatrywac osobno.

No nie tak do konca . Ile sie ma lat to bardzo ważne !

Ja nie pisałam nic o wieku !!!

hmmm.... chyba pisałaś Słoneczko Ale obie macie rację

[sandrunia]

Ja czuje się i od początku czułam się odpowiedzialna za mąłą i to mnie motywowało żeby jej było jak najlepiej do działań w tym kierunku. Dla mnie nie ma wieku w którym można być matką bo są pełnoletnie i po studiach i z dobrymi pracami kobiety a może być nie gotowa na to. Rzeczywiście ja też nie byłam gotowa bo chyba rzadna nastolatka nie może być ale podjełam sie odpowiedzialności wychowania Wanessy i teraz jestem bardzo szczęśliwą matką ponad trzy letniej córki z której jestem dumna i która jest moim wsparciem i nagrodą i kocham ja nad życie i teraz nie wyobrażam sobie życia bez niej.

Moim zdaniem to wszystko zależy czy dziewczyna ma większe ambicje czyli czy chce uczyć się dalej po maturze.  Jęśli matura jej wystarczy albo zawodówka to może zostać wcześniej mamą.  Jesli jednak myśli o studiach, to zdecydowanie powinna myśleć o macierzyństwie po studiach, w wieku ok.  25  lat.   Uważam, ze młode dziewczyny powinny zasmakować imprezowania mniejszego lub więskszego, by potem nie żałować mając te wszystkie obowiązki do zrobienia jak pranie, gotowanie itd, że się nie potańczyło.  Świadome macierzyństwo to szczęśliwe macierzyństwo.  Wpierw mąż, potem dziecko.  Oczywiście tak wszystkie byśmy chciały, ale starajmy się o to.  Mi się udało.  Mam 26 lat, mam pracę, studia ukończone, potem podyplomowe.  Mój przyszły mąż widział, że studia są dla mnie ważne.  Teraz wszyscy pytają nas czy się denerwujemy (jesteśmy trzy dni przed ślubem).  Ja odpowiadam szczerze - nie, bo znamy siebie.  Nie jesteśmy idealni, ale wiemy mniej więcej czego możemy się po sobie spodziewać.  Nie ma ideałów, najważniejsza jest przyjaźń i miłość miedzy dwojgiem osób i to, by potrafili dużo ze sobą rozmawiać. 

[kate_bush]

moim zdaniem na bycie rodzicem powinny się decydowac osoby ktore dojrzały emocjonalnie do posiadania dziecka i wychowania go a po drugie, które pracuja i mogą to dziecko utrzymac,bo to bardzo istotny czynnik.Oczywiscie zdarzaja się nastolatki,które mimo młodego wieku i braaku samodzielności finansowej są wspaniałymi matkami ale czy one nie powinny jeszcze sie uczyc korzystac z życia i nabywac doświadczen?

a ja wam powiem, ze mam 21 lat. niedlugo wychodze za mąz, dlatego, że nie w glowie  mi imprezy, tylko kocham swojego faceta i chce spedziec z nim reszte zycia. teraz okazało się , że jestem w ciązy, już mamy 10 tygodni. pomimo mlodego wieku, nie boję się tego. studia mam na pól metku, narzeczony  pracuje, mamy wlasne mieszkanie i tylko czekamy az sie kruszynka pojawi. Moim zdaniem nie ma odpowiedniego wieku na dziecko. poprostu trzeba czuc, że człowiek jest w stanie, się w pełni poświęcić malej istotce i może jej zapewnić godne zycie/

[Olucha]

Moim zdaniem to ile kobieta ma lat jak zostaje matką ma znaczenie, być może nie najważniejsze ale ma. Nie znam nastolatki w ciąży która sama potrafiłaby podjąć się opieki nad dzieckiem tzn, stworzyć dom, dać miłość, ciepło, ale i odpowiednie warunki materialne. Z drugiej strony są kobiety które pomimo tego że są po studiach, samodzielne finansową nie potrafią dać dziecku ciepła i miłości. I tak źle i tak nie dobrze. Nie rozumiem natomiast czemu studia miały by być wyznacznikiek do tego czy zachodzić czy nie zachodzić w ciążę, ja wprawdzie jestem już dawno po, ale sądzę że pogodzenie macierzyństwa z nauką to tylko kwestia dobrej organizacji niczego innego. My zdecydowaliśmy się na dziecko świadomie, jeszcze przed ślubem, który już był zresztą tuż tuż, ponieważ bardzo chcieliśmy dziecka i wiedzieliśmy że to jest już taki moment w życiu kiedy będziemy w stanie je kochać( choć kochalibyśmy je w każdym momencie) ale także utrzymać.

[madziara07]

mi się wydaję że tak jak szpileczka napisała, trzeba trochę zasmakować życia, nieważne czy na studiach czy bez nich, aby trochę pożyć, nazbierać doświadczeń i nie żeby potem po iluś latach swojemu dziecku wypominac że przez jego pojawienie sięna świecie czegoś się nie zrobiło itp

a ja wam powiem, ze mam 21 lat. niedlugo wychodze za mąz, dlatego, że nie w glowie  mi imprezy, tylko kocham swojego faceta i chce spedziec z nim reszte zycia.

a ja Ci powiem tak, też bardzo kocham swojego eMa i też chcemy spędzić że sobą życie, ale jesteśmy ze sobą ponad trzy lata i wierz mi, wiele imprez i spotkań przez ten czas zaliczyliśmy, nie tylko wspólnie zresztą

[Karolla77]

Ja mam 23 lata jesteśmy z moim A małżeństwem dopiero niecałe 5 miesięcy choć parą jesteśmy ponad 8 lat. Wiele razem przeszliśmy... i zawsze mogliśmy na siebie liczyc. Żadne z nas nie miało potrzeby szalec po dyskotekach jak rówieśnicy choć nie powiem że nie byliśmy na żadnej takiej imprezie  bo byliśmy ale były one raczej sporadyczne. Obecnie jestem w 19 tyg. ciąży i jesteśmy z mężem bardzo szczęśliwi staraliśmy się o dziecko już przed ślubem ale udało się dopiero po. Mamy mieszkanie i spłacamy kredyt za nie, samochód, oboje pracujemy i ja właśnie  w lipcu obroniłam licencjat. Chociaż wiedziałam że jestem w ciąży nie zrobiłam sobie przerwy w nauce tylko poszłam dalej na magisterke zaocznie tak jak i poprzednie 3 lata. Znajomi się pytają czy wezmę dziekanke a ja się zastanawiam po co przecież tak myśląc mogłam wogóle mgr nie zaczynac. A tak broniąc mgr nasze maleństwo bedzie miało ponad roczek a ja bede mogła dalej pracowac może już w zawodzie... Piszę to bo uważam że wszystko można ze sobą pogodzic pracę (jeszcze pracuje, nie jestem na zwolnieniu), studia, obowiązki domowe i bycie w ciąży potem rodzicem. Wszystko zależy od dobrego zorganizowania wszystkich spraw. I czy dlatego że mam dużo wszystkiego na głowie to znaczy że bede złą mamą???NIE uważam tak, bo dziecko jest i bedzie zawsze na pierwszym miejscu. I nie rozumiem dziewczyn które uważają że jak są w ciąży to już koniec szkoły nie skończą, na studia nie mogą iść itd.
A tak jeszcze na marginesie pracuję w szpitalu na oddz. położniczym i kobiety rodzą w różnym wieku i naprawdę często się zdarza że dziewczyna mająca 17-18 lat jest bardziej odpowiedzialna niż ta starsza. Chociażby ostatni przypadek kobieta  lat 30 pare ciąża 1 tydz. 34 i ona nie wie że jest w ciąży, twierzdi że to guz, badana przez psychologa i psychiatre, jest normalna... nie wypowiem się...  

[madziara07]

JChociażby ostatni przypadek kobieta  lat 30 pare ciąża 1 tydz. 34 i ona nie wie że jest w ciąży, twierzdi że to guz, badana przez psychologa i psychiatre, jest normalna... nie wypowiem się...  

o zboże...
będę wredna, ludzie ograniczeni znajdują się w każdym wieku

[Castia]

Przyznam, że ja od zawsze chciałam być matką młodo, nie uznawałam takich priorytetów jak najpierw szkoła, potem praca, a na końcu dopiero dziecko jak już się ustawię. Do tej pory priorytetów nie zmieniłam, ale jednak będą osoba dorosłą i odpowiedzialną  muszę poczekać do końca dyplomu i zamieszkania już we własnym lokum. Jedno wiem, na pewno nie będę czekać na spełnienie zawodowe by zacząć starać się o dzidziusia.
Co do odpowiedniego wieku dla matki, uważam, że oczywiście są matki nastoletnie, które sobie radzą, ale czy to serio jest odpowiedni wiek na macierzyństwo? Wydaje mi się, że te 19 lat to jednak jest jakaś granica, chociaż nie znam 19 latki, która by się starała o dziecko...

Wg mnie wszystko zależy od osoby i ciężko podać tutaj konkretny wiek. Ważne żeby matka należycie potrafiła zająć się dzieckiem i poświęcić się jemu. Czy ma lat 19 czy 30.