To dopiero kilka dni... Jeszcze nie wiem. Wczoraj była u Taty to w nocy płakała za mną... Przeprowadzę Ją przez to najłagodniej jak się da

[_patka_]

Uda się na pewno 

Strasznie źle to znoszę. Prawie nie jem, mało śpię...

Asia bardzo mi przykro. Naprawdę

[japcio]

Współczuję, Asia.

Słyszałam dziś w radio, że w czasie pandemii wzrosła liczba wniosków o rozwód. I wydłużył się czas oczekiwania na rozprawę. Jak teraz złoży się papiery to rozprawa w przyszłym roku.

W moim przypadku pandemia nie ma wpływu. Normalnie chodzę do pracy, więc nie byliśmy "skazani" na swoje towarzystwo

A dlugo juz mieszkacie osobno?? Tesknisz ??czy czujesz ze faktycznie rozwod jest jedynym wyjsciem?? Jak nie chcesz nieodpowiadaj

[_patka_]

Małżeństwa z dziećmi nie czekają tak długo na rozwód.
Asiu współczuję Ci bardzo tego co przeżywasz.

[Vivka]

Asia a próbowaliście może terapii?

Asiu trzymam kciuki za potoczenie się spraw tak jakbyś tego chciała !!!!

[agu-s]

Asia, bo to jest zawsze ciężka decyzja i sytuacja. Myślałaś o jakichś lekach na uspokojenie? Może pomogą w jako takim funkcjonowaniu?
 

[anulla_p]

Nie chcę za dużo pisać bo jednak rozwodziłam się bez dzieci a to zdecydowanie zmienia postać rzeczy. Rozumiem Cię jednak, że nie jesz bo też nie jadłam. Schudłam tak bardzo (nie pamiętam już ile), że aż mój ojciec się wystraszył. Jadłam to ci wcisnęła we mnie jedna koleżanka w pracy, która bardzo mnie wspierała. Jogurt, pół kanapki czasem owoc i to tyle, na cały dzień. Mam nadzieję, że masz blisko siebie kogoś kto Cię teraz bardzo wspiera psychicznie bo to pomaga. Fizycznie też by się ktoś przydał, obojętnie kobieta czy facet - po prostu przyjaciel.

Mam nadzieję, że masz blisko siebie kogoś kto Cię teraz bardzo wspiera psychicznie bo to pomaga. Fizycznie też by się ktoś przydał, obojętnie kobieta czy facet - po prostu przyjaciel.

Mam taką osobę. Jest niemal na każde wezwanie i stawia mnie do pionu.

Asia a próbowaliście może terapii?

Nie. Nie wiem czy ma sens.

Asiu może warto spróbować? Chyba, ze już jesteś pewna, ze nie chcesz dalej w to brnąc. Ale z tego co piszesz to ja tej pewności nie widzę...

[nadzieja]

Jak jest dziecko to chyba nigdy stuprocentowej pewności nie będzie. Zawsze gdzieś tam z tyłu głowy ta niepewność zostaje Asiu mogę się tylko domyślać co przezywasz. To bardzo dobrze ze masz w tym momencie sparcie „bliskiej” osoby

Jak jest dziecko to chyba nigdy stuprocentowej pewności nie będzie. Zawsze gdzieś tam z tyłu głowy ta niepewność zostaje Asiu mogę się tylko domyślać co przezywasz. To bardzo dobrze ze masz w tym momencie sparcie „bliskiej” osoby

Nie chcę żeby to był związek wyłącznie "dla dobra dziecka"
Calkiem by mnie to zniszczyło.

[nadzieja]

Właśnie o tym myśle Asiu. Nie chce tu sypać przykładami z mojego bliskiego otoczenia bo to nie czas i nie miejsce. Musisz myśleć przede wszystkim „o sobie” oraz „o sobie i małej”. Trzymam kciuki kochana. Po burzy zawsze wychodzi słońce

[anulla_p]

Mam taką osobę. Jest niemal na każde wezwanie i stawia mnie do pionu.

O to super, bardzo się cieszę.
Będzie dobrze tego się trzymaj, daj sobie trochę czasu i gwarantuję, że spojrzysz na wszystko z dystansem i z zupełnie innej strony.

Asia? Jak sytuacja ?

Bez zmian...

[anulla_p]

Asiu trzymaj się mocno. Kiedy pisałam trochę czasu myślałam bardziej o 3 - 4 miesiącach niż 3 tygodniach. Asiu daj sobie więcej czasu, więcej. Powoli do przodu mimo, że masz wrażenie marazmu  i może czujesz się kompletnie rozwalona. Teraz na pewno trudno Ci w to uwierzyć ale zobaczysz, będzie dobrze.

Staram się myśleć pozytywnie, ale nie wychodzi mi to za bardzo. Jest mi przykro, że tak się to potoczyło. Nie wiem nawet za bardzo jak to wszystko ogarnąć...

[_patka_]

Asia a jakie Wy macie relacje? Rozmawiacie ze sobą normalnie?

staramy się rozmawiać normalnie.

[_patka_]

Niestety nie napiszę nic odkrywczego, bo na wszystko trzeba czasu... Na normalne rozmowy też.

[aeniołek]

Przechodziłam przez to 12 lat temu. Jak ten czas leci.....dzieci nie mieliśmy to fakt ale łatwo wcale nie było bo miałam przeciwko sobie nawet czesc własnej rodziny i znajomych. Przebrnęłam choć schudłam jak pies i wpadłam w nerwice.
Okazało się że miłość zapukała bardzo szybko i pomimo obaw nie wyobrażałam sobie nie wyjść ponownie za mąż. I tak tkwię sobie w tym moim drugim małżeństwie już 10 lat . Pomimo tego że znaliśmy się bardzo krótko.
Trzymam za Was kciuki i życze odwagi! Jeśli czujecie że coś jest nie tak i w ogóle takie myśli chodza po głowie to należy się bardzo mocno zastanowić czy brnąć w tą relacje dalej...Bez wzgledu na dzieci.

[nikola/23]

To jest zawsze trudna decyzja, ale ja np bardzo zaluje ze jak miałam okazje na separacje to z tego nie skorzystałam  bo wiem ze dzisiaj było by szybciej cokolwiek załatwić, a tak to zrezygnowałam, a po jakim czasie zdecydowałam się na rozwód i wtedy się zaczęły problemy. I tak do dnia dzisiejszego 4lat trwa rozwód i końca nie widać.

[maggi-80]

No to ja dołacze. Jutro podpisuje umowe na wynajem mieszkania i sie wyprowadzam.

Kurczę ... dziewczyny ... przykra sprawa ale wiem, że wiecie co robicie i trzymam kciuki aby po tej burzy szybko wyszło słońce 

[japcio]

Co to za rozwodowa plaga Przykro mi