[werka23]

sorki że wam tu o tym... pewnie połowę odwiedzających foremek odstraszyłam 

entojku wyślij mi do gina namiary... 

[ejotek]

namiary poszły na priv

[Agulec_102]

Ano widzisz, bo ja już zgłupiałam, wywnioskowała, że skoro z anty jest tak źle, to na pewno je odstawiłaś...A tu takie buty, bez też nie dobrze...To jest jakiś koszmar...Aż nie chce się wierzyć, że żaden gin nie jest w stanie Ci pomóc  Nie wiem co poradzić, mam nadzieję, że znajdziesz odpowiedniego specjalistę, może poszperać na necie, nawet w dalszej okolicy musi ktoś być...Trzymam kciuki byś znalazła kompetentną osobę  I nie pisz takich głupot że kogoś odstraszasz  No! 

[wiśniowa]

Wercia szukaj innego lekarza koniecznie  nie za bardzo zrozumiałam o co chodzi z tymi tabsami ale najwyraźniej Ci one bardzo szkodzą, nie ma co czekac aż rozwalą Ci żołądek albo coś innego (uwierz kwestie nieżytowe czy wrzodowe to jest masakra)

ja odkąd pamiętam miałam koszmarne @ - bół, który uniemozliwiał normalne funkcjonowanie (wyłam z bólu jak dziki zwierz), wymioty, biegunka, gorączka, omdlenia i straszne ilości krwi  niejeden lekarz proponował tabsy ale mam trochę problemów z innymi hormonami i byłam uprzedzana, że taka pomoc z jednej strony rozreguluje mnie z innej więc się nie zdecydowałam

mi bardzo pomaga zestaw (wszystko musi być razem bo gdy zabraknie chociaz jednego elementu to zaczyna się koszmar) ćwiczenia 2-3 dni przed (lub inna aktywność fizyczna), kiedy przychodzi @ zawsze mam ketonal forte w torebce i łykam gdy tylko bół zaczyna ćmić (gdy się rozkręci to już nawet ketonal nie pomaga) i termofor.... da się przezyć chociaż to dość upierdliwe, zwłaszcza na wyjazdach

na bóle pomaga też mi podjaranie się więc małż bardzo się stara w tych dniach 

[Agulec_102]

na bóle pomaga też mi podjaranie się więc małż bardzo się stara w tych dniach 

o, i to jest prawdziwa dobra rada 

[ciriness]

Ja podobnie jak wiśniowa sobie radzę, też kiedyś całe święta bożego narodzenia z bólu przeleżałam, niestety nie ma rady, szkoda natomiast żołądka bo ja go sobie tak rozpieprzyłam lekami różnymi że teraz już nie ma co zbierać, wypić za dużo nie mogę, zjeść za ciężko też nie, więc ratuj werciu co możesz!
Lekarza musisz zmienić i już

[madzia_n]

Ja też tak jak już kiedyś u Ciebie pisałam, z bólu wyję. Kilka razy wylądowałam na pogotowiu, bo już byłam nieprzytomna przez ból... Pomagały mi, w sensie, doprowadzały ból do znośnego, czopki przez gina wypisane. Nie pamiętam nazwy, coś na D chyba.. Justys chyba kiedyś podawała nazwę. Teraz biorę tabsy, ale zaniedługo je odstawiam, bo zaczynam się przy nich źle czuć. I pewnie ogromne bóle wrócą.. Ale szczerze powiedziawszy wolę się z bólami męczyć, niż dalej męczyć i zanieczyszczać organizm tabsami.
Nikogo nie odstraszasz!

[ejotek]

nie odstraszasz, bo.....                     myślę że forumki się ze mną zgodzą:

forumki są na dobre - śmieją się i cieszą z Tobą
i na złe - pocieszą ,poradzą, wysłuchają

[Madziulka83]

A ja od siebie mogę podać namiary reż w Krakowie na wspaniałego endokrynologa, też prof.  Mnnie postawił szybciutko na nogi aleczę się już tyle lat, gdyby coś to pisz

[ejotek]

Madziulka a czy te namiary to i ja mogę dostać?

[werka23]

hej lasencje  

fajnie, że nie odstraszam   uf... co za ulga... entojku potrafisz budować

znowu was zaniedbałam... mam leniwe dni ostatnio... chodzę z konta w kąt i miejsca sobie nie mogę dobrać hehe  

dziękuję kochane że mogłam wam się wygadać i dziękuję za wszelką pomoc   hm... z tym Krakowem to mogła bym tam zajechać przy okazji na urlopie... myślałam, że się wybierzemy gdzieś w te strony, ale nie wiem... tak specjalnie by jechać mam prawie 400 km   entojku wzięłam od ciebie namiar bo czasem lekarze przyjmują w kilku miastach   nio ale hm... nie ten... jak będę gdzieś w  tych stronach to napisze od was; entojku, madziulko... od razu  

a co nowego u mnie? biorę jakieś tablety gastro...coś... na czczo... i cały dzień daje rade, gorzej jak zjem więcej wieczorem... te opakowanie wybiorę jeszcze, nie wiem czy za kolejne się wezmę... kiedyś zastanawiałam się co bardziej szkodzi organizmowi, powiedzmy tabletki przeciwbólowe typu olfen czy anty... brałam tyle lat przeciwbólowe ale takich jazd nie miałam... chyba mam odpowiedź...

hm... nie wiem może wezmę się za relacije... ale nie obiecuje   najwyżej będzie jakaś miła niespodzianka dla was  

chce mi się żonkowa... jakoś dziwnie mi bez pisania... a pod pamiętników z zeszytu chyba odwykłam  

miłego popołudnia  [/b]

[madzia_n]

to dawaj relację, im szybciej pokażesz fotki, tym szybciej założysz żonkowy

[werka23]

eh... to tylko na fotkach wam zależy....  

hmm.... na czym to skończyłyśmy?  

acha... na tv

   Michał szybko odpłynął do krainy snu. Ja natomiast patrzyłam się to na niego, jak słodko śpi to w tv. Nie było dużego wyboru w kanałach telewizyjnych wiec oglądałam po prostu jakiś film. Był o górnikach zasypanych, w wyniku jakiegoś tąpnięcia, głęboko pod ziemią.  Tuląc się do ukochanego ciałka, zasnęłam w pewnym momencie, nie oglądając go do końca.
(osoby o słabych nerwach powinny opuścić ten akapit... miałam o tym nie pisać ale to już nie będzie to )
   Nad ranem wyrwałam się ze snu przerażona, słysząc bicie swojego serca. Rozejrzałam się po pokoju, upewniając się  co do miejsca i czasu w którym jeszcze byliśmy kładąc się do snu. Michał spał spokojnie. Wyczuł coś przez sen, że jest nie tak i mnie mocno przytulił całując w czółko. Koszulkę miałam mokrą od potu, kosmyki włosów przyklejały mi się do czoła i chciałam jak najszybciej wymazać z pamięci koszmar owej nocy... Śniło mi się... nie wiem w wyniku czego, w jakich okolicznościach... jak Michał odciął sobie serdeczny palec. Czułam cały ból z tym związany, widziałam tryskającą krew... Sen był tak realny, że nie mogłam już zasnąć... Byłam przerażona... W pewnym momencie przysnęłam.

   Przed godz. 8:00 zadzwonił budzik. Byłam bardzo zmęczona. Motywacją do wstania z łóżka była tabletka, którą musiałam wziąć 30 minut przed śniadaniem i antybiotyk, po śniadaniu. W pokoju był mrok, co nie ułatwiało nam tego zadania. Przez grube, zielone zasłony wpadało nie wiele światła. W końcu, nie chcąc tracić czasu ale i ciekawość porannych widoków na jeziorko zmobilizowały mnie (po kilku odliczaniach "jeszcze minutka") do wstania z łóżka. Rutyną było włączenie tv na dzień dobry. Nie chciałam go oglądać, ale lubiłam i nadal lubię jak coś gra; muzyka, komputer, tv, jakoś mi tak raźniej. Poleciałam do okna rozsunąć zasłony i otworzyć okno. Pokój wypełniło światło dzienne. Zawiodłam się, bo brakowało mi słońca.
   Stanęłam w oknie i wciągałam to nosem, to ustami rześkie, poranne powietrze. Czuć było wilgoć i chłód. Niebo było zachmurzone paletą barw: od bieli do ciemnego granatu. Chmury przybierały różne kształty; miejscami nawet rodziła się nadzieja, że pojawi się słońce. Nad powierzchnią wody unosiła się poranna mgła, której małe "obłoczki" unosiły się w górę by dołączyć do tych wysoko na niebie. Woda była spokojna, delikatnie muskana przez praktycznie nieodczuwalny wietrzyk. Na wprost naszego okna rosły wysokie drzewa. Kiedy spoglądałam na nie, na ich spokój i nieporuszające się liście, utwierdziłam się że wiatru nie ma. Po prawej stronie dostrzegłam pobliską plażę i poczułam chęć kąpieli, zastanawiając się czy woda jest na tyle ciepła... i spoglądając w niebo... czy pogoda na to pozwoli. Wszystko to, sprawiało, że czułam się wyjątkowo, czułam szczęście z tego że tu jesteśmy ale i radość... "odnalazłam miłość"...
   Zeszliśmy na śniadanie  

[werka23]

-Na ciepło podać jajecznicę czy parówki? -zapytała kelnerka. Wzięliśmy oboje jajecznice. Podano nam półmiski z wędlina, serem i warzywami oraz mi na pewno kawę. Wesoło rozmawialiśmy, planowaliśmy dzień tak, aby wykorzystać każdą cenną chwilę naszego, cudownego weekendu. Od czasu do czasu spoglądałam w stronę drzwi tarasowych i spacerujących gości po ścieżkach oprowadzających po terenie ośrodka. Zastanawiałam się czy jest ciepło czy zimno i jak się ubrać... Kiedy to...

Dopóki Michał nie sięgnął po nóż. W jednej chwili oderwałam wzrok z widoków i skupiłam się na nim z przerażeniem. Obraz koszmaru nocnego powrócił jak huragan, niszcząc całą chwilę i spokój. Bałam się, że w każdej chwili ten sen może stać się rzeczywistością i wolałabym, aby Michał nie sięgał po ostre sprzęty w najbliższym czasie. Było to raczej nie możliwe. Na szczęście nic w palce Michałka się nie stało.

Po śniadaniu poszliśmy do pokoju przebrać się w dresy i wybraliśmy się na spacer po ośrodku w świetle dziennym oraz na naukę jazdy konno. Umówiliśmy się na godziny lekcji i poszliśmy dalej, zahaczając po drodze pawia w klatce, jako atrakcję; dorożkę stajnie... Musiałam pogłaskać każdego konika. I tak zwiedzaliśmy, aż w końcu przyszła pora na naszą jazdę konno. Zaplanowaliśmy na ten dzień 3 lekcje. Hm...

Pod opieką instruktorki wybraliśmy dżokejki i wyprowadziliśmy konie na hale. Przy koniu czułam się jak miniaturka. Nigdy w życiu nie prowadziłam konia; jak też pierwszy raz trzymałam go tak blisko siebie. Modliłam się by nie próbował się mi wyrwać czy aby nie nadepnął mi na stopę. Przed Michałem jednak udawałam nieustraszonego asa. Wskoczyłam na grzbiet konika i ruszyłam stepem. W mój ślad poszedł Michał. I tak chodziliśmy sobie w kółko. Nagle słyszę... kłus... -mamy biec? aaa!!! -to chyba kiepski pomysł! -krzyczałam. Mój koń najwyraźniej na bieganie nie miał ochoty, bo nie mogłam go do tego zmusić mimo mojego wielkiego wysiłku. Michał plaskał pupą o siodło a ja próbowałam zmusić swojego konika choć na odrobinę wysiłku. Nagle na komendę instruktorki i mój konik ruszył. Starałam się utrzymać w takcie na dwa ale po chwili "wysiadłam" i czułam swoją pupę jak się obija o siodło i nic nie mogłam zrobić... Potem zwolniliśmy do stepu i znowu galop... Miałam dość... Po zejściu z konia nie mogłam na nogach ustać. To był dopiero początek. Druga lekcja przed nami; po obiedzie.  
  

dalej, dalej 

a czy te tabletki to nie przypadkiem gasec gastrocaps ??
a jak nie to pewnie coś z omeprazolem, pantoprazolem bądź lansoprazolem ??
One własnie działaj osłonowo przy takich lekach jak olfen czyli przy NLPZ 

[aagatkaa]

Hehehe super opowiadasz!
Czekam na jeszcze!

[madzia_n]

Rety, już zapomniałam, jak Ty świetnie piszesz - tak dawno nam tu nie pisałaś. Kontynuuj!

[werka23]

hej helloo!!!!

justyś to co biorę to to pierwsze  ten gasec... nigdy wcześniej mi tego nie przepisywano ale pomaga... hehe do rana mam spokój... o 4-5 rano to już rutyna z mdłościami... ale dziś dopiero wzięłam 3 tablets 

lasencje kontynuacja będzie...tylko nie wiem czy dziś  moja mamita ma dziś urodzinki także od 15:00 balujemy  ... ja na herbacie hehe albo kawie ... jutro mamy wesele znajomych a w niedziele będziemy odsypiać... zatem nie wiem kiedy pojawię się na forum  chyba że przed 15 coś naskrobać zdążę ale mam robotkę... 

ale suwaczek mi się dziś podoba....

  mamy 111 dzionków od 15 maja !!!

ale ten czas zasuwa 

W takim razie udanych imprez 

[pamela]

a ja padlam z tego

 entojku

entojku

Ewelina chyba jeszcze nikt cie tak nie przechrzcil

[madzia_n]

udanej zabawy

[ejotek]

pamelko faktycznie werka mnie przechrzciła.....

werka- ejotek nie entojek 

cieszę się że pomogłam, a Kraków piękny to może się wybierzecie i przy okazji do lekarzy.... no i się spotkać możesz z lokalnymi forumkami

udanych imprez

[Agulec_102]

Pisz Wercia, pisz, co dalej...

[werka23]

helka 

dzięki laseczki... weekend był imprezowy ale i męczący  dziś dopiero jakoś funkcjonuje hehe

 od mamy pojechaliśmy przed 18... zahaczyliśmy o sklep... kupiliśmy składniki na pizze ale jak nie mogliśmy dogadać się co do sosu; śmietanowy a tradycyjny, pomidorowy... miały być już dwie pizzy... to zaprosiliśmy znajomych hehe i imprezka do 22:30 w nocy... a następnego dnia wesele  wybawiłam się trochę ale hm... mam kilka uwag  o 2 w nocy mało sie nie popłakałam... problem był z dowozem a chciałam już do domku... wyszło że wróciliśmy po 5 rano a w łóżeczku byłam dokładnie 5:36 

ejotku sorki za takiego byka...    hm... ja zawsze swój słownik wyrazów przekręconych miałam... może dlatego że nie jestem wzrokowcem  np. tatar (jedzonko) u mnie jest tartar  czasem jest śmiesznie 

a wiecie co... nie pamiętam co było dalej 

a co się stało że po 2 chciałas jechać do domu ??

my zawsze z wesel tak wracamy, no chyba ze wesela są wcześniej ale zazwyczaj na końcu wychodzimy 
jak się bawić to się bawić 

[werka23]

ja godzina 2 to już zwłoki jestem... straszne czułam zmęczenie i zimno mnie trzepało... marzyłam o łóżeczku... w dodatku głowa z muzyki mnie bolała... zła akustyka zrobiła swoje...  u nas 2 -2:30 to standard 

[madzia_n]

oj ja gdybym wpadła na jakieś wesele, to bym chyba stamtąd nie wyszła

[agulla1919]

Ja tak samo jak madzia .
Sama bym poszla sobie na slub i wesele , najlepiej na swoje hehe .

[ejotek]

wybaczam

[werka23]

hejyoo!!

ale u nas paskudna pogoda... cały czas leje 

hehe widzę że ja jestem jakaś inna  nawet na swoim weselu po 2 w nocy odliczałam do 4  ale już chodzić nie mogłam i głosu nie miałam... ale cis... nie zdradzam szczegółów 

wiecie co za dużo to nie zdrowo... w ciągu 3,5 miesiąca byliśmy włącznie z naszym na 4 weselach... już wystarczy  zawsze też wole wyjść wcześniej kiedy dobrze się bawię i potem mile wspominać 

ale mnie dzis podbrzusze boli... normalnie jakbym miała zaraz dostać @ i to już ponad 12 godz.