DZIĘKUJĘ WAM WSZYSTKIM ZA KCIUKASY, ZA TO,ŻE WYTRZYMAŁYŚCIE MOJE NARZEKANIA I BYŁYŚCIE ZE MNĄ W TYCH TRUDNYCH CHWILACH I ZA GRATULACJĘ 
Domyślacie się pewnie,że jestem mega szczęśliwa
Ale po kolei....
Wstałam o 6 rano
(do 3 siedziałam jeszcze w książkach
) pełna szczerych chęci i ochoty zabrałam się za naukę dalej
Im bliżej godziny zero tym większy stresor
No, ale po 8 zabieram się, nogi mi się trzęsą i idę na masakrę
Pełna nerwów wchodzę do dziekanatu, mówią mi gdzie mam iść, kochana pani z dziekanatu pociesza, słyszę :"pani Magdo, niech się pani rozluźni, będzie dobrze", wychodzę machając ręką i ciśnienie osiąga maksimum, lecą mi 2,3 łzy...
Nic to, idę pod salę.
Przychodzi dziekan, włączam laptopa , przygotowuje się, komisja się zbiera, brakuje 1 osoby, 5 po dziewiątej, ja w nerwach
ZACZYNAMY
Opowiadam o swojej pracy, na rzutniku lecą obrazki z moimi badaniami naukowymi
Dziekan w tym czasie ogląda moje 5 i 4 w indeksie, widzę zadowolony, myślę sobie "jest dobrze"
Skończyłam opowieści, przechodzimy do egzaminu
, losuję pytania i wiem,że będzie źle,że tu polegnę
I co??
Oczywiście wylosowałam pytania, na które najmniej umiałam, prawie wcale
Prawa Murphy'ego zadziałało, niezawodnie
Przygotowuje się, kurcze nic nie wiem, co by tu wy myśleć
, rysuję jakiś schemat, dla ściemy
, zaczynam swoje wypociny, męcza mnie chwilkę, po czym, jak po ukąszeniu komara, wychodzę z sali i czekam na wyniki.
Czekając gadam z chłopakami, którzy po mnie się bronią, współczuje im,dookoła jakieś kwiaty, bomboniery, myślę sobie ,że gdybym miała świetnego promotora to i flachę bym przyniosła, a tak jestem z niczym, burak ze mnie
Ale mój opiekun zasłużył jedynie na
W między czasie daję dobre rady chłopakom,żeby kwiaty z papierów odpakowali, jak będą dawać i kwiatostanem do góry, choroba zawodowa
Czekam długo, myślę sobie ,jak długo to zły znak
Dobra dziekan mnie prosi, wchodzę.
Dziekan trzyma jakąś kartkę i zaczyna oficjalnie:" pani Magdaleno..." myślę sobie,że zaraz się poryczę, ale nic, stoję twardo.
Słyszę:" prezentacja bardzo ładna ( dodam,że nie podobała się promotorowi wcale
), jednak odpowiedzi na pytania egzaminacyjne nas nie zachwyciły(wiem, przecież nie trafiłam na to co umiałam super
), ale średnia ze studiów bardzo wysoka, na koniec 4"
Ufff
Następnie uścisk dłoni, gratulacje, super uczucie.
Gratulacje od komisji, tylko nie od promotora
Pokazał chłop klasę, nie ma co
Wyciągam więc ja do niego rękę ,z łaską podaje, patrząc w zupełnie innym kierunku.
Może się na coś obraził??
No nic, wychodzę cała w skowronkach z uczelni, sięgam po tel,żeby obdzwonić wszystkich i pochwalić się radosna nowiną , patrze na swoją bluzkę i uśmiecham się sama do siebie. W okolicach biustu mam rozpięty guziczek
Ciekawe czy komisja to widziała
Śmiechowo mi, ale zapinam szybko, co by inni nie widzieli co tam mam
No i kieruje się do domciu.
A w domu 10-letnia whiskey, browarki, winko...
Zbierają się dziewczyny , najpierw kumpelka, potem Anjuszka i Agulec, które znacie
i zaczyna się chlańsko
Pada hasło pizza, zamawiamy pizze
Było naprawdę bardzo miłe picie, a dziewczyny zaskoczyły mnie bardzo milusio. Nie spodziewałam się,że dostane od nich prezenty, TYLEEEE prezentów.
To podczas wręczania
Zobaczcie jaką fajną kartę dostałam
i o kwiatku dziewczyny nie zapomniały
Dostałam też " pstryczka -elektryczka", jak go Aga nazwała, który dzielnie nam towarzyszył do końca imprezki
No i na osłodę dostałam czekoladki
Dziewczyny jesteście kochane, dziękuję za super wieczór
No, a teraz codzienność
Ale już jutro przyjeżdża PM
Obiecał mi kolację w restauracji
Gdzie jest dobre jedzonko,a gdzie jeszcze nie byłam
No i obiecał mi jeszcze starsza whiskey, niż 10-letnią(choć ta wczorajsza była pyszna)
A ja tak myślę,żeby zrobić jakieś ciasto,żeby jemu tez było miło, jak przyjedzie do domciu.
Jestem szczęśliwa,że mogę się w końcu na spokojnie zająć sprawami ślubnymi
Mam nadzieję rozdać do końca w weekend zaproszenia, spisać protokół, zrobić winietki i księgę gości.
A to mój album na zdjęcia ślubne, oczywiście w tonacji srebrnej
