Fajnie że tyle Was tutaj trafiło
Filmik z czarwonicą pierwsza klasa, jakbym siebie widziała
To może poopowiadam dalej
Zasnęłam chyba około 2, jeszcze wcześniej wzięło Mnie na wspominki, jak to było z M
I tak obudziłam się o 6.30 rano prawie wszyscy już wstali więc szybkie śniadanko i pojechałyśmy do fryzjera, później do kosmetyczki, w międzyczasie pogawędziłam z przybyłymi gośćmi, przez telefon z Marcinem, już nie będę opisywała tych wszystkich przygotowań, nadmienię tylko że mój ówczesny narzeczony zapodział buty, które w końcu odnalazły się w u moich rodziców, więc świadek po nie przyjechał
A ja czekałam z niecierpliwością na mojego księcia
Co jakiś czas były telefony z M, już chyba oboje bardzo nie mogliśmy się doczekać
Odpoczęłam troszkę w pozycji pół leżącej i heja się ubierać
Poszło szybko tylko zgubiła się moja podwiązka, więc szukałyśmy jej na kolanach, w końcu się znalazła
No i już ubrana kręciłam się po domu, najpierw zobaczyli mnie rodzice, byli wniebowzięci, no i dalej czekałam na M
W końcu uslyszłam dzwonek do drzwi, uśmiech już wtedy miałam od ucha do ucha, wiedziałam przecież że to On, no i wszedł
Ależ on Bosko wyglądał
W tym ciemnym garniturze i te jego piwne oczy
Cudnie wyglądał
Na mój widok też zrobił oczy szerzej, fajnie było widzieć zachwyt w jego oczach, później co chwilę słyszłam że pięknie wyglądam, powiedział to chyba wszystkim napotkanym
I tak staliśmy sobie, przytulaliśmy się, a ja byłam szczęśliwa i bardzo spokojna i czekaliśmy na błogosławieństwo
W międzyczasie rozwaliłam butonierkę M, tak że wszystko było osobno, świadek więc ją zszył i jakoś się trzymała
Błogosławieństwo było krótkie, mówił tylko mój Tato, pięknie to wszystko ujął, a reszta rodziców się przyłączyła
To jest chyba jeden z bardziej osobistych akcentów całej uroczystości, choć u Nas odbywał się z uśmiechem, ale i z delikatnym wzruszeniem
Zebraliśmy się i ruszliśmy do kościoła
a tam już witaliśmy się z gośćmi, z niektórymi nawet po latach cdn
( wklejam te fotki które mam, później jak dostanę resztę od fotografa to pouzupełniam)
i wsadamy, mój gentelmen na straży
i odjeżdżamy
Przy wsiadaniu tak mi się kiecka zadarła do góry że właściwie to na głowie ją miałam
Wbiegamy po schodach przed kościołem
Już wtedy cieszyliśmy się jak dzieci
i czekamy sobie
