[monijane]

O której mieliście ślub? Pewnie wcześnie, skoro wszystko było gotowe już przed południem
A z tym samochodem, to niezły numer... Dali Wam jakiś zastępczy?

[madzia_n]

Tak jak obiecałam, nadrobiłam Twoją relacyjkę
Wyglądaliście cudnie! Przepiękne fotki

Twoja mama miała świetny pomysł z dekoracją! Tygrysek i Aniołek... Pięknie

Zdjęcia z przygotowań również są niesamowite - ja nie mam zamówionej tej usługi, fotografa mam dopiero w kościele.

Oj kochana  z pewnością wezmę pod uwagę Twoj dzień - w sensie rozplanowania, godzin Ale widzę, że nie jest tak strasznie z wszystkim zdążyć

monijane - Ślub był o 13

[selena]

Dołączam i ja! Wszystkiego najlepszego dal Was!

Prześliczne zdjęcia, ja to się zaraz wzruszam jak czytam relacje forumek

Śliczną miałaś fryzurkę, w ogóle przepięknie wyglądaliście!!!

Oj piękne zdjęcia , ślicznie wyglądałaś 

A wiecie ze coś w tym jest bo ja się przeglądałam przed błogosławieństwem i wtedy też byłam w wc a póxniej dopiero poszłam się załąwtic ok 22  ale na lustro nawet nei spojrzałam  nawet makijażu ani razu nie poprawiałam 

[pamela]

slicznie madziu wygladalas, a twoja frzurka jest super, jeszcze takiej nie widzialam, no i co z tym autkiem? czym w koncu pojechaliscie? juz gdzies pisalas o aucie ale nigdzie nie doczytalam zakonczenia 

[Castia]

jak mogłaś przerwać w tym momencie!? he he 
zaczytałam się, fajna lektura, a tu koniec! no nie...
czekam na jeszcze z wypiekami na twarzy
i dzięki Tobie uświadomiłam sobie, że przecież mój P. tez ma wlosy długie jak Twój Adaś i będzie musiał z nami do fryzjera pojechać w dniu ślubu musowo!

[MagdaN]

Dobry wieczór,  Forumki! Wpadłam tu tylko na chwilkę, podziękować i potrzymać w niepewności do jutra jeszcze, bo dziś nie mogę poświęcić Wam tyle czasu, ile bym chciała.

anetka1232 - ja jestem pedantka i perfekcjonistka, wiec wszystko muszę mieć zaplanowane w najdrobniejszych szczegółach - miałam rozpiskę na papierze, kto powinien być gdzie o której godzinie Rodzina i mąż () się ze mnie śmieją, ale mnie to uspokaja...

AnekPiekarek - bardzo dziękuję za komplementy. Muszę powiedzieć, że tego dnia uśmiech przykleił mi się do twarzy i nie chciał zejść Znajomi pytali, cóż takiego wypiłam przed ślubem, że mordka mi się tak śmiała Muszę powiedzieć, że w niedzielę nad ranem mnie naprawdę bolały mięśnie twarzy Chyba byłam szczęśliwa po prostu. I miałam uczucie, jakbym unosiła się nad ziemią... Niepowtarzalna sprawa

tasiek - najlepsze seriale w TV emitują raz w tygodniu, żeby utrzymać napięcie

ajka75 - dziękuję za komplement. Faktycznie, w normalnym życiu taki numer z autem by mnie doprowadził do szewskiej pasji - jestem straszna nerwuska, krzyczę, przeklinam i tupię - ale tego dnia powiedziałam kierowcy: "tak? nie przyjedzie pan? acha... to co pan proponuje? albo proszę poczekać, przekażę tatę" I tyle - kompletny luz!

Diankusia - fajnie, że jesteś - cieszę się, że zdjęcia się podobają

majcia - dzięki wielkie! Ciąg dalszy historii samochodowej nastąpi... najprawdopodobniej jutro

paooolka - fotki boskie, bo genialny fotograf był! A o samochodzie jeszcze zdążę opowiedzieć :>

wiśniowa - fotki z przygotowań są częściowo profesjonalne, a częściowo robiła je moja chrześnica. Myślę, że fajna sprawa, bo widać trochę zamieszania, ale też i luz Ja jestem maniakiem zdjęciowym (jak i moja mama) i zawsze pstrykam na lewo i prawo, nie przejmując się jakością zdjęć, ale uważam, że (szczególnie w takich dniach) każda chwila jest tak niepowtarzalna, że warto ją uwiecznić...
Podziwiam w sprawie wc.... Chociaż ja też byłam tylko 3 razy, ale jednak byłam...
Pamiętam to lustro u nas - było na sali weselnej i jak przechodziłam obok, to kątem oka widziałam "jakąś" Pannę Młodą (i przepraszam Was, może mnie skrytykujecie za brak skromności, ale byłam zadowolona ze swojego wyglądu - co bardzo rzadko mi się zdarza - i nawet myślałam sobie, że stoi tam jakaś "śliczna Panna Młoda") - i dopiero po chwili docierało do mnie, że to ja! Dziwne uczucie...

Olucha - dziękuję za komplementy, nigdy w życiu bym nie powiedziała, że jestem fotogeniczna, zazwyczaj robię jakieś okropne miny, ten fotograf był naprawdę świetny i to dlatego. No i może wewnętrzna radość czyni cuda?...

monijane - tak jak napisała madzia_n, ślub był o 13, dość wcześnie, ale na Śląsku to standard, dlatego rano trzeba się dość sprężyć. Ale może to i dobrze, jest mniej czasu na nerwy Do auta jeszcze wrócę

madzia_n - dziękuję, dziękuję, a mamie przekażę pochwały na temat jej pomysłu Co do zdjęć, to jeśli będzie u Was ktoś wolny z aparatem (może świadek/świadkowa? chyba nie mają zbyt wiele do roboty rano?...), to niech pstryka dookoła! Mnie u fryzjera zdjęcia robiła mama, Adamowi robiłam ja, no a potem był już fotograf. Myślę, że to fajna pamiątka. I spokojnie da radę zdążyć!

selena - witam, witam, dziękuję za życzenia i za komplementy Ja też się zawsze bardzo łatwo wzruszam, u mnie się mówi, że mam oczy "w mokrym miejscu" - ale na swoim ślubie nie płakałam, dopiero o 4.30 nad ranem

Justyś851 - dziękuję za komplementy - jak mówię, z fotografa świetny fachowiec Jak tak Was czytam, to coś w tym jest, że się nie przeglądamy - a szkoda, bo zazwyczaj wyglądamy jak księżniczki i trzeba się tym nacieszyć, bo będzie nam to musiało wystarczyć do końca życia

pamela - dziękuję i Tobie za komplementy. Co do auta, to chyba nie podałam nigdzie zakończenia, ale to po to, żeby mojej opowieści dodać trochę pieprzyku Zresztą, chyba w moim wątku gratulacyjnym jest jakieś zdjęcie z samochodem, dzięki kobietce... Ale nic już nie mówię, opowiem ze szczegółami jutro

Castia - powieść w odcinkach ma swoje zalety Co do włosów, to mnie oświeciło w pewnym momencie, że jednak trzeba zadbać o Pana Młodego z długimi włosami - szkoda, żeby mu miały klapnąć, czy się porozłazić na wszystkie strony. Myślałam, że będzie wielka przeprawa i wojna o to, ale Adasiek zgodził się od razu. Fryzjerka przede wszystkim mu te włosy podcięła i wygoliła przy uszach i na karku, zaczesała na gładko, żeby nie robił się przedziałek na środku głowy (a la łysina... :/), wyprostowała je, żeby się ładnie sypały i nie puszyły, polakierowała nabłyszczaczem, żeby się trzymały i elegancko wyglądały. Ale myślę, że nie wyglądał na zbyt "wypomadowanego" - zresztą, ci rockmani by tego nie znieśli...

Kolorowych snów, narzeczone, żonki oraz wszelkie inne panie Jutro postaram się rozwiązać zagadkę samochodową

A na zachętę i na dobranoc - parę fotek







Papa!

[Castia]

Jak ja mojemu P. dziś powiedziałam, że będzie musiał ze mną pójść do fryzjera w dzień ślubu to powiedział tylko "ale ja nie jestem zapisany", jednak ma świadomość, że większego wyboru nie ma, wytłumaczyłam mu o co mi chodzi, by te włosy w miarę gładko wyglądały a nie były wszędzie. Jakąś specjalną frotkę kupowaliście dla twojego A. ?

[anetka1232]

śliczne fotki. czuc szczęście na kilometr:D

[wiśniowa]

ojej te ostatnie fotki są powalające... piękne aż buzie otworzyłam z wrażenia  ta ścieżka i to zamczysko... piękne macie tam tereny 

może i w lustra nie patrzyłyśmy ale za to fotek będzie mnóstwo więc się będzie można do woli oglądać 

też tam mieliśmy zdjęcia 

świetne ujęcia 

[anulla_p]

Madzia, przybywam 

[majcia]

Pięknie znów 

[KaKa85]

Piękne zdjęcia...z czego się cieszę...
Tak sobie je oglądałam i zachwycona Waszą sesją pomyślałam, że wejdę na stronkę naszego fotografa, bo od podpisania umowy minęło już kilka miesięcy i zastanawiałam się czy ma tam coś nowego   Otwieram i co widzę? CIEBIE, tzn...WAS!!! i tak się cieszę, że takie piękne zdjęcia wychodzą   I tu moje pytanko...? jak się pracuje z panem Robertem?

[monijane]

To zdjęcie szczególnie mnie ujęło

[pamela]

pieknie kochana, zdhecia powalajace, dalej i wiecej!!! 

[MagdaN]

Heloł, heloł

Castia - frotka była zwykła, no, może nieco grubsza niż standardowo, ale jej główną zaletą było to, że była nowa I nic poza tym, żadnych specjalnych przygotowań.

anetka1232, wiśniowa, Justys851, majcia, monijane, pamela - dziękuję bardzo, cieszę się, że zdjęcia się Wam podobają.

anulla_p - jesteś wreszcie Witam i cieszę się, że dotarłaś, droga pani żonkowa

Kaka85 - bardzo się cieszę, że będziecie mieć akurat tego fotografa, bo bez zająknięcia go polecam! Byliśmy nim zachwyceni! Bardzo sympatyczny, na luzie, świetny! Po tygodniu (w poniedziałek) przygotował nam galerię online wyretuszowanych zdjęć, w piątek rano wysłaliśmy listę zdjęć do wywołania, w piątek po południu były do odbioru + płyta z elegancką okładką i wszystkimi wykonanymi przez niego zdjęciami. Robert (bo szybko przejdziecie na "ty" ) ma moje najlepsze referencje!

Wracam do relacyjki na szybko

Jak pisałam, samochód miał być po Adaśka w Świętochłowicach o 11.45.
O 11.50 weszła fryzjerka i zaczęła mi upinać welon.
O 12.00 zadzwonił mój narzeczony i powiedział, że samochodu nie ma do tej chwili i czy bym nie mogła do nich zadzwonić, co się dzieje (jakoś nie pomyślałam, żeby mu zostawić namiary na auto).
Wcześniej dałam mojemu tacie listę z numerami telefonów do wszystkich dostawców i kwotami, które trzeba było im zapłacić, więc poprosiłam go teraz, żeby zadzwonił i sprawdził co i jak.
Tata wyszedł do kuchni, mama z nim, ja siedziałam i pozowałam fotografowi do zdjęć, a fryzjerka wpinała kwiaty we włosy.
Później okazało się, że tata dodzwonił się i dowiedział się, że samochód stoi pod Bytomiem i jest zepsuty, więc dalej nie pojedzie. Znając mnie i mój charakter (nerwuska, złośnica, itd), rodzice w kuchni naradzali się, czy mi powiedzieć o tym - bali się, że się wścieknę albo w inny sposób okażę histerię Niestety, nawet jeśli chcieli utrzymać tajemnicę, to około 12.05 zadzwonił do mnie kierowca, informując, że nie dojedzie niestety.
Ja, spokojnym tonem zapytałam, co w takim razie proponuje, na co on odrzekł, że załatwia nam auto zastępcze z Mikołowa. Odpowiedziałam: dobrze, to proszę być z nami w kontakcie.

Zero nerwów, zero stresu, zero krzyków i tupania Zupełnie do mnie niepodobne. Pamiętam, że pomyślałam: "no trudno, nie ma co histeryzować, najwyżej pojedziemy taksówką." Nie przejęłam się ani trochę

W tej sytuacji moi rodzice wysłali "dyżurną" taksówkę po Adaśka, co było dość bez sensu, bo był u niego kamerzysta autem i mogli razem do mnie przyjechać, ale najwyraźniej wszyscy dostaliśmy delikatnego zaćmienia umysłowego.

O 12.25 zadzwonił do mnie nowy kierowca, mówiąc, że właśnie wyjeżdża z Mikołowa (odległego o około 20 km od nas), więc ja powiedziałam, żeby podjechał od razu pod kościół, bo po mnie już i tak nie zdąży - szacowaliśmy, że pojedzie około pół godziny, a świadkowie przecież mieli być w kościele o 12.50. On pytał o drogę, itd, więc ja spokojnym tonem mu przerwałam i powiedziałam: proszę poczekac, przekażę panu tatę.
I oni sobie tam już konferowali.

Ale: o 12.30 przyjechał Pan Młody!



Targowali się o mnie - nie za długo, bo z powodu spóźnienia, czas naglił. Adam najpierw wrzucił parę groszy, więc skoro dał mało, to dostał "małą" pannę młodą - moją chrześnicę Potem wrzucił trochę więcej, wiec dostał "doświadczoną gospodynię", ale chyba dalej nie chciał





W końcu wrzucił biżuterię mojej mamie do koszyczka i mógł dostać mnie Przywitaliśmy się, ja wpięłam mu kwiaty do butonierki, a on zapiął mi kolczyki i naszyjnik.







Wreszcie nadeszła chwila, której bardzo się bałam - błogosławieństwo. Jak już wspomniałam, bardzo łatwo się wzruszam i płaczę z byle powodu i bałam się, że cała się rozmażę i w ten sposób pożegnam się z makijażem.
Moja mama miała piękną przemowę (z tego, co wiem, to kuła ją od kilku tygodni ), pobłogosławiła nas, potem mój tata i rodzice Adama. Wszyscy mieli łzy w oczach. A ja? Czułam się bardzo wzruszona, ale uśmiech radości nie chciał mi zejść z twarzy



Po błogosławieństwie nastąpiła chwila zamieszania, było ok. 11.50, zadzwonił kierowca i powiedział, że jest pod kościołem. Przekazałam mu tatę, bo pomyśleliśmy, żeby jednak podjechał po nas, bo autem do kościoła są 2 minutki. Kierowca się zgodził, więc musieliśmy na niego poczekać.

W międzyczasie zamknęłam się znów w pokoju, tym razem z kamerzystą, odgrywać scenki przygotowań Wszystko w dzikim pośpiechu, niestety (a w planach było na to 10-15 minut - musieliśmy się zmieścić w 5)...

Samochód wreszcie podjechał, była chyba 11.55, fotograf zabrał świadków (zaoferował się, że ich podwiezie, a ja zapomniałam o świeżo umytym aucie ), my zeszliśmy na dół i zobaczyłam naszą alfę romeo [wybaczcie, zdjęcia robiła chrześnica ]





Byłam przeszczęśliwa, widząc ten samochód, bo był identyczny z tym, jaki zamawialiśmy.
Zauważyłam sporo sąsiadów w oknach, machaliśmy wszystkim. Adam w ręce trzymał koszyk z wódką na bramy i cukierkami dla dzieci.

Pomalutku ruszyliśmy!

Pod kościołem zobaczyliśmy tłum ludzi, wszyscy na nas czekali. Byliśmy już nieco spóźnieni, ale uspokajała mnie myśl, że bez nas nie zaczną





Widać, że samochód niestety nie był przystrojony, bo nie było już na to czasu. Nie planowaliśmy wiele - tylko po 2 róże na nadkola, bo uważamy, że sam w sobie jest tak elegancki, że szkoda by go było czymkolwiek zasłaniać.

Adam pomógł mi wysiąść - to jednak nie jest takie proste w tych wszystkich halkach, kołach, trenach i z bukietem w ręce

Zaprosiliśmy wszystkich do kościoła, poczekaliśmy aż wejdą, a ja wtedy poczułam, że... lewą pończochę mam przy samej kostce. Pomyślałam, że przecież nie mogę tak brać ślubu! I na szybko poprawiałam A fotograf nie próżnował



Weszliśmy do przedsionka, goście już stali w pięknym szpalerze. Wszyscy patrzeli na nas, a ja nie mogłam przestać się uśmiechać. Byłam strasznie szczęśliwa. Czekaliśmy chwilkę na naszych świadków (którzy byli w zakrystii i podpisywali dokumenty).



Wreszcie świadkowie się zjawili - uważam, że to super wyglądało: Panna Młoda w otoczeniu bodyguardów, rosłych młodych mężczyzn Prawie jak para królewska A tak serio, to myślę, że całkiem to był niezły pomysł.



Wreszcie podszedł do nas nasz ojciec Dydak - zauważcie, że wszyscy się śmiejemy, włącznie z nim Pytał nas, czy jesteśmy zdenerwowani, ja odpowiedziałam, że strasznie, ale tak naprawdę, to spodziewałam się większych nerwów.



Przypomniałam jeszcze bratu o ułożeniu trenu i wolniutko ruszyliśmy główną nawą pod ołtarz. Pamiętam, że ojciec Dydak nas trochę gestami poganiał, dla rozluźnienia atmosfery, ale ja pamiętałam, że w ten sposób będę szła tylko raz w życiu i że nie należy się śpieszyć. Patrzałam na życzliwe twarze wokół nas, starałam się z każdym spotkać wzrokiem i jakoś się w ten sposób przywitać, ale oczywiście się nie dało. Nasza wynajęta organistko-śpiewaczka pięknie grała, to, co zwykle gra się na wejście Pary Młodej (oczywiście nie jestem teraz w stanie sobie przypomnieć, co to). Słuchałam i szłam wzruszona



Tyle na dziś, moje kochane.

Jeszcze raz ogromnie dziękuję za wszystkie komplementy.

Jutro prosto po pracy wyjeżdżam za miasto na weekend, więc spotkamy się dopiero w niedzielę wieczorem/w poniedziałek, ale będe o Was myśleć

Trzymajcie się ciepło!

[Castia]

wchłonęłam wszystko
mieliście mały poślizg ja bym pewnie z nerwów paznokcie obgryzła  podziwiam spokój

[anulla_p]

cudnie, cudnie Madzia, rewelacja, nie mogę się napatrzeć  
ach jak ja lubię te męskie kitki i wysokie czoła  

[agairish]

Po prostu pięknie... 

Podziwiam i zazdroszczę tego soickiego spokoju ja mam bardzo podobny charakter i na pewno bym wybuchła...

[wiśniowa]

cudnie po prostu... jak to pięknie opisujesz 

[Olucha]

Śliczne zdjęcia, stoicki spokój w takim dniu to podstawa 

[arvena]

I wreszcie gapa czyli ja zauważyła,że jest relacyjka!!
Na początku Madziu Wszystkiego , wszystkiego najlepszego dla Was!!!

Rodzice Twoi bardzo kochani, widać że byli super przygotowani - mieszkanie, stroik, pierśiconek 

Przepięknie to wszystko opisujesz - wszystko poukładane jak w Twoich planach, bardzo czytelnie i przejrzyście.
I zdjęcia odpowiednie do każdej chwili - można się poczuć jakby się było z Tobą w tym dniu.   
Nie można sie doczekać dalszego ciągu
Uśmiech faktycznie filmowy (właśnie tego boję się u siebie, zawsze miałam problem z pozowaniem do aparatu czy kamery - zawsze jakieś głupie miny), Tobie wychodzi to tak naturalnie - w dodatku ten dołeczek w poliku  

Udanego wekendu, wracaj wypoczęta i relacjonuj dalej  

[majcia]

Cudownie! Piękny welon i cała Ty! 

Zazdroszczę spokoju!!! 

Miłego weekendu! 

[monia]

gratulacje..

niektyóre foty przerób na  czarno-białe.. wiele zyskaja 

wow  świetny samochodzik 
I ten Twój booski uśmiech 

wcześniej nie mogłam zajrzeć, ale wszystko nadrobiłam i   
wszystko pięknie Wy, rodzice też perfekcyjnie wszystko dopilnowali i się przygotowali, zdjęcia prześliczne 

[pamela]

fiu fiu ale noga 

[madzia_n]

Masz rację, poproszę kogoś o pstrykanie foteczek
O kurcze, faktycznie przeboje z autem niesamowite, ale na szczęście wszystko dobrze się skończyło. Gdy tak czytałam o aucie, to przypomniała mi się historia moich rodziców o ich ślubie , ale nie będę tu jej opisywała
A teraz do rzeczy - wyglądaliście przepięknie, a Ty jestes niesamowita - mimo problemów, i tak miałaś wciąż uśmiech na twarzy! Ale to dobrze, w końcu grunt to dobre nastawienie!

[Bea027]

Właśnie, właśnie...uśmiech rozbrajający