Artykuły powiązane

Skóra na stopach jest niemal dwukrotnie grubsza niż na innych partiach ciała, ale nie tylko to decyduje o jej szczególnych cechach i potrzebach.

Pożegnanie z zimą
Zimowa aura nie sprzyja naszej skórze, ani organizmowi. Tylko stała pielęgnacja może nas uchronić przed niechcianymi konsekwencjami mrozów, wiatru czy nagłych wahań temperatury. Po sezonie jesienno-zimowym z reguły mamy wiele do zarzucenia swoim stopom. Skóra na nich jest niedotleniona, szybciej się przesusza, widoczne są też zgrubienia na piętach. Dlatego teraz stopy wymagają więcej troski, zabiegów pielęgnacyjnych, a także odpowiednich kosmetyków. Dzięki temu jednak szybko odzyskają dobry wygląd.

Prawidłowo pielęgnowana stopa charakteryzuje się:

  • odpowiednio opiłowanymi paznokciami
  • brakiem większych zrogowaceń, nagniotków i odcisków
  • właściwym nawilżeniem skóry stopy
  • brakiem grzybicy skóry i paznokci

Podstawy pielęgnacji
Elementarną zasadą w codziennej pielęgnacji stóp jest noszenie wygodnego, przewiewnego obuwia, skarpet, pończoch z naturalnych materiałów (bawełna, wełna). Skarpety i rajstopy należy zmieniać przynajmniej raz dziennie, a jeśli jest taka potrzeba nawet kilka razy dziennie. Kolejną ważną kwestią jest to, aby nie chodzić w jednej parze obuwia non-stop. Dobrze posiadać przynajmniej dwie pary butów, które można wymieniać. Zapobiega to chodzeniu w przepoconym obuwiu i strzeże przed grzybicą stóp.

Wrastający problem
Paznokcie to ważny element wyglądu stóp. Powinny być obcięte prosto i niezbyt krótko (zachowując kształt łopatki). Po skróceniu płytki, paznokcie warto wygładzić pilnikiem polerującym, a skórki przy każdym myciu stóp odsuwać drewnianą szpatułką lub brzegiem ręcznika. Nigdy nie należy obcinać paznokci po bokach, ponieważ sprzyja to ich wrastaniu w skórę. Jeżeli tego typu problem ma miejsce, powinna się nim zająć doświadczona pedikiurzystka. Leczenie zależne jest od stanu i stopnia wrastania paznokci. W niektórych przypadkach pomaga prosty zabieg polegający na odcięciu ostrym skalpelem paznokcia z boku i wyjęciu odciętego fragmentu cążkami (odradzamy wykonywnie tego zabiegu samodzielnie). Jeżeli paznokieć nie wrasta głęboko można zastosować "tamponowanie". Zabieg polega na podważeniu wrastającej części i wsunięciu małego tamponu zwilżonego maścią tranową, linomagiem lub płynem na wrastające paznokcie, np. firmy Scholl (tampon trzeba zmieniać codziennie). W gabinetach kosmetycznych pedikiurzystki stosują także trwalszy sposób "tamponowania", tzw. Sulci Protection. Są to malutkie rureczki przecięte z jednej strony, które nakłada się na wrastającą część (po delikatnym podważeniu), po czym zamocowuje się rureczkę masą utrwalająca. Ta metoda sprawia, że paznokieć nie ma możliwości głębszego wrastania i łatwo jest wyleczyć stan zapalny. Inną bardzo skuteczną metodą walki z wrastającymi paznokciami są tzw. klamry korygujące. Pedikiurzystka ma do wyboru kilka rodzajów klamer, które dobierane są w zależności od szerokości paznokcia i w odpowiedni sposób naklejane. Klamra jest sprężysta i dzięki tej sprężystości unosi wrastające brzegi paznokcia. Pacjent odczuwa ulgę natychmiast, jednak leczenie trwa kilka tygodni, a czasami dłużej. Regularnie trzeba sprawdzać czy klamra się nie odkleiła i nakładać nową, gdy ta pierwsza zaczyna przesuwać się razem z paznokciem ku wolnemu brzegowi. Jest to najbardziej zalecana metoda walki z wrastającymi paznokciami.

Obecnie nie zaleca się już chirurgicznego zrywania paznokci. Wystarczy trochę cierpliwości i odpowiednia ich pielęgnacja.

Buty - ważna sprawa
Obuwie, w którym chodzimy powinno być wykonane ze skór naturalnych, a skarpety bawełniane lub wełniane. Niestety popularne rajstopy czy pończochy elastylowe są jak najbardziej niewskazane. Buty zaleca się kupować popołudniem, kiedy stopy są lekko obrzmiałe. Zapewni to właściwy dobór butów, które nie będą uciskać. Wygodne obuwie to zapobieganie męczeniu się stóp i całego ciała, ale też dobre samopoczucie przez cały dzień.

Do wielu schorzeń stóp, np. palucha koślawego czy młotkowatego przyczyniają się buty na wysokich obcasach. Dla zdrowia stóp, a tym samy zdrowia całego ciała warto z nich zrezygnować. W miejscach publicznych takich jak np. sauny czy baseny wskazane jest noszenie klapek.

Leczenie dotykiem
W stopach umieszczone są receptory - unerwione punkty mające połączenie z każdą częścią i organem ciała. Przez ich ucisk i masaż można poprawić ukrwienie tych punktów, a tym samym odpowiadające im narządy. Lepsze krążenie krwi oznacza szybszy transport składników koniecznych do życia oraz usuwanie toksyn i złogów odpowiedzialnych za choroby.

Pękanie, odciski
Pękające pięty to bolesna dolegliwość, którą powoduje brak witamin (głównie witaminy A) oraz przesuszony i szybko rogowaciejący naskórek. Sprzyja jej także nadwaga i cukrzyca. Pęknięcia tworzą się na twardym naskórku. Zdarza się jednak, że sięgają aż do skóry właściwej. Wtedy pięty bolą przy każdym kroku, potrafią również krwawić. Czasem może rozwinąć się infekcja, ponieważ przez poranioną skórę do organizmu mogą wnikać bakterie i wirusy. Leczenie pękających pięt to kuracja długotrwała. Przede wszystkim należy usunąć nadmiar zrogowaciałego, przesuszonego naskórka. Lekarz lub pedikiurzystka wykonają to za pomocą frezarki diamentowej (jest to niemal bezbolesny zabieg), przesuwając ją równolegle do szpar w skórze. Inna technika może powiększyć szczeliny. Następnie nakłada się na 30 minut maść leczniczą i owija się stopy cienką folią. Gdy naskórek jest już porządnie nawilżony, wciera się w skórę krem. Zabieg powinno się powtarzać co dwa tygodnie, aż do wyleczenia pięt. Na noc pięty należy smarować maścią i zakładać na stopy bawełniane skarpetki.

Odciski są nazywane często nagniotkami, co oddaje proces ich powstawania (tworzą się, gdy nosimy za ciasne buty). Mają centralnie umiejscowiony rdzeń (korzeń), który trudno usunąć, bo sięga w głąb skóry aż do jej unaczynionej i unerwionej warstwy. Dlatego każdy ucisk tego miejsca sprawia ból.