Dorosły ma wspomnienia mniej więcej od trzeciego roku życia. Ja miałam dwa i pamiętam jak przebijali mi uszy. Jak trzymali mnie siła, a chirurg przebijal uszy. Od tamtej pory do igły sama nie podeszlam. Oczywiście dodatkowo na moją fobie nałożyły sie inne sprawy, ale to był początek...
Chirurg oczywiscie zle mi uszy przebił, więc długo trwało zarastanie uszu, jak bylam nastolatką, ale jak juz poszlam przebijać pistoletem to poplynelam, i od razu zrobiłam kilka dziurek

Do tego mialam 5 braci i ucho naderwane nie raz. Ale mialam koleżankę w podstawowce, ktorej ktoś nie chcacy wyrwal kolczyka z ucha. Od tamtej pory dyrekcja wprowadzila kategoryczny zakaz.noszenia kolczyków.
Wszystkie decyzje które podejmuje sie za dziecko są wiążące, sposób jego wychowania, chrzest, szczepienia, sposób leczenia, wybór szkoły. Za.wszystkie te decyzje dzieci nam kiedyś podziękuja albo nie.