[karolinciasto]

My też dopiero mamy zamieszkać ze sobą i boję się troche jak to będzie

[SarCia11122]

Ale czego się boisz Karolincia?

[xanth]

myslę, że warto zamieszkać ze sobą przed slubem, ale jakby tak wszystko przeanalizować, to niewiele się zmienia o ile dobrze znasz swojego partnera nie ma sie czego bać, a raczej ciesz się, że nie musisz jeszcze zbierać skarpet i brudnych gaci

[karolinciasto]

Jak niektórzy straszą takimi opowieściami, że po ślubie to dopiero się zaczynają prawdziwe problemy i kłótnie to czasami aż strach pomyśleć co będzie. Chociaż ja tam strasznie cieszę się na to wspólne zamieszkanie i wiadomo, że sprzeczki są nieuniknione ale i to jest potrzebne.

[SarCia11122]

Warto zamieszkać razem przed ślubem
hehe ja już muszę po swoim zbierać brudne skarpety on to brudas jak ich mało  
Ja do tej pory nie kłóciłam się ze swoim aż tu nagle na Natyski  weselu żeśmy się pokłócili ale co tam nie pierwszy i nie ostatni raz

[sylwiq]

to se pore znalezliscie hehe

[_patka_]

tak dokladnie! pore sobie znalezliscie! na weselu trzeba sie bawic a nie klocic 
ja sie ciesze, ze zamieszkalismy ze soba przed slubem.. sprawdzone mamy mieszkanie razem wiec teraz slub dla Nas to formalnosc i legalizacja zwiazku tez slyszalam, ze po slubie ludzie sie zmieniaja na gorsze i wszystko sie sypie ale ja tego nie moge pojoc wrecz! jak ludzie ktorzy sie kochali do slubu, i co ... nagle po slubie nastepuje odkochanie sie?? bez sensu to jest... 

[SarCia11122]

hehe a no znaleźliśmy sobie pore
w sumie takie gadanie ... zależy od ludzi czy po ślubie się psuje czy nie ... miejmy nadzieje że u nas  wszystkich nic po ślubie się nie pogorszy

[emm-a]

według mnie to normalne, że ludzie sie sprzeczają, czy kłócą; w końcu każdy jest odrębna jednostką, ma swoj charakter i przy częstym przebywaniu z druga indywidualną jednostką musi dochodzic do spięć; niemożliwe żeby ZAWSZE na każdy temat mieć takie same zdanie i ZAWSZE we wszystkim sie zgadzać;
 

[SarCia11122]

To jest wręcz nie możliwe żeby zawsze mieć takie same zdanie
tak naprawdę życie ze sobą i nawet się nie kłócić to takie troche nudne trzeba troszkę się posprzeczać ...

co do przygotować wesela kupiliśmy wczoraj 41 butelek wódki na poprawiny i na razie jedną skrzynke piwka

[karolinciasto]

a jaką macie wódkę?

[SarCia11122]

Kupiliśmy krupnik

[SarCia11122]

Witam Was wszystkie
Jakoś tu cicho
U nas w sumie po mału do przodu ja zaczełam stać od 1 czerwca i tak na prawdę nie mam czasu w sumie na nic ... tylko jest praca dom zakupy i tak w kółko.
Co do spraw ślubych zaczeliśmy rozdawać zaproszenia tyle ile rozdaliśmy zaproszeń tyle osób nam już potwierdziło przybycie bardzo mnie to cieszy, że nikt nie odmówił, ale jak to w życiu bywa pewnie i tak po odmawiają ludzie

[/color]miało być zaczełam staż a nie stać

[sylwiq]

widze ze u wiekszosci ciezki okres
Sara pozdrow od sylwusi Natyske i powiedz zeby wracaal na forum bo cos nas zaniedbala ostatnio bez slow

[SarCia11122]

hehe takie czasy więc są cieżkie okresy

Ok pozdrowie ją na pewno ale to dopiero jutro jak wróci ze Śląska

[sylwiq]

Aaaa to dlateho milczy oki juz jestem dpokojna hehe

[kiniadg]

Super , że natyska wraca

co do mieszkania ze sobą przed ślubem, to jestem zdecydowaną zwolenniczką... my tak zrobiliśmy... dotarliśmy się trochę w kilku kwestiach ( np. cudem udało mi się nauczyć Rafała opuszczać deskę w ubikacji !!! :D:D ) , a po ślubie... nic się nie zmieniło... po prostu wróciliśmy do swojego domku i żyliśmy dalej... więc nie zgodzę się , że po ślubie wszystko się zmienia

fajnie że ludzie narazie wam potwierdzają oby tak dalej pozdrawiam gorąco

[_patka_]

u Nas to samo jak u Kini - mieszkamy razem juz teraz bedzie 4 rok i poznalismy sie dobrze, a slub wlasciwie nic nie zmienil. koledzy Macka ostrzegali go, ze po slubie wszystko zmienia sie na gorsze itd, ale moze nie zauwazyli u siebie tego, ze oprocz slubu, pierwszy raz zamieszkali razem, albo urodzilo im sie dziecko... fakt to jest duza zmiana, ale nie mozna wszystkiego zganiac na slub.... bez sensu ich myslenie...

[sylwiq]

my mieszkamy ze soba juz 2 rok i to byla jedna z lepszych decyzji, poczatki byly okropne ;/
a teraz jest zycie raz lepiej raz gorzej
na szczescie moja mam od poczatku byla za tym abysmy przed slubem zamieszkali razem

[kiniadg]

dokładnie...
jestem w stanie zgodzić się że dziecko zmienia wszystko... bo tak jest faktycznie
ale ślub (oczywiście jak mieszkało sie już  wcześniej) nic nie zmienia.
U mnie dodatkowo bylismy już po śłubie cywilnym ( do kredytu był potrzebny), więc po tym głównym ślubie nawet nazwiska nie zmieniałam. Największą zmianą było mówienie do teściów mamo i tato hahahah to jest petarda ...  mam z moimi teściami bardzo dobry kontakt... super się dogadujemy, a jednak opory były wieeeeelkie
Najśmieszniejsze było przez kilka miesięcy mówienie bezosobowo     hahhah ... motanie się straszne przy każdej rozmowie... jeśli trzeba było się bezpośrednio zwrócić do mamy czy taty kombinacje piękne wychodziły, żeby tylko nie powiedzieć np. jak się masz MAMO ? ...
 NAJLEPSZE BYŁO TO , ŻE WIEDZIELIŚMY ŻE MAMY OBIEKCJE CO DO TAKIEGO MÓWIENIA i jak byłam u rafała rodziców, to on rył ze mnie jak tylko miałam coś konkretnie do nich powiedzieć i na odwrót to samo :D:D hahahha ... ubaw mieliśmy po pachy sami z siebie
pewnie rodzice też, ale się nie przyznawali
a przed ślubem byliśmy pewni że nie będziemy mieć z tym żadnego problemu... jesteśmy już razem prawie 10 lat znamy się ze sobą i z rodzicami na prawde dobrze

Co do dziecka to my nie możemy jeszcze mieć ze względu na to czym się zajmuję ale za to kupiliśmy pieska, który jest teraz moim synkiem najukochańszym Mój labuś kochany... niby zwierzątko, a przewróciło nam życie do góry nogami
Pewnie jak rodzi się dzidzia, to reorganizcja jest jeszcze większa

buziaki kochane z upalnych, skośnych chin

[xanth]

ja nie wyobrażam sobie mówić "mamo" do kobiety, która nią nie jest, mimo, ze teściową mam na prawde w porządku, ale moja mama jest dla mnie niemalże swietością, dlatego nawet mi przez usta to nie przejdzie żeby kogos innego nazwac mamą...


i jak to pogodzić? ? Mój M. mi doradził zeby mówić "teściówka" może się nie obrazi


A mi się z M cały czas dobrze mieszka, od samego początku aż do końca... Mam nadzieję, że bedzie tak zawsze, po ślubie, po dzieciach, po wszystkim...

i mam nadzieje, że u Was też tak bedzie! Udowodnijmy wszystkim, ze rozwody w naszym przypadku to tylko jakiś koszmar, który nigdy nas nie spotka, bo jesteśmy zbyt idealne! 

[Maja]

Ja nie mieszkałam z mężem przed ślubem - nie jestem zwolenniczką i wkurza mnie tłumaczenie "próbowania" drugiej osoby. Jak ktoś chce - niech mieszka przed ślubem, jak nie - to nie 
Po ślubie wiele się zmienia ale wg mnie na lepsze - ja się zakochałam w moim mężu na nowo, a ślubowaliśmy po ponad 6 latach związku.
Nie wiem kto straszy i wymyśla te wszystkie niestworzone historie, chyba ludzie którym nie wyszło  Podobnie jest po urodzeniu dziecka - inaczej ale tutaj też odkrywamy się na nowo, poznajemy i doceniamy.
Po prawie 8 latach małżeństwa mogę powiedzieć, że ani ślub, ani dziecko ani budowa domu nam nie zaszkodziły. Każdego poranka zjadamy wspólnie śniadanie i całujemy życząc miłego dnia  czego i Wam życzę

P.S.
ponoć jest takie powiedzenie - nie sztuką jest zbudować dom, sztuką jest się przy tym nie rozwieść

Zgodnie z powyższym - każdy powód dobry 

[_patka_]

my zamieszkalismy razem, bo chcielismy miec juz wlasny kat, a nie zeby sie wyprobowac, bo to nawet dziwnie brzmi

u nas slub nic nie zmienil, a po tylu latach bycia razem (juz 7 lat) dalej kochamy sie tak jak na poczatku

ja do tesciow juz mowie mamo, tato i odziwo szybko i sprawnie mi to poszlo sama sie zapytalam, bardzo sie ucieszyli, gdyz ich ziec w ogole nie mowi, mimo ze sa z Macka siostra juz 10 lat malzenstwem :O z kolei Maciek do mojej mamy mowi mamo, ale tata powiedzial, ze moze jak chce, to ustalili tak, ze Maciek do mojego taty mowi po imieniu to jest dopiero dobry kontakt oczywiscie Waszych kontaktow nie negujac nawet nasi rodzice sie bardzo polubili a jak bedzie dzidzia beda sie czesto widywac wiec to bardzo dobry znak

[emm-a]

mam zdanie podobne do Mai  nie sądzę, aby wspólne mieszkanie przed ślubem gwarantowało szczęśliwe i długie małżeństwo. Ja w każdym razie na bank bym sie na to nie zdecydowała - każdy robi jak uważa 

mój mąż cały czas powoli się do mnie przeprowadza i znosi swoje rzeczy...moje mieszkanko zaczyna przypominać graciarnię 

się na chwile wstrące bo czytam sobie jak piszecie o tym 'wspolnym' mieszkaniu
Poznałam Rafała 1 września , spotykaliśmy się raz na tydzien..miłość kwitła , postanowiliśmy nowy rok zacząć od wspolnego zamieszkania. Pierwszy dzien..leżałam w łozku w nocy i chlipałam..po pierwszym dniu razem spedzonym zastanawialam sie co ja najlepszego narobiłam..znowu chce byc sama , chce robić co chce i jak chce ,nie chce sie dostosowywać. Trwała ta moja depresja i złość na jego zachowanie,przyzayczajenie tylko kilka dni , po miesiącu leżąc w łózku stwoerdzilam ze nie chce wiecej być ani dnia bez niego Nie denerwowało mnie już nic! moze sobie walać skarpety,niedomykać lodówki ,wrzucac słuchawkę od prysznica na ziemie a ja jestem spokojna i cierpliwa. Nasze docieranie sie trwało zaledwie 5-6 dni. Gdybym zamieszakała z nim po slubie,podejrzewam ze pierwsze dni załowałabym a to nie było by miłe. Dobra decyzja wtedy była,bez tego nie zdecydowałabym sie na ślub po 15 miesiącach od pierwszej randki Polecam zamieszkać ze sobą,tylko wtedy wiemy na 1000000% czy w kazdej sytuacji zawsze można coś znieść,przymknąc oko i nie wybuchnąc pieknego dnia złoscią i nienawiścia..

[SarCia11122]

Moim zdaniem mieszkanie przed ślubem nie ma wielkiego znaczenia... jak się kogoś kocha to i się zniesie te wszystkie kłótnie np. o brudne rzucone skarpetki itd.

hmm nie zgodze sie z tym. Nie raz próbowałam zamieszkać z kimś bo kochalam..i G z tego wychodziło , nie dało sie i tyle.

[emm-a]

hhmmm...a ja nie znam żadnej pary, które zamieszkała ze sobą przed czy po ślubie i to wspólne mieszkanie doprowadziło do rozpadu związku; to może też kwestia chęci ukrycia czegoś przed drugą osobą - jeżeli ktoś chce cos ukryć, to wspólne mieszkanie znacznie to utrudni i wtedy faktycznie moze cos sie mocno popsuć, ale to wynik nieszczerosci jednej ze stron, natomiast jeśli nikt niczego nie chce ukrywac, nie tai swoich nawyków, przyzwyczajeń, to o ile nie są naprawdę uciążliwe, to chyba nie może doprowadzic do rozpadu związku? zakładam też chęć dążenia do kompromisu oby stron i ich pragnienie silne bycia razem 

emm powiedziec Ci coś śmiesznego? smieszne ale zarazem przykre...

Jakieś 4-5 lata temu spotykalam sie z fajnym facetem..ale nie było chemii,zostawilam go dla innego Dla przystojniaka,mądrego,szarmanckiego..spotykaliśmy sie dość długo,po roku postanowiliśmy zamieszkać ze sobą,coś przebąkiwał o ślubie..wytrzymalam miesiąc To co teraz przeczytasz bedzie tragiczne..facet nie mył się , mimo ze zawsze ladnie pachniał,składał majtki w kostkę ale sie nie mył..poza tym bałaganił ale to jest do zniesienia. W zyciu bym sie tego nie spodziewała,w zyciu...zostawilam go , powiedzialm mu nawet dlaczego.Myslalam ze ma nauczkę, niedawno waził ślub z piękną dziewczyną..zamieszkali po slubie. Domyslasz sie ze jest już sam dziewczyna zarządała rozwodu po niecałym roku. Powód? nie wiedziałą ze on taki jest pod jednym dachem. Takie przypadki moge liczyć na palcach jeden ręki..ale sie zdarzają

[emm-a]

Linka - to przypadek ekstremalny!!!!  jak można sie nie myć? masakra!!!! ale troche to sie zgadza z tym, co napisalam - on ukrywal to przed Tobą czy swoja żoną....Mogl powiedziec: Kochanie, mycie sie nie jest moim ulubionym zajęciem   
a poważnie, to pewnie że takie sytuacje się zdarzają... Moj mąż jest strasznym balaganiarzem,wszystko rozwala wokol siebie, nie przeszkadza mu to....mi do pedantki daleko, ale....lubię kiedy jest czysto i to ja sprzątam. Co zauważam, po serii moich narzekan i kilku spięciach: kiedy P. cos rozleje, patrzy czy to widzę, idzie po ręcznik papierowy i wyciera... Kiedy bierze kanapkę czy cos z kuchni do jedzenia - nie kladize jej juz na stole, tylko na talerzyk....Zatem skoro nawet stary kawaler moze się nauczyc, to i kazdy inny też - trzeba tylko wykazac dobrą wolę