[amika]

Najważniejsze że mężowi nic nie jest

[Mysikróliczek]

Wyobrażam sobie ile nerwów zjadłaś
Najważniejsze, że nic się nie stało! 

Ehhh... Dopiero było tyle radości a dziś codzienność i to pesymistyczna... Dzięki Bogu, że nic się nie stało.

najpierw moj maz teraz Twoj ech....
trzymajcie sie Ula!

[andzelika]

oj dobrze że męzowi nic się nie stało

Dobrze, że nic się nie stało. Ehhhh taka pogoda, cała masa wypadków. Ja ostatnio bałam się jadąc autobusem, bo kierowca jakoś tak dziwnie jechał, jakby sam się bał. A chyba nie ma nic gorszego na drodze niż przerażony kierowca, nie ważne czy autobusu czy samochodu osobowego.

[japcio]

No tak, wczoraj był 13..... dobrze, że mąż cały!

[kacha8609]

Ula dobrze że się nic nie stało Łukaszowi  buziaki dla was 

[JolaM85]

Ulciu dzięki Bogu nic nie jest mężusiowi a to najwazniejsze.....3maj sie kochana

[Ewiszka]

uff...no to miałaś stresującego 13-ego...dzięki Bogu wszystko dobrze się zakończyło

[KaKa85]

Dobrze że nic gorszego się nie stało

[kaamila]

Dobrze, że mężowi nic nie jest. To najważniejsze

[wiśniowa]

Najważniejsze, że Łukaszowi nic się nie stało 

[julenka]

Dziękuję Wam za słowa otuchy.. no cóż, zycie płynie dalej, relacja również. Zaraz zabieram się dalszy ciąg

[mka]

  tuptamy

[m_lena]

Dobrze, że mężowi nic nie jest

[madzia_n]

O rety, aż mi się krew w żyłach na chwilę zamroziła! 
Najważniejsze i Bogu dzięki, że Łukaszowi nic nie jest!

Tak jak pisza dziewczyny - najwazniejsze że mezulkowi nic się nie stało 

czekam na cd 

[julenka]

 

Najpierw kilka odpowiedzi

Anjuschka, szczerze mówiąc - było cholernie zimno Ale wiem to dopiero teraz, w tym dniu nie czułam tego zupełnie.

Wiśniowa, masz rację w kościele było dosyć ciemno, nawet nie tyle z powodu światła bo było ono zaświecone. W tym kościele ogólnie jest dosyć ciemno, to bardzo stara budowla.. tak ma fabrycznie

Japcio, może nie powinnam Cię narażać na takie wzruszenia

Uleńko, nie było Ci zimno? Widzę, że rękawki podciągnęłaś do góry i nie miałaś na pół dłoni więc chyba jednak chłodnawo

Mysikróliczku, rękawki nie miałam na dłoniach z tego względu, że wtedy nie sięgałyby mi pod etole a na tym bardziej mi zależało, po prostu mam dłuższe ręce

Wiem, że w kościele było zimno, ale szkoda, że świadkowa w płaszczyku siedzi i nie wykombinowała czegoś innego, trochę (moim zdaniem) psuje efekt, tym bardziej, że świadek i WY Kochani, jesteście bez płaszczy...

Szczerze mówiąc Mysikróliczku nawet mi nie przeszło przez myśl aby zaproponować Monice żeby zdjęła płaszczyk.. Ani tym bardziej nie wpadłabym na to, że psuła „efekt”.
Gdyby siedziała w dresie to owszem.. a tak to nie widziałam w tym nic dziwnego, że ma płaszczyk.
Łukasz z Olkiem (świadkiem) siedzieli bez płaszczy ponieważ mieli garnitury a pod nimi wiadomo koszule z długim rękawem i mogli mieć nawet podkoszulki które na sali mogli ściągnąć i tak nie byłoby ich widać. Zresztą jak sami o sobie mówią - ma ich co grzać
Monika miała pod spodem cienka sukienkę - musiałabym nie mieć serca aby wymagać od niej, że będzie tylko w niej podczas mszy.

Madziu, tata przyjechał z żona i dziećmi. Wszyscy złożyli mi życzenia i baaardzo zaskoczył mnie prezent jaki dostaliśmy, ale o tym może troszkę później..

Ejotku, witaj Słoneczko.. rozumiem Cię bo i ja mam teraz problem z nadrobieniem wielu wątków

Osika, dziękuje i zapraszam częściej

Momoko, Aniu dziękuję

Agulku, było tak jak piszesz - emocje, emocje i jeszcze raz emocje!!!


* * * *

Nadszedł moment kiedy ksiądz dyskretnie dał znak abyśmy podeszli bliżej niego.. bliżej czyli cztery stopnie wyżej. Nie wiem dlaczego ale byłam pewna, że to On zejdzie do nas a my tylko wyjdziemy przed nasze klęczniki. Myliłam się jak widać. Oczywiście teraz wiem, że bardzo dobre było takie rozwiązanie, było nas przynajmniej widać



Ksiądz podszedł do nas z uśmiechem na ustach..

„Urszulo i Łukaszu, czy chcecie…”
„Chcemy..”
„Głośniej!”
„Czy chcecie…”
„Chcemy!!!!!!!”

Łukasz cały czas uśmiechał się do mnie pięknie.. co lekko mnie stresowało, ponieważ wiedziałam do czego może to prowadzić. Mój mąż jest człowiekiem z olbrzymim ale też i charakterystycznym poczuciem humoru, który jeśli zacznie się śmiać to nie będzie łatwo mu przestać..

Księdza chyba też lekko ta sytuacja rozbawiła..



Ale już szybko się uspokoiliśmy.. Cały czas mocno trzymaliśmy się za rękę..



Ksiądz sięgnął po stułę, którą przewiązał nasze dłonie..



..i usłyszałam najpiękniejsze słowa, jakie mogłam usłyszeć od mojego mężczyzny..


Ja Łukasz..
Ślubuję Ci..
Miłość..
Wierność..
Uczciwość..
Nie opuszczę Cię aż do śmierci..



Pomimo moich obaw mówił bardzo poważnie.. cały czas patrząc mi w oczy..

Ja Urszula..



Tak bardzo bałam się tego momentu, chciałam aby cały świat usłyszał słowa mojej przysięgi, chciałam żeby przede wszystkim usłyszał i zrozumiał je Łukasz:

Miłość..
Wierność..
Uczciwość..

Słowa proste, a są przecież sensem związku..

Ksiądz Daniel sięgnął po tacę z naszymi obrączkami, podał Łukaszowi, który sięgnął po .. swoja obrączkę!!!

Na szczęście w porę zauważył to ksiądz: „NIE TĄ!!!” Trudno byłoby nie zauważyć różnicy, moja obrączka ma rozmiar 13 a Łukasza - 30

Żono, przyjmij tę obrączkę..






Po wszystkim pocałował mąż moja dłoń



Kiedy przyszła moja kolej, ostrożnie pocałowałam Łukasza obrączkę (do dziś moja teściowa nie może się nachwalić jak bardzo jej sie podobał ten gest ) i włożyłam mu na palec.

Mężu, przyjmuj tą obrączkę..



Ksiądz pobłogosławił nasze małżeństwo i pozwolił dać sobie, jak to sam nazwał, cenzuralnego buziaka,
co nie uszło uwadze obiektywowi naszej forumki Ani (momoko)

[amika]

   nie widzę fotek

[KaKa85]

Ja widzę tylko jedną...
I się znowu popłakałam, jak na każdej relacji chyba

Uleńka fotki się nie wgrały   

[julenka]

Próbujemy jeszcze raz

* * * *

Nadszedł moment kiedy ksiądz dyskretnie dał znak abyśmy podeszli bliżej niego.. bliżej czyli cztery stopnie wyżej. Nie wiem dlaczego ale byłam pewna, że to On zejdzie do nas a my tylko wyjdziemy przed nasze klęczniki. Myliłam się jak widać. Oczywiście teraz wiem, że bardzo dobre było takie rozwiązanie, było nas przynajmniej widać



Ksiądz podszedł do nas z uśmiechem na ustach..

„Urszulo i Łukaszu, czy chcecie…”
„Chcemy..”
„Głośniej!”
„Czy chcecie…”
„Chcemy!!!!!!!”



Łukasz cały czas uśmiechał się do mnie pięknie.. co lekko mnie stresowało, ponieważ wiedziałam do czego może to prowadzić. Mój mąż jest człowiekiem z olbrzymim ale też i charakterystycznym poczuciem humoru, który jeśli zacznie się śmiać to nie będzie łatwo mu przestać..

Księdza chyba też lekko ta sytuacja rozbawiła..



Ale już szybko się uspokoiliśmy.. Cały czas mocno trzymaliśmy się za ręcę..



Ksiądz sięgnął po stułę, którą przewiązał nasze dłonie..





..i usłyszałam najpiękniejsze słowa, jakie mogłam usłyszeć od mojego mężczyzny..


Ja Łukasz..
Ślubuję Ci..
Miłość..
Wierność..
Uczciwość..
Nie opuszczę Cię aż do śmierci..



Pomimo moich obaw mówił bardzo poważnie.. cały czas patrząc mi w oczy..

Ja Urszula..



Tak bardzo bałam się tego momentu, chciałam aby cały świat usłyszał słowa mojej przysięgi, chciałam żeby przede wszystkim usłyszał i zrozumiał je Łukasz:

Miłość..
Wierność..
Uczciwość..

Słowa proste, a są przecież sensem związku..

Ksiądz Daniel sięgnął po tacę z naszymi obrączkami, podał Łukaszowi, który sięgnął po .. swoja obrączkę!!!

Na szczęście w porę zauważył to ksiądz: „NIE TĄ!!!” Trudno byłoby nie zauważyć różnicy, moja obrączka ma rozmiar 13 a Łukasza - 30

Żono, przyjmij tę obrączkę..





Po wszystkim pocałował mąż moja dłoń



Kiedy przyszła moja kolej, ostrożnie pocałowałam Łukasza obrączkę (do dziś moja teściowa nie może się nachwalić jak bardzo jej sie podobał ten gest ) i włożyłam mu na palec.

Mężu, przyjmuj tą obrączkę..



Ksiądz pobłogosławił nasze małżeństwo i pozwolił dać sobie, jak to sam nazwał, cenzuralnego buziaka,
co nie uszło uwadze obiektywowi naszej forumki Ani (momoko)

[madzia_n]

Pięknie! Łezka zakręciła się w oku... Cudnie opisujesz, zdjęcia też piękne, wyglądacie tak naturalnie! No i tak bardzo mi się podoba Twoja fryzurka
Co do taty, to bardzo fajnie że tak wyszło! No i czekam na dalsze relacje na ten temat.

No teraz są i zdjęcia  Z taką miłością na siebie patrzycie, że aż dech zapiera 
Super się czyta Twoją relację. Masz dar lekkiego pisania 
Popieram - fryzurka cudowna.

[wiśniowa]

fajnie piszesz... aż mi się własny ślub przypomniał 

[Mysikróliczek]

Julenko, jestem naprawdę cały czas pod ogromnym wrażeniem kościoła I oczywiście WAS Kochani Prześlicznie to wszystko wyglądało!

A co do świadkowej, nie miałam nic złego na myśli a już na pewno nie tego żebyś czegoś od niej wymagała. Mnie to w oko zakuło co nie znaczy, że mówię, że wyglądała jak w dresie! Absolutnie nie!!! Może po prostu ta kratka na płaszczyku? No nie wiem. Nie ważne zresztą! Przepraszam jeśli Cię tym w jakikolwiek sposób uraziłam... 

Ciekawa jestem jak to wszystko wyszło z tatą...

Całuję 

[Anjuszka]

Mam coraz większe ciarki, jak czytam Twoją relację... Cudnie!!

[izabelle13]

Uluś slicznie
Kościół wyglądał pięknie , a Wy po prostu ....wooow

[ewelinkaaa]

Mogę jeszcze ja?

Musze napisać to co wszyscy... ale nie da się ując tego inaczej po prostu PIĘKNIE