[asiek]

Dziewczyny, wezcie pod uwage,ze zdenerwowanie w dniu slubu moze zniknac    . Wiem,ze teraz uwazacie,ze to jest absolutnie niemozliwe, ale moze sie okazac, ze zaskoczycie same siebie  

Poza tym, im wiecej myslicie na "nie" , tym bardziej sie nakrecacie. Sprobujcie wyobrazic sobie,ze wszystko bedzie cudownie  (autosugestia potrafi czynic cuda!!), a nawet jezeli zdarza sie jakis male potkniecia, to machnijcie na to reka. Zapewniam Was, ze goscie nawet tego niezauwaza!
Trzymam kciuki !!!

Zgadzam się!!! I również trzymam kciuki!!! To będzie cudowny dzień, który zapamiętacie na długie lata....

Hahahahaha Ja myślałam raczej o bombce porządnego whiskaczka. a żeby Pan Młody nie czuł się gorzej z tego powodu to i jemu trzeba bombeczkę pod nosek podstawić. I koniecznie gumą do żucia przegryźć (ukłon w stronę gości)
 
A tak powaznie to myślę, że rzeczywiście ziołowe tabletki na uspokojenie doskonale zadziałają. nie mają działania ogłupiającego, są łagodne i sprawiają, że człowiek nie umiera ze strachu. Sprawdzone przeze mnie nawet podczas jazdy samochodem (a to chyba najlepsza gwarancja, że są nieszkodliwe)

a ja sie dopiero teraz zaczynam stresowac, ale moze dlatego ze czasu coraz mniej a jeszcze tyle zalatwiania przed nami...ale taki dreszczyk emocji też jest  więc pewnie noc przed będzie nieprzespana

a ja myślę,że wypiję sobie jakieś drinka (może Martini) i będzie ok. oczywiście w rozsądnych ilościach

nawet nie mogłam drinka wypic taka byłam zestresowana. a wKościele myślałam ze zemdleje z nerwów. Zreszta Narzeczony patrzac na mnie jak ciężko oddycham był pewien, że zaraz sie tak stanie

No Mariolko, ale chyba jakoś dałaś radę? U mnie jest tak, że całe zdenerwowanie zaraz odbija mi się na twarzy( robię się czerwona ) i na dekolcie ( dostaję czerwonych plam ). Ale będę pięknie wyglądać, co?

[martulka]

U mnie jest tak, że całe zdenerwowanie zaraz odbija mi się na twarzy( robię się czerwona ) i na dekolcie ( dostaję czerwonych plam ). Ale będę pięknie wyglądać, co?

Julia, nie przejmuj się ja mam to samo. Wychodzi na to, że obie będziemy pięknie wyglądać

Martulka, dobrze wiedzieć, że jeszcze ktoś cierpi na taką przypadłość .

Julia i Martulka to ja juz jestem trzecia z tym problemem - cera naczynkowa wiec wszystko widac najmniejsze nerwy - ale mam zamiar uzyc podkladu kryjacego - zielone zabarwienie - to bedzie neutralizowalo ta czerwien ktora mi sie na twarz wyleje.

No i oczywiscie jakies zilowe table.

nawet nie mogłam drinka wypic taka byłam zestresowana. a wKościele myślałam ze zemdleje z nerwów. Zreszta Narzeczony patrzac na mnie jak ciężko oddycham był pewien, że zaraz sie tak stanie

Ales Mariola pocieszyla - tak strasznie sie denerwowalas? to ja napewno bede 3 razy wiecej taka nerwowa ze mnie dziewczyna...

Mi zostało 2,5 tygodnia i w sumie nadal sie troszke denerwuję ale już dużo mniej niż np. miesiąc temu. Na pewno duży wpływ na to ma fakt że wszystko mamy już przygotowane i zapięte prawie na ostatni guzik (brakuje nam tylko napojów które kupimy na kilka dni przed ślubem bo nie miałabym gdzie ich trzymać). Cieszę się że to już całkiem niedługo - 11 czerwca )

[Aśka]

U mnie jest tak, że całe zdenerwowanie zaraz odbija mi się na twarzy( robię się czerwona ) i na dekolcie ( dostaję czerwonych plam ). Ale będę pięknie wyglądać, co?

Julia, nie przejmuj się ja mam to samo. Wychodzi na to, że obie będziemy pięknie wyglądać

... no to będziemy we trzy:) Ja mam dokładnie ten sam klopot- czyli czerwone plamki nerwuski na dekolcie:)

Witaj Asiu w gronie panien plamiastych

No tak, to ja was chyba dobije. Cierpie na hipoglikemię wtórną( jeśli jestem zdenerwowana lub mam wielkie wzruszenie spada mi cukier co doprowadza do omdleń). Tego najbardziej się boję, bo że będe czerwona jak burak to już mniej.

[Aśka]

... ale damy sobie radę!  Nie takie rzeczy sie przeżywało! Będę trzymać za nas wszystkie kciuki  i to dwoma łapkami

[Kama24]

agniesiak1 ja Ciebie doskonale rozumiem, też nie przepadam za wystąpieniami publicznymi i już mam cykora, a co dopiero będzie w dniu ślubu

Wczoraj byłam w naszym kościele na jednym ze slubów (tak, żeby zobaczyć jak to wszystko przebiega, bo nigdy wczesniej nie byłam na ślubie w tym własnie kosciele) i kiedy młodzi składali przysięgę i wyobraziłam sobie, że za 3 tygodnie ja będę na ich miejscu, już czułam panikę i mocniejsze bicie serca

Sama zastanawiam się czy czegoś nie brać na uspokojenie  Tylko z tymi tabletkami to jest tak, że te słabe sa tak słabe, że nie pomagają, a te, ktore mogly by ewentualnie pomoc... no cóż, mogą spowodowować takie skutki, o jakim była mowa wyżej

[Marta]

A ja mam pytanie do wszystkich (już mężatek), bo w ostatnim czasie nam ich przybyło jak sobie poradziły ze stresem w tym pięknym dniu  Tabletki na uspokojenie czy parę głębszych

niewielki łyk żałądkówki ) pomógł wyśmienicie

[Marta]

niewielki łyk żałądkówki ) pomógł wyśmienicie

To może ja wypróbuję taki sposób na stres.
 Najlepiej, żeby były takie tabletki przeciw łzom. To by mi pasowało.

[Pyrdulka]

A mnie nie były potrzebne ani tabletki,ani parę głębszych bo ja kompletnie nie byłam zestresowana.Ale muszę przyznać, że już dogłębnie zrelaksowało mnie siedzenie u fryzjereczki no i u kosmetyczki,gdzie leżałam sobie na fotelu a wszyscy koło mnie biegali.Super    

[asia]

I tutaj Pyrdulko jesteśmy podobne  
Ja też wcale się nie denerwowałam i nie potrzebowałam żadnych środków uspokajających    Cały dzień czułam się cudownie!!!
Jedynie w kościółku uroniłam kilka łez - podczas przysięgi....

[asiek]

Ja już kiedyś pisałam, że adrenalinka trzyma w tym dniu nieźle,ale nie myślałam nawet o tym,żeby coś brać,czy pić na uspokojenie.Ale w sumie w dniu ślubu spontaicznie wyszło, że podczas zdjęć w hotelu gdzie spaliśmy (bo był obok naszego parku), robiliśmy ujęcia przy stole z winkiem i lampkami do winka.No i pijąc je oczywiście. Toteż oboje mieliśmy wypite po lampce winka i chyba nam to pomogło!!! Ale to zupełie spotanicznie wyszło. Chociaz muszę dodać jeszcze doskonałe umiejętności rozweselające naszego FOROGRAFA!!! W kościele obyło się bez łez, chociaż baaaaaaaaaaaaaardzo się tego obawiałam (bo ja płaczek jestem). Podobno mowiłam lekko "łamanym" głosem, natomiast mnie się wydawało, że mówiłam po prostu wolniej niż zwykle,ale normalnie. Nie chciało mi się płakać, jedynie byliśmy wzruszeni,ale tak wiecie - w graicach