[Lara_Croft]

teraz musze chwilowo przestać się tym martwić - do przyszłego tygodnia

i właśnie o to chodzi:)
a co ubrań, to mogę na Marcina liczyć, tylko nie co do sukienki ślubnej

[katarzyna_84]

Mojego chłopa korciło strasznie, żeby iść ze mną mierzyć kiece, ale z drugiej strony też chce mnie zobaczyć w dniu ślubu w niej... niespodziewajki mi się zachciewa, a co będzie jak się mu nie spodoba no dobra pytanie teoretyczne, bo gust mamy podobny w sumie.
Ale to lepiej, bo chyba efekt będzie większy jak zobaczą dopiero przed ceremonią 

[Bernadetka]

A ja chciałabym cofnąć czas i być bardziej stanowcza i nie pozwolić J. wybierać sukienki ze mną, ale właśnie chciałam mieć pewność że mu się ona też będzie podobać, a dodatkowo u mnie jeszcze wszedł mały szantaż że J. pójdzie ze swoją mamą wybierać swoje wdzianko a wtedy na bank byłoby dwa rozmiary za duże 

[katarzyna_84]

u mnie jeszcze wszedł mały szantaż że J. pójdzie ze swoją mamą wybierać swoje wdzianko a wtedy na bank byłoby dwa rozmiary za duże   

Oooo nie, to był cios poniżej pasa normlanie... Moje Kochanie wie, że idziemy po garniak sami, nawet jeśli nie widział kiecy, czasem go nachodzi i chce zobaczyć zdjęcia, ale ja już jestem nieugieta  tymbardziej jak nie widział kiecy, to ja musze z nim iść po garniak, bo będę wiedzieć co pasi, a nie mamusia.

mój nawet zdjęć zobaczyć nie chce

a co do wybierania garnituru - hmmm - najpierw poszliśmy razem - po przymierzał, zobaczył itp. a na następny dzień poszedł ze swoją mama no i kupił ten o którym mówiliśmy, żeby kupił....no i dobrze
co prawda miał nie być czarny....ale w świetle sklepowym wyglądał jak taki grafitowy....tylko w naturalnym wygląda na ciemniejszy :D:D ...... ale i tak super na nim leży i super w nim wygląda. Do tego w zeszłym tygodniu kupiliśmy śliczną kamizelkę z musznikiem (jak do niego pojadę to zrobię fotkę)

A tak wogóle stwierdziłam, że muszę wam tutaj powklejać więcej fotek bo się zanudzicie czytając te moje smutasy i wywody Jutro mam ostatni egzamin więc w czwartek siadam i wklejam foteczki
Cieszycie się

[Lara_Croft]

Cieszycie się

baaaaaaaaaaa

[katarzyna_84]

Jeszcze jak

Kasiek
Z facetami już tak jest. Ja mam z moim to samo. Jego kompletnie nic nie interesuje co ma związek ze ślubem.
A na zdjęcia oczywiście czekam.

[Bernadetka]

To trzymam kciuki za egzamin i  niecierpliwie do czwartku..

no już po egzaminach - jutro powinnam mieć wyniki....tzn z tego co pisałam wczoraj.....bo jeszcze nie mam wyniku z egzaminu, który pisałam w poprzednią środę

no ale fotki napewno dziś wrzucę

no to się zabieram za obiecane foteczki

Zaczniemy od szkolenia, na którym byliśmy z moim Ł. na początku czerwca tego roku (dodam, że było to wyjazd szkoleniowo-rekreacyjny z mocnym podkreśleniem słowa "rekreacyjny")

Ze szkolenia zdjęć brak, bo nie było zbyt długie....a poza tym i tak by was nie interesowało.
Po szkoleniu udaliśmy się do "Piekiełka" gdzie poznaliśmy niektórych uczestników naszej wycieczki....były
tańce, rozmowy no i piciu

A oto ja (PM cykał mi głupawe fotki podczas tańca )




A to już następny dzień - część jeszcze bardziej rekreacyjna szkolenia. Pojechaliśmy na zorganizowany, aktywny wypoczynek - była gra w paint-balla (nie wiem czy tak się to pisze ), jazda jeepem, kładami, strzelanie z procy, łuku, broni krótkiej, wiatrówki, rzucanie toporkiem i takimi gwiazdkami....mi najbardziej podobały się te trzy pierwsze....tylko miałam potem duuuużo siniaków

A oto ja w moro po wygranej bitwie z drużyną przeciwną (mam głupiąminę, ale wiecie jak w tych kaskach jest gorąco....i ta  szybka tak strasznie parowała )


I ja na kładach


No i jeszcze ja za kierownicą prawdziwego jeepa uwielbiam takie samochody


A oto ów jeep


A to jeszcze nasza konstrukcja - mieliśmy za zadanie wybudować akwedukt z listewek i sznurka


Ostatnią częścią tego fascynującego dnia była IMPREZA pod hasłem "Żar tropików"
Wszystko było fantastycznie zorganizowane - dekoracja sali w klimacie hawajskim, przygotowane dla wszystkich girlandy, DJ, wodzirej, dwóch profesjonalnych barmanów i open bar no i jeszcze dziewczyny uczące tańczyć podstawowe kroki samby

Ja i girlandy


A to moje artystyczne zdjęcie na koniec - dekoracja stołu i kamikadze


No - narazie oglądnijcie sobie te - jutro może też coś wrzucę

[Lara_Croft]

eno, zdjęcia super świetna zabawa musiała być

Kasiek zdjecia super. Fajna rozrywka.

[aeniołek]

Kasiek!!!!!!!!! SUUUUUPER zdjęcia!!!! Widze,że bawiliśce sie świetnie!! Wyszłas na zdjeciach pieęęknie 

[ricardo]

kasiek u Ciebie jeszcze byłam, ale postaram się to nadrobić

Masz figurę modelki i sukienka ślicznie na Tobie leży, jakbyś niepowiedziała że z koronką jest coś nie tak to nic bym nie zauważyła. Ale wiadomo jak to jest, jak Tobie się coś nie spodoba to moze popsuć wszystko. Dobrze chociaż że krawcowa się przyznała że kupiła za mało materiału. Zobaczysz jak wyjdą poprawki i jkakby co niech kombinuje.

Zdjęcia super! Widać, że dobrze się czujesz przed aparatem

ricardo , witam Cię serdecznie i zapraszam do częstych odwiedzin

Obiecuję, że jutro będzie następnaporcja fotek....moje odliczanie nie długo trzeba będzie zamknąć bo ślub za 37 dni a ja wam już dawno zdjęcia obiecywałam

Mam nadzieje, że nie obrazicie się, że dzisiejsza porcja zdjęć nie będzie dotyczyła mnie tylko kogoś innego, ale o kim dziś szczególnie myślę

Otóż dziś mija dziesięć miesięcy odkąd odszedł ukochany pies mojego Łukasza....a można nawet powiedzieć, że był to nasz pies - Beruś - bernardyn, którego dostał od moich rodziców na urodziny....odszedł zdecydowanie za wcześnie....(bardzo ciężko mi o tym pisać bo od razu płaczę)....a na dodatek niesprawiedliwie. Miał dopiero 2,5 roku, kiedy pewien człowiek nazywający się weterynarzem postawił na nim krzyżyk i zamiast go ratować wszelkimi sposobami, wykonać zabiegi tak jak go uczono (czyli czysto, pod narkozą, a nie gdzieś na podwórku pod miejscowym znieczuleniem) doprowadził bezpośrednio do jego śmierci.

Bardzo chciałam wam dziś opowiedzieć historię Berusia.....

W lipcu 2004 roku pojechaliśmy na giełdę w Krakowie na Balicach (tzn. ja, Łukasz i moi rodzice) gdyż rodzice chcieli się rozglądnąć za samochodem. No i tak się rozglądali, że zamiast samochodu wypatrzyli pieski. Było ich dużo - jamniki, owczarki, bernardyny.....no i właśnie pomiędzy tymi wszystkimi ludźmi był człowiek, przed którym w pudełeczku siedział jeden smutny i zmęczony upałem bernardynek....zapatrzyliśmy się na niego wszyscy i po długiej debacie, telefonach do rodziców Łukasza ów bernardynek pojechał z nami do domu.
Oto i on - jest to jedno z pierwszych zdjęć Berusia, jeszcze u mnie w domu:



Na następny dzień udaliśmy się do weterynarza, żeby sprawdzić czy piesek jest zdrowy, założyć mu książeczkę no i oczywiście zaszczepić. Beruś u weterynarza



Po tej wizycie udaliśmy się do domu rodziców Łukasza, gdzie Beruś miał zamieszkać. Dom jest niedaleko za Krakowem, więc miał dużo zieleni, miejsca na spacerki itp.
Beruś na trawce w dniu przyjazdu:



Potem wszystko było pięknie, Beruś rósł, uczył się chodzić po schodkach, dowiadywał się, co w trawie piszczy







No i oczywiście czekał grzecznie na jedzonko:



oraz się ślicznie bawił:



przez co rósł coraz to większy , piękniejszy i silniejszy.







tutaj podczas zabawy z moją suczką;





Dalszy ciąg opiszę jak wrócę z uczelni - jadę po wyniki z egzaminu

[ricardo]

_kasiek_ współczuję Ci z całego serduszka i normalnie siedzę w pracy, ale juz nie mogłam się powstrzymać i łezki mi pociekły... Wiem, co to znaczy stracić swojego "przyjaciela", 2 miesiące temu zmarł mój piesek z którym żyłam prawie 16 lat... kuźwa, już płaczę, na klwaiaturze pisze po omacku bo mi całe oczy łezkami zaszły...

Współczuję z całego serduszka    weterynarza tego to powinni także wziąść w taki sposób potraktować... poćwiartować i wiedziałby co to znaczy... 

ricardo , witam Cię serdecznie i zapraszam do częstych odwiedzin

Napewno będę często zaglądać o to niech Cię główka nie boli

moje odliczanie nie długo trzeba będzie zamknąć bo ślub za 37 dni

37 dni to jeszcze kuuuuupa czasu - ale napewno zleci jak z bicza strzelił:)

Egzamin napewno zaliczyłaś na 5, czekamy aż wrócisz

niestety nie mam wyników ani z tego co pisałam w środę....ani nawet z tego, który pisałam tydzień temu w środę a koleś obiecywał, że będą na poniedziałek (ten co był )
strasznie nie lubię jak nas profesorowie tak traktują przecież my też się denerwujemy......ile można czekać:?:

Powiedzcie mi - bardzo was zamęczę jak później wkleję jeszcze kilka zdjęć Berusia na których był już starszy....chcę, abyście zobaczyły jaki to był piękny pies.....

ricardo, a jakiego miałaś pieska pytam z ciekawości, bo taka strata zawsze boli...niezależnie od tego czy był rasowy czy nie

[ricardo]

Ja miałam jamniczkę, ale ona zmarła już ze starości... nagle ją wszystko chwyciła a tak to chasała sobie normalnie, 3 dni i już po wszystkim... niemogę o tym pisać bo już chce mi się ryczeć...

ja też nie lubię jak profesorowie tak zlewają studentów, ale często tak się zdarza...

Ja oczywiście chętnie obejrzę zdjęcia pieska, bo ja kocham wszystkie zwierzątka. jak Tobie nie sprawi to bólu to ok.

Witam was ponownie - chciałam dokończyc foteczki Berusia

No więc tak sobie rósł, pilnował bardzo ładnie domu i swoich państwa....chodziliśmy na dłuuuuuuuuuugie spacery i to właśnie z nich jest najwięcej fotek...w różnych porach roku.....oto i one:

Jak był jeszcze takie mniejszy:



To było robione ostatniej jesieni, jaka była dana przeżyć Berkowi



A to ostatnia zima Berusia..... pięknie się zawsze prezentował



A to już jedne z ostatnich fotek Berusia....było lato....zaraz przed naszymi zaręczynami....









Beruś uwielbiał się bawić butelkami....żadna inna, droga zabawka nie znaczyła dla niego tyle co pusta plastikowa butelka



Boże......jak ja za nim tęsknię  

[Lara_Croft]

 

[Bernadetka]

Śliczny "psiak" ja się psów trochę boję, ale do takiego puchatego, przytulańca to na pewno dałabym się przekonać tylko ile on miejsca potrzebuje??? Cudne to zdjęcie jak był mały i się bawił, strasznie pocieszne.
Ja też miałam przykre doświadczenia z niedouczonym, bezmyślnym weterynarzem. Sprawa dot. sokoła - pustułki, którego mój tata znalazł na działce, miał złamane skrzydełko, jak to w naturze bywa u dzikich zwierząt takie  jest eliminowane, więc skrzydełko zrosło się ze zgrubieniem i już nie mógł w pełni go rozłożyć, ale zaopiekowaliśmy się nim, żył u nas prawie dwa lata jak nagle osłabł, naszego stałego weterynarza akurat nie było, więc poszliśmy do innego jak zaaplikował mu coś na wzmocnienie (końską dawkę mówiłam mu że za dużo ma w strzykawce bo ten ptaszek to same pióra ale on się bał go wziąć do rąk i się przekonać a w końcu zaufałam skąd mogłam wiedzieć), to następny dzień Tadziu (byłam na etapie czytania "Pana Tadeusza") był strasznie pobudzony, a następnego dnia natomiast tak osłabiony i nic już się nie dało zrobić. Serce mi nawet teraz pęka na myśl o tym.

[ricardo]

Jejku, aż cięzko uwierzyć, że z takiego małego berbecia wyrósł taki duży psiak...

Jeszcze tylko jednym się z wami podzielę w związku z Berusiem. Otóż ten poranek - 30 września 2006 roku - czyli równo 10 miesięcy temu - był dla mnie najgorszym porankiem w życiu....pamiętam....obudziłam się i wydawało mi się, że wszystko co się wydarzyło poprzedniego dnia było koszmarnym snem....chciałam w to wierzyć....podeszłam więc do okna, żeby zobaczyć czy Beruś już wstał.....ale na podwórku nie było Berusia.....jego buda była pusta

Teraz co prawda pusta nie jest, bo od 4 miesięcy mieszka w niej Adka - bernardynka wzięta ze schroniska.....to zawsze jakieś pocieszenie, że mogliśmy pomóc innemu psiakowi....zwłaszcza, że Ada młoda już nie jest, bo ma około 7 lat !!!!

[Bernadetka]

Teraz co prawda pusta nie jest, bo od 4 miesięcy mieszka w niej Adka - bernardynka wzięta ze schroniska.....to zawsze jakieś pocieszenie, że mogliśmy pomóc innemu psiakowi....zwłaszcza, że Ada młoda już nie jest, bo ma około 7 lat !!!!

Oj jaki piękny gest.... byle więcej takich ludzi było, zwierzaki by tak nie cierpiały, ja nie mogę przejść spokojnie przy kociakach z ulicy zawsze je dokarmiam, ale trudno wszystkie przygarnąć 

Kasiek teraz to ja płaczę.
Mieliście pięknego psa. Wiem jak to jest mieć takiego kochanego zwierzaka i traktować go jak członka rodziny.
Mój piesek (kundelek) został uspany jakieś dwa miesiące temu. Miał raka. nie mieliśmy o tym zielonego pojęcia i jak moja mam pojechała z bratem do weterynarza to się dowiedzieli, ze mu zostało już tylko kilka dni i że się męczy i raczej nie ma sensu tego odwlekać. Tego samego dnia moja mama  z bratem podjęli decyzję zeby go uspać.
J ajetsem już pół roku w Anglii i mnie tam nie było. Dostałma tylko smsa że nie mam już psa.
Nie umiałam się pozbierać. Nawet się z nim nie pożegnałam.

milenaw - współczuję ja z Berym też się nie pożegnałam....jak wyjeżdżałam w czwartek wieczór (28.09.2006) to byłam przekonana, że będzie lepiej a tym czasem....o 15 następnego dnia dostaliśmy telefon, że Beruś odszedł.....a jeszcze mój narzeczony był z nim rano na spacerku i szedł o własnych siłach.....tak jakby się żegnał ze swoim panem..... przepraszam  

PS.Bernadetka, ja też dokarmiałam kociaki na osiedlu....niestety ktoś z sąsiadów był tak bezduszny, że je otrół....zostało ich teraz tylko trzy

kasiek Nasz piesek chcial chyba pokazac ze coś jest nie tak. Nie chcial chodzić na dwor a my myslelismy, z ma jakieś widzi mi się. Najgorsze jest jednak to, ze nikt sie nie spodziewał, ze pojedzie do weterynarza i wroci bez psa.
 
Jak masz takiego pupilka tyle czasu to nie umiesz się pozbierać. Teraz jets jeszcze za wcześnie, ale jak wróce do domu to po ślubie też chcę wziac jakiegoś pieska ze schroniska.

psiak ze schroniska odda ci całe swoje serce tak będzie ci wdzięczny, że dałaś mu szansę na normalny dom że dałąś mu miłość i pozwoliłaś na nowo uwierzyć, że ludzie nie są tacy do końca źli....