[Precelek]

Tak jak obiecałam wstawiam zdjątka i kilka słow o ślubie

Ubieranie, miało pójść szybko, ale niestety troszkę to trwalo, moja świadkowa nie miała możliwości być na żadnej przymiarce w związku z czym ja musiałam ją instruowac. Na szczęście nasz fotograf był bardzo przytomny i to czego świadkowa nie ogarnęła a ja nie dosięgnęłam, on zrobil i to całkiem nieźle

W domu zrobiło się mega zamieszanie, na naszych 43 metrach nagle było z 15 osób przy czym ja się ubierałam w salonie i zajmowałam metrów 23   W koncu rodzice weszli do salonu razem z moim mężem przyszłym, dostalam bukeicik, ale to już widziałyście później rodzice nam wręczyli prezenty i zaczęli błogosławieństwo. Moi rodzice nie bardzo się na tym znają, więc bardziej wyglądało to jak życzenia, dzięki czemu nie było tak żewnie pokropili nas i zaczęliśmy wychodzic. Świadkowie wyszli już chwile wcześniej, żeby zanieść obrączki, mieli zabrać koszyk na telegramy ale oczywiście zapomnieli. W ostatniej chwili przed wyjściem cofnęłam się od progu i zajrzałam do sypialni a tam sobie  w najlepsze stoi - KOSZYK szybko wziełam, wręczyłam tacie i wpakowalismy się do windy

Z bloku szliśmy piechotką do kościoła, zajeło nam to 2 minuty wychodziliśmy boczną bramą z osiedla, po bokach staly samochody, jakiś sąsiad i pan ochroniarz, który specjalnie nam tę bramę otworzył, było super, tak wyjątkowo

a teraz zdjęcia ... opis kościoła nastąpi

ps. mam nadzieję, ze tym razem zdjęcia będą ok.


Ja i moja świadkowa


By at 2011-07-26

Błogosławieństwo, a w zasadzie prezenty

[img width= height= alt=Image Hosted by ImageShack.us]http://img42.imageshack.us/img42/6263/instantimages0406201110.jpg[/img]
By <a target="_new" href="http://profile.imageshack.us/user/">[/url] at 2011-07-26

Mama zakłada mi kolczyki, które od niej dostałam

[img width= height= alt=Image Hosted by ImageShack.us]http://img713.imageshack.us/img713/2917/instantimages0406201111.jpg[/img]
By <a target="_new" href="http://profile.imageshack.us/user/">[/url] at 2011-07-26

i droga do kościoła ...

[img width= height= alt=Image Hosted by ImageShack.us]http://img718.imageshack.us/img718/2388/instantimages04062011sm.jpg[/img]
By <a target="_new" href="http://profile.imageshack.us/user/">[/url] at 2011-07-26

[img width= height= alt=Image Hosted by ImageShack.us]http://img812.imageshack.us/img812/5227/instantimages0406201112.jpg[/img]
By <a target="_new" href="http://profile.imageshack.us/user/">[/url] at 2011-07-26

[img width= height= alt=Image Hosted by ImageShack.us]http://img191.imageshack.us/img191/2388/instantimages04062011sm.jpg[/img]
By <a target="_new" href="http://profile.imageshack.us/user/">[/url] at 2011-07-26

i jedno zdjęcie z kościoła

[img width= height= alt=Image Hosted by ImageShack.us]http://img26.imageshack.us/img26/6005/instantimages0406201113.jpg[/img]
By <a target="_new" href="http://profile.imageshack.us/user/">[/url] at 2011-07-26

mi to się wydaje, że ja Cię skądś znam z widzenia tylko nie wiem jeszcze skąd

ślicznie wyglądaliście  a te okulary bombowe 

[mkarolinka]

Pomysł z okularami pierwsza klasa

[Myszk@]

zgadzam się z dziewczynami - okulary były czadowe

może się powtórzę, ale jeszcze raz napiszę - przepięknie wyglądaliście

[zaba]

pierwszy raz widze, zeby do kosciola isc pieszo ale wyglada to rewelacyjnie ...
no i te okulary - CZAD ...!!!
a jak z tym ramiaczkiem? nie wzynalo Ci sie w ramie? mnie kurcze sie takie odgnioty zrobily, ze hej ...

[Precelek]

wiecie co, ja okulary nosze caly rok bo mi strasznie oczy łzawią od slońca, więc w ogóle sobie nie wyobrażałm wyjscia z domu bez okularów:)

zaba, ramiaczko bylo bardziej do ozdoby, sukienka sie sama trzymała, parę razy ją tylko poprawiłam, ale generalnie, na ramiączku sie nie trzymała, więc nie miałam odcisków

Dziekuję wszystkim za miłe słowa

[zaba]

hehe moje tez niby do ozdoby mialo byc ale jak ok 2 w nocy chcialam sobie poluznic suknie zeby moc lepiej oddychac to sie zaczelo wzynac w ramie ...

No pięknie , pięknie:)

Ja też szłam na pieszo do kościoła, miałam zaledwie 100m więc trochę by głupio jechać samochodem.

[katepolak]

Achhhh jak zobaczyłam zdjęcie Kościoła to wspomnienia znowu ożyły...na Twój ślub jechałam prosto z pedicure w japonkach ze styropianu, żeby frencza nie uszkodzić. Stopy miałam tak natłuszczone, że mój prawie mąż musiał mnie podtrzymywać jak starą babinkę:P Chciałam jeszcze w tych laczersach wejść do kościoła, ale już goście się zbierali, więc ubrałam normalne buty by Tobie wstydu nie przynieść...całe szczęście mój ślubny pedicure nie ucierpiał:P Śmiechu było ze mnie co niemiara w tych laczuszkach:P

Zdjęcia bardzo mi się podobają, bo widać na wszystkich widać
Twój luzik:) Mnie go brakowało, zdenerwowanie brało górę, ryczeć mi się chciało już w drodze do Kościoła.

Generalnie to czekam na kolejną partię fotek, bo o tych to już dziewczyny wszystko napisały, pod czym podpisuję się rękoma i nogami:)

Daisy ja też miałam wrażenie, że Precelka znam i nie widziałam gdzie go przypiąć, ale doszłam do tego, że kończyłyśmy jedno liceum;D Brzydgoszcz to dziura!!!:P

Przepiękne zdjęcia! Te na ulicy i przed kościołem wyglądają jak profesjonalne reklamy
Super wyglądaliście. Jeśli chodzi o okulary, to ja mam tak samo. Na swoim ślubie nie miałam, bo był w lutym, wiało i ani promyka słońca nie było, ale pewnie gdyby było choć trochę słońca, to też bym ubrała.

[Precelek]

Kasiu, mój luz zniknał jak doszliśmy do ołtarza starałam się trzymać fason i ogarniać welon i szal

Zdjęcia wkleje po weekendzie bo póki co walczymy z chorobą męzową i się zajmuję jak dzidzią a jeszcze dziś goście przyjezdzaja

kurcze Precious, piechota do slubu - to musialo byc niecodziennie piekne zjawisko!!! sukienka olsniewajaca! przepieknie wygladaliscie jejku jak ja juz Wam zazdroszcze ech ech no dobra żono, opiekuj się dobrze swoim mężem )))

Wygladaliscie cudnie, a te okulary!!!

[Precelek]

Tak sobie ostatnio myślałam, co by tu jeszcze napisać ? Bo w zasadzie wszystko co najwazniejsze już jest

Ale, ale jeszcze mogę o mszy i o weselu, więc jeszcze coś wymyślę.
Wracając do tematu ...

Dotarliśmy do kościoła, pod kościołem stało mnóstwo gości, a że mieliśmy jeszcze jakies 7 minut do mszy ,to się obcałowaliśmy ze wszystkimi Bardzo fajne to było, że mogliśmy sie z nimi przywitać Zaprosiliśmy ich wszystkich do środka i na końcu sami weszliśmy do kościoła. Ciągle się ktoś obracał, żeby na nas spojrzeć, uśmiechnąć się, pomachać Przyszli z zakrystii też nasi świadkowie i nagle, świadek mówi" " O jacie, a ja mam Wasze obrączki" - czas do mszy 2 minuty!! i biegiem przez kościół oddać obrączki kościelnemu. Ale się z niego naśmialiśmy, bo przecież specjalnie wyszli wcześniej z domu, żeby to załatwić  
Później przyszedł po nas ksiądz i powiedział "Razem przez to przejdziemy, nie denerwujcie się, będzie dobrze! " i szliśmy przez ten środek i znowu wszyscy sie usmiechali i zobaczyłam wiele osób, kóre nie sądziłam, że dotrą, sama mi się gębucha cieszyła
Doszliśmy do ołtarza i mi P. nadepnął na sukienkę o czym nie omieszkałam go zawiadomić potem mi mówił, że wiedział i że nie musiałam od razu mówić, że mnie depcze
Generalnie cała msza zleciała mi momentalnie, nawet nie pamiętam kazania ani nic tylko piosenki, bo sami je wybieraliśmy a ja z resztą jestem meloman, więc zawsze zwracam uwagę na takie rzeczy W trakcie mszy było mi tak mega mega gorąco, szal się do mnie przyklejał i ciągle mi przeszkadzał, jak siadałam to sobie przygniatałam welon generlanie strasznie się wierciła i moja świadkowa miała co robić, bo non stop mnie poprawiała. A i jeszcze musiałam jakoś wykombinować klękanie, nawet gdzieś jest nagrane jak to robiłam, najpierw mach sukienką do tyłu i zanim zdążyła się ułożyć to BACH na klęcznik nie było to do końca opanowane, ale na szczęscie zawsze w ten klęcznik trafiłam
No i przysięga ... P. ścisnął mi tylko rękę chwilę wcześniej i powiedział "To już" a ja nie załapałam o co mu chodzi, bo on to powiedizał zanim ksiądz nas poprosił
Myślałam, że na przysiędze będę płakać, ale generlanie przepełniała mnie radość i skupienie na tym co mówi ksiądz, wszystko działo się tak szybko. Ksiądz wypowiedział pierwszy kawałek zdania, który miałam po nim powtórzyć, a w głowie myśle "omatko, co ona powieidzał, nie pamiętam, nie pamietam, może porposzę żeby powtórzył!!"  a potem na filmie widzę, że prawie od razu po nim powtórzyłam nie wiem gdzie ja zdązyłam tyle mysli wcisnąć. No ale oczywiście na końcu przy "i nie opuszczę CIę ..." głos mi sie załamał i powiedziałam to bardzo cicho, bo miałam taką kluchę w gardle  Śmiesznie wyszło z obrączkami, bo równo z mężem złapałam jego obrączkę i ją trzymałam cały czas w ręku w trakcie jak on mi nakładał a no i jeszcze nam troche palce popuchły i trzeba było tak docisnać, w trakcie jak mi P. wkładał obrączkę  ja do niego szeptem "jeszcze trochę" - bo się bałam, że mi spadnie.

Później wrócilismy na miejsca i reszta zleciała raz dwa na znak pokoju dalismy sobie buzi - podszedł do nas ksiądz i powiedizał "przekaż żonie znak pokoju jak się należy" Na końcu mszy, juz po podpisaniu, odwrocilam sie i chiacalam juz wychodzić a P. mówi "a pomodlic się?" to ja szybko oddałam szalik mamie (bo już miałam go dość), co z resztą wywołało salwę śmiechu w kościele i w tył zwrot do ołtarza. I tak sobie myślę ... znowu sie pakować w te klęczniki i machać tą suknią o nie! i tylko staneliśmy przodem do ołtarza i się pomodliliśmy. A potem wychodzenie, na końcu staęlismy pod chórem i przepuścilismy gości, jak się wszyscy już "wysypali" to na końcu my

Kolejka gości do składania życzeń się nie kończyła - spojrzałam i pomyślałam "do 18 nie zajedziemy na salę, to się nie kończy!"
Ale się skończyła Fajne to było nawet Wiał taki przyjemny wiaterek w międzyczasie, że zdążyłam ochłonąć. Potem się wpakowaliśmy do samochodów i pojechaliśmy na salę


Jeszcze mi się coś przypomniało... my chcieliśmy zamiast kwiatów wino lub świeczkę, na początku poszła jakaś tura gości z samymi winami, każdy wręczał i mówił "oto wasze kwiatki" i nagle ruszłya druga tura i każdy, tak z 10 osób pod rząd, wręczało nam świeczki. W końcu tak sobie myślę: "co oni się tak uparli na te świeczki, co my będziemy z nimi robić?". No ale ok, życzenia poszły dalej. Potem na sali, jak zrobiło się luźniej mowię do męża, że ja się cały czas zastanawiałam o co im chodzi z tymi śiweczkami, ale już wiem - sami je chcieliśmy!!  Tak mnie na "winowa" tura zafiksowała na winach, że całkiem zapomniałam o świeczkach
Ale muszę naszych gości pochwalić, dostalismy tylko 7 bukiretów na okolo 50-60 par osób!

Jak to wszystko przeczytałam od razu mnie brzuch rozbolał ze stresu, że mnie to czeka już tak nie długo! 
Z klękaniem sobie nieźle poradziłaś 
I fajnie z tym wyjściem, że poczekaliście aż goście wyjdą  ja też tak planuję 
Opowiadaj o weselu 

Czekamy na wiecej

Precious ale to chyba nie koniec?  mało nam! chcemy jeszcze troszkę zdjęć i opowiadanka

[Precelek]

Ależ zamuliłam z tą relacją, masakra normalnie. Nie wiem czy teraz dam radę nadrobić tak dokładnie, bo chyba już wszystkiego tak dobrze nie pamiętam, wiecie lata nie te, pamięć nie taka ;P

ale ale co pamiętam, to napiszę ... mam nadzieję  

Czyli pojechaliśmy na salę. Goście się zjeżdżali i zjeżdżali i wypakować nie mogli. Parking był cały "zawalony", fakt, że Telimena ma malusieńki parking, i nie mam pojęcia jak się tam mieszczą samochody z dwóch wesel   ale nie o tym chciałam pisać.
Weszliśmy do góry, potem było  powitanie chlebem z solą i wodką (jedno gorsze od drugiego ) i szampanik  sto lat. Dalej obiad, którego praktycznie nie tknęłam, bo nic mi nie wchodziło, mój żołądek przed ślubem chyba zjadał sam siebie, więc i na ślubie jakoś odmówił jedzenia.

Po obiadku mieliśmy poloneza, wodzirej wszystkich gości ustawił w pary, tzn tych chętnych, a początkowo opornie im szło, bo nie wiedzieli co jest grane ale jak skumali, że to polonez, to dosłownie wszyscy oprócz dziadków zerwali się z miejsc niektórzy nawet później wspominali, że ostatni raz tańczyli poloneza na studniówce i że super pomysl. Po polonezie goście się rozstąpili i "walnęliśmy" nasz pierwszy taniec. Stresowałam się mega megaśnie, że mi sie wszystko popierdzieli, ale jakoś nie i unoszenie nam wyszło i wszystko w mairę w rytm, też nas goście chwalili, że taki trudny układ i w ogóle ... no fakt, namęczyliśmy z tym tańcem, ale było warto.

Potem już tak szczegółowo nie pamiętam co było po kolei, w każdym razie nie było ani jednej rzeczy, która by mi się nie podobała, goście się praktycznie cały czas bawili, parkiet pełen, zabawy trafione. Ryczałam ze śmiechy nie raz! Nieskromnie mówiąc, na tak fajnym weselu jeszcze w życiu nie byłam. Ja to w ogóle lubię jak jest dużo ludzi i jest tak rodzinnie, jakoś się cieplej robi na serduchu.
W ogóle to mieliśmy super pomysł z nianią dla dzieciaków, Asia, która zajmowała się 4 najmłodszych gości tak ich zajęła, że praktycznie nie było "czuć", że są dzieci na weselu. Dzieciaki były wniebowzięte, nie można było ich od zabawy odciągnąć nawet na jedzenie Rodzice też zadowoleni a i nasza niania się wybawiła jak to sama z resztą stwierdziła. Przesympatyczna dziewczyna i szczerze moge polecic, jesli ktoś ma podobny "problem" z maluchami na weselu.

Podziękowania dla rodziców zrobiliśmy spontanicznie dośc, kazdy mniej więcej wiedział co chce powiedzieć i jak, ale nie mielismy nic ulożonego jakoś specjalnie. Wyszło całkiem ok, mam nadzieję przynajmniej. Zrobiliśmy też podziękowania dla dziadków moich, bo tylko oni sie ostali z tej najstarszej rodzinnej "gwardii" - byli bardzo wzruszeni.

W zasadzie nic nie planowanego na weselu się nie przydazyło, czas tak fajnie leciał nie za szybko in ie za wolno, zdążyliśmy sie nagadać, wybawić, wytańczyć, naśmiać. Z sali schodziliśmy okolo 6. Razem z czescią gości spaliśmy u góry w hotelu, a rano z nimi zeszliśmy na śniadanie.

Nog następnego dnia nie czułam mialam ubrać także obcas, ale jednak skończyło się na japonkach

Poprawiny mieliśmy w ogrodzie u rodziców na wsi, zjechało się  z 50 osób!

Powiem Wam szczerze, że pierwszy alkohol wypiliśmy z mężem w poniedziałek wieczorem i dopiero wtedy też rozpakowaliśmy prezenty

Teraz jak mi starczy cierpliwości wstawię zdjęcia, a później machnę króciutkiego posta z pleneru i wsio.

W końcu zakończę wątek ... mam nadzieję, że wybaczycie mojego ślimaka w d.pie. Ja to zawsze mam tak, że dłuugo się do czegoś zabieram.

Fakt faktem, miło powrócić do tamtych chwil, obejrzeć te wszystkie zdjęcia. Poprzypominać sobie co nieco Zwlaszcza ostatnio był dobry ku temu czas, bo świętowaliśmy naszą 4 rocznice bycia razem i pojechaliśmy na 3 dni nad morze, na mały honeymoon, ktory obiecalismy sobie już dawno. Pojechaliśmy do tego samego hotelu, w którym się zaręczyliśmy, także wspomnienia ehh wspomnienia.

świetny pomysł z tym polonezem! i u mnie też tak było, że moje wesele było tym najlepszym na którym byłam  a zdjęć już więcej nie będzie? 

[Precelek]

Postanowiłam dokończyć wątek, bo się z tym bujam i bujam. Zastanawiam się czy by nie założyć żonkowego, ale nie lubię być dwuwątkowa, albo zostawić niedokończone coś

Porcja zdjęć weselnych:

Poloneza czas zacząć





i polonezowy misz-masz



Nasz Pierwszy Taniec:

Początek




Środek



Koniec




W trakcie weselicha




Tort i walc ze świecami







Musiałam powyrzucać stronę fotografa na tych mniejszych zdjęciach, więc niektóre są ciut ucięte.

[Precelek]

No to teraz plenerek.

Sesję plenerową mieliśmy w Gdańsku na starówce i we Władysławowie.
Woda była mega zimna ale przeżyliśmy, było warto.

Gdańsk:











i Władysławowo:








Jeszcze jak się zdjęcia załadują to wrzucę link z albumem, w którym jest kilka zdjęć. Niestety nie mogę ich załadować przez imageshack, bo mają za dużo Mb, a wrzucanie w tej gorszej rozdzielczości z logiem nie ma sesnu, bo niestety wycięcie tego roku trochę popsułoby efekt.

[lusi251]

przepiekne zdjecia az mi troszke szkoda ze nie jestescie ze szczecina bo od razu bym prosila o informacje o fotografie
na wzmianke o lodowatej wodzie to az mnie ciarki przeszly.. brrr.. to sie nazywa poswiecenie dla sprawy
Fantastycznie wyszedl ten polonez - mieliscie wodzireja, ktory wszystkich prowadzil, czy sami opracowaliscie szczegoly? Czy to taka niesamowicie udana improwizacja ? Super to wyglada na zdjeciach..

A pierwszy taniec Chociaz sa tylko 3 zdjecia, to widac ze byl perfekcyjnie wycwiczony Takie profesjonalne pozy i w ogole no jestem pod wrazeniem! i ten efekt baniek mydlanych i konfetti cudne dopelnienie!

ps. doczytalam jeszcze raz i widze ze byl wodzirej - swietnie sie spisal!

[Precelek]

Dziękuję Lusi
Tak, tak mieliśmy wodzireja, który wraz ze swoim pomocnikiem pięknie poprowadził te 90 osób

Zdjecia z pleneru cudne, a po Was nawet nie widac, ze woda zimna byla... Podziwiam
No i ten polonez na zywo musial cudownie wygladac!!!

[zaba]

no pieknie, pieknie ...
ze tez nie wpadlam na pomysl z polonezem ...wyglada fajowo!!! niezly efekt musial byc przy tylu gosciach ...
pierwszy taniec - mega skupienie, musil wygladac czadowo i popieram kolezanke - banki prezentuja sie rewelacyjnie, niby takie nic ale efekt bomba ...
a co do pleneru to mnie najbaaaardziej podoba sie ta fotka pod welonem - takie mega romantiko no i te w wodzie oczywiscie ...
nam tez sie marzyl plener nad morzem ale z braku czasu sie nie wybralismy w koncu, nasz tez w wodzie ale tej slodkiej i nie udalo mi sie zanurzyc majtow bo byla strrrasznie zimna woda mimo pieknego slonca ...a jak to Twoj pecherz zniosl? nie bylo pozniej problemow?

[Precelek]

woda była naprawdę zimna, ale miałam galoty, rajstopy, halkę i warstwy falban, wiec znim przemiękła tam gdzie miała, to trochę potrwało
Pęcherz z natury mam wrażliwy, ale po wyjściu z wody było od razu myk w ręcznik i wszystko suche i ciepłe, potem ciepła herbata i ogrzewanie w aucie i obyło się bez ekscesów

Zalapałam sie w końcu.. Piękne zdjęcia - teraz wspomnienia, ale po prostu warto cos takiego utrwalić, milo zawsze wrocic. 

[katepolak]

Na pierwszej focie z tańca...tak mi się pooooooooooooooodobasz...po tym jednym kadrze widzę, że pięknie Wam to wyszło:)

U Marikusi na weselu tez tańczyliśmy poloneza, naprawdę świetnie to wychodzi, polecam:)

p.s. czekam na 11stkowe wspomnienia;)

[patrycja_4r]

Super,że prowadzisz relację do końca.Fajnie podglądać co robiła inna forumka o tej samej porze,tego samego dnia co ja  

Pomysł z polonezem-rewelacja!A powiedz mi to jakaś tradycja jest?czy tak sobie wymyśliliście?A no i te światełka-super!!!  
Zdjęcia bardzo mnie się podobają  
A powiedz mi-dlaczego Twój mąż miał inny garnitur podczas ślubu w kościele i inny podczas zabawy?  

[Precelek]

Kasiu dziękuję

Patrycja ten polonez to pomysł wodzireja, rozmawialiśmy tydzień przed weselem i widział, że się bardzo stresujemy tańcem, zwłaszcza ja i zaproponował na "roztańczenie" i ruszenie gości właśnie poloneza. Gościom się bardzo podobało, potem słyszałam od ciotek, że ostatni raz tańczły go na studiówce  przy okazji ja się trochę rozluźniłam i nasz taniec wyszedł bardzo fajnie. Wszystko było tak fajnie wyliczone, wodzirej dokładnie wiedział, w którym miejscu musi się która para zatrzymać czy przejśc, żeby później wszystko spowrotem razem zakonczyć na parkiecie.

Co do mężowego garnituru
P. miał wolną rękę jeśli chodzi o wybór, kombinował i szukał ile tylko chciał, zjeździliśmy więcej miejsc za garniakiem niż za sukienką Konsultowaliśmy kroje i kolory, ale ostateczna decyzja należała do niego. Pomysł w ogóle był taki, żeby całosc od stóp do głów była ecru. Niestety był straszny problem z butami w takim kolorze, które by w pełni pasowały i spełniały oczekiwania Pana Młodego.

Wymyślony w efekcie został smoking, to bylo pewne, że krój jest wybrany. Ja nie chciałam, żeby w dzień ślubu mój mąż występował tylko w czerni, a już na pewno nie w zwykłym czarnym garniturze. Nie kojarzy mi się to z elegancja, ale z pogrzebem...

W końcu PM sobie poszukał, przewertowując mnóstwo polskich i anglojęzycznych stron, że istnieje coś takiego jak "dinner jacket" czyli dwukolorowa wersja smokingu, w której wstępuje się na przyjęciach koktajlowych czy takich odbywających się w tzw czasie "afternoon".  Stanęło na tym, że do kościoła, utrzymujac pełną elegancję, choć teoretycznie godzinowe smokingowe faux pas (bo w smokingu powinno występować się w po zmroku na wystawnych przyjęciach, balach i operze)  ubrał cały czarny smoking a na wesele przebrał się w "dinner jacket", wyglądało to "lżej" i mniej oficjalnie. Trochę amerykańsko, zwłaszcza w ez okrągłymi stołami
Wszystko szyliśmy na zamówienie w Der Redzie z własnych materiałów, bo również żaden bydgoski smoking nie spełniał oczekiwań mojego męża ale tu się akurat z nim zgadzam. Ani ja ani on nie jesteśmy zwolennikami garniturów za 150 czy 300zł z rynku, ale to kwestia gustu i obeznania chyba, bo niestety ich odszycie i jakość materiałów często pozostawiają wiele do życzenia.

Generalnie mieliśmy kompromis, nie między nami, a między oczekiwaniami i rzeczywistością

Tak to przeczytałam jeszcze raz i trochę to przedumane było ale my tak mamy, co poradzę