[Lilkuś]

tak sobie przyjrzałam temacik i sądzę, ze nie ma reguły....

znałam parę "stare małżeństwo" oboje na 2 roku studiów, znali sie z podstawówki, od liceum ze soba chodzili i w końcu wychodzili weselisko...a po 6 miesiacach do sadu poszedł w wniosek o rozwód... tyle lat i co?? nie ma reguły jak długo sie znać by sie pobrać

przyznaje, ze bedz zamieszkania z facetem nie decydowałabym sie na ślub... rozsadek albo strach - jak kto woli ale zamieszkanie z soba duzo daje: można sie poznać "dogłebnie" - przyzwyczajenia, nawyki itp....


my zamieszkalismy ze soba po 3 miesiacach od pierwszej randki i miesiąc później juz ustalilismy date ślubu (musielismy zmienic bo w marcu post jest wrrrrr)

moja znajoma wzieła slub z facete po około 3 miesiacach znajomosci (tylko cywil), po roku koscielny i do tej pory są małzeństwem.... (mam nadzieje, zę szczęśliwym)....

[madziulek]

tak sobie przyjrzałam temacik i sądzę, ze nie ma reguły....

dokładnie jest wiele róznych przykładow, które można przytoczyć jedni są ze sobą kilka la drudzy miesięcy .. jak ma być dobrze to bedzie jak ma być źle to będzie źle
Amen

Mój Rafał chciał mi się oświadczyc po ok 2 miesiącach ale wypadki losowe w jego rodzinie pokrzyżowały mu plany. Oświadczył sie po 6 miesiącach. Nie sądze że to zbyt wczesnie. To sie po prostu "wie" - a jesli prawdziwie kochamy to wiemy od razu ze to "to". Zrezsta nikt nie da nam gwarancji że jęsli sie oswiadczymy po np. 4 latach małżenstwo bedzie zgodne i trwałe.

[Pyrdulka]

My wzieliśmy ślub cywilny po 5 miesiącach.
I nie żałuję  

________________

[Lilkuś]

My wzieliśmy ślub cywilny po 5 miesiącach.
I nie żałuję

i bardzo dobrze    widać przemyslana decyzja:)

To sie po prostu "wie" - a jesli prawdziwie kochamy to wiemy od razu ze to "to". Zrezsta nikt nie da nam gwarancji że jęsli sie oswiadczymy po np. 4 latach małżenstwo bedzie zgodne i trwałe.

I w tym caly sęk. Każdy robi to co chce. Każdy z nas jest inny i dobrze bo nudno by było na świecie... Ja np. NIGDY nie wyszłabym tak szybko za mąż, po 3-6 misiącach. Musieliśmy do tej decyzji dojrzeć i wiemy że teraz nadszedł odpowiedni czas. Zaczęliśmy ze sobą być mając po 18 lat i to jest też inna sprawa. W wieku 24-25 lat mysli się inaczej, ludzie nie potrzebują tyle czasu na przemyslenie tak ważnej sprawy. Dlatego każdy niech żyje własnym życiem, "jak sobie pościelesz tak się wyśpisz ". Pozdrowionka

Osobiście uważam, że każdy kto tu się wypowiedział ma po trochu rację. Nie ma recepty na udane życie bo każdy człowiek jest inny i każdy potrzebuje różnej dawki różnych rad. Moi rodzice pobrali się po 9 m-cach znajomości a mieszakli od siebie w odległościach na pół polski. I w tym przypadku zrobili błąd bo całe życie w domu były kłótnie, krzyki i ...... co tu dużo gadać. I muszę przyznać że trochę się boję bo w moim przypadku jest podobnie. Poznałam Maciusia i po pół roku znajomości zaczeliśmy się spotykać (czerwiec) a w lipcu (1 lipca) powiedział że mnie kocha i chce ze mną być do końca życia. Minęło 4,5 roku od tej decyzji i nadal jest świetnie a za 3 tyg jest Nasz ślub. Jedyna rada na to aby w małżeństwie chociaż stworszyć podstawy dobrego związku to prócz miłóści bardzo ważny jest KOMPROMIS I TOLERANCJA. z własnego dośwaidczenia wiem że jeśli ktoś uznaje tylko swoje racje to życia z nim ułożyć się nie da.

[A3lita]

w sumie to czlowieka poznaje sie cale zycie, moj luby oswiadczyl mi sie (co prawda niedokonca oficjalnie) po miesiacu bycia razem, znac sie tez dlugo wczesniej nie znalismy wiec moglabym powiedziec ze i u mnie bylo to 3 miesiace.  Wiem ze roznie sie w zyciu uklada, moze jemu sie uda, ja juz jestem prawie 2 lata z moim ukochanym a w sierpniu staniemy przed oltarzem. . . .  nie ma co od razu stawiac krzyzyka na kims.  Zycze im powodzenia