Ja tez pocieszam sie tym ze za "chwilke" chcielibymy miec drugie dziecko i wtedy "rzyjemnosc sie powtarza, powtarza"  
Jak Bozia da to nie chcemy aby byla wieksza roznica miedzy bobaskami jak 2 latka ..... zobaczymy jak to bedzie  

Normalnie juz mam wizje wód na uczelni  

Adusia faktycznie moglabys wyhodowac niezlego klocuszka 

Ja nie pałam miłością do mojego brzucha, ani w pierwszej ani w drugiej ciąży.
Uwielbiam kopniaki, kocham moje dzieci, ale stanowczo wolę mieć mniejszy brzuch...Irytuje mnie to ograniczenie ruchów ect.

U mnie jest troche inaczej ... mnie pod kazda postacia ciesza nasze wspolnie spedzone i przezywane 9 miesiecy .... rosnacy brzuszek, kopniaki, nawet ograniczenie ruchow ... wtaczanie sie do auta czy tez wstawanie z lozka  .... ahhhh kocham to wszystko .... jest to w pewien sposob ograniczony czas i w pewnym momencie nie do powtorzenia dlatego ciesze sie z danej chwili wiedzac ze jeszcze toche i juz na zawsze bedzie trzeba sie z nimi pozegnac 

Ciekawe jak bardzo bede kochala swoj brzuszek po ciazy 

[ada1988]

Mam tak samo jak Natalia, uwielbiam ten stan ciążowy!
Mam nadzieję, że będzie mi dane jeszcze powtórzyc ten stan!

Ja tez kocham ciążę!! Czuję się tak wyjatkowo i kobieco jak nigdy... I już myślę czy będzie nas stac na utzrymanie kolejnych bliźniaków

[stewe_griffin]

Gabi widzę że już konkretne plany na przyszłość

słuchajcie, a jeśli planowane jest CC, to można się tak ustawić, że przyjeżdżam do szpitala, jak akcja się zaczyna (no oczywiście ejśli wsyztsko jest ok i czekać można), żeby tak naturalnie się rozpoczęło, Mała trochę przygotowała się do przyjścia na świat, czy zwykle jest to z góry zaplanowana data i koniec??

stewe_griffin ja snuję Dla mojego męża fakt że po jednej ciąży bliźniaczej potem jest duże prawdopodobieństwo kolejnej jest dość trudny do zaakceptowania.. ja mam tak ogromny przypływ miłości macierzyńskiej że wydaje mi się że przedszkole mogłabym odchować Ale czas pokaże i pewnie zweryfikuje moje pragnienia

Jeśli chodzi o CC - jeżeli tam pracuje Twój lekarz to nie powinno być problemu i tak się z nim umów. A jeśli nie pracuje to moze być problem.. WIesz CC to zabieg i musi byc wolna sala, anestezjolog itp. Poza tym do CC tzreba być min. 6h na czczo...

[Maja]

stewe_griffin, przy planowanej CC to raczej wcześniej ustalasz - oczywiście w okolicach terminu - ale jakby sie wcześniej zaczęło to już trudno.
Ja do małża mówiłam, że jak się okaże konieczność CC (jeszcze mamy dwie konsultacje okulistyczne) to się umawiam na 11.11 - będzie miał Pędraczek zawsze wolne w urodziny (termin mam na 14.11)

[stewe_griffin]

hmm.. sądzę że w szpitalu wszystko będzie spokojnie do załatwienia a moja ginka przyjedzie o każdej porze dnia i nocy, więc tu raczej spoko.. bardziej problemowa jest kwestia bycia na czczo min 6 h w takim razie.. no nic, na razie jeszcze nie jest przesądzone CC - zależy od tego czy moja miedniczka rozbuja się na tyle, żeby osiągnęła jakiś porządniejszy rozmiar, no i oczywiście jak duża będzie moja córa..

a co do ciąży, to na razie powiem, że mogłabym w niej chodzić i chodzić  .. nic mnie nie boli, nie przeszkadza, wiadomo że pewne ruchy są trochę ograniczone, ale ogólnie sądziłam że moja sprawność fiz będzie duuużo gorsza, a tu miła niespodzianka.. chociaż zobaczymy co dalej - teraz w sumie powinno się zrobić najciężej..

[Maja]

Jak Was czytam dziewczyny to już widzę, że ja straszna wyroda jestem/będę Na razie Pędraczek jest Pędraczkiem, mieszka sobie u mnie i ma się doskonale - ja gorzej ale pretensji nie mam.
Chociaż na początku miałam paskudne myśli typu - jakbym wiedziała, że tak będzie, to bym się w życiu nie zdecydowała

Teraz mam momenty, że w ogóle zapominam o ciąży ale ogólnie liczę kiedy wrócę do pracy, planuję życie ale bez większej ingerencji Pędraczka. Nie mam w planach karmienia na siłę tzn. jak będzie ok to czemu nie ale do czasu mojego powrotu do pracy.
Poza tym już zaplanowałam sobie kolejne studia - poszłabym teraz ale rok akademicki od października więc bez sensu

Ranyy, jaka ja podła jestem. Nie nadaję się na matkę

[malgosiask]

Maju, spokojnie, może po porodzie się odmienisz A tak na serio, nie jesteś wyrodna matką bo zdecydowałaś się na dziecko. Za to plus.
A co do terminu, to lepiej ustal na 10.11 - będzie mógł zawsze wieczorem poimprezować

Maju każda z nas inaczej postzrega macierzyństwo... Ważne żebyś była w tym wsyztkim szczęśliwa! Bo jeśli Ty będziesz to i Dzidziuś będzie. Ja np. jestem w zupełnie innej sytuacji bo jak wiesz staraliśmy się o dziecko ponad 3 lata. Dla mnie więc każdy dzień jest cudem i niezwykłym darem od losu. Ty zapewne postrzegasz to zupełnie inaczej. Ale inaczej nie znaczy gorzej czy źle. Kazda z  nas będzie dobra mamą i nie myśl inaczej.. Gdyby wszytkie mamy były takie same to nudno byłoby na świecie...

[jumi_1979]

Maja, po pierwsze: jeszcze wszystko może Ci się zmienić (wiadomo, hormony) ; po drugie: spełniona matka = szczęśliwe dziecko; a po trzecie: dobre macierzyństwo to nie jest misja, to proces wynikający z miłości. W Indiach mają to rewelacyjnie kulturowo opracowane: do 5 lat rodzic jest niewolnikiem dziecka, 5 następnych lat dziecko jest niewolnikiem rodzica, do 15 roku życia wspólnie zmierzają do partnerstwa, a później dziecko zaczyna żyć na własny rachunek. I to jest zdrowe! Również w naszych warunkach (oczywiście po modyfikacjach kulturowych)

Ja też mam swoje plany zawodowe, rozwojowe; jestem w trakcie drugich studiów podyplomowych, chcę zrobić jeszcze specjalizację kliniczną, pewnie coś jeszcze. Czy to znaczy, że jestem/ będę wyrodną matką? Jeśli tak, to jest nas dwie

A ja się cieszę, ze przyszedł taki czas. Udało się tak jak zaplanowaliśmy. I mimo, iż na początku były obawy jak sobie poradzimy teraz myślimy, ze będzie dobrze. Mój mąż przerażony myślami, że teraz jego życie się zmieni  i bojący się takiego wyzwania  z dnia na dzień staje się coraz szczęśliwszy a ja z każdym dniem kocham go jeszcze bardziej. Jego i to maleństwo, o które na początku się baliśmy, a które z każdym kopnięciem daje nam tyle radości. A najwspanialsze są te małe drobnostki np. kiedy mąż daje Walentynkę z napisem "kocham Was" a nie "kocham Cię", albo kiedy wychodząc d pracy żegna się ze mną i z brzuszkiem
Wiem, ze może się Wam to wydać takie zwykłe, ale mnie dodaje skrzydeł. Myślę, ze czas ciąży to czas kiedy można zaobserwować wiele nowych rzeczy dotyczących naszych związków  i małzeństw. My się zmieniamy  nie tylko fizycznie, dojrzewamy do nowej roli ale te zmiany oddziałują też na nasze drugie połowy. I nie raz jest tak, ze muszą znosić nasze wybryki, a kochają nas tak samo i niezmiennie.

Ale się rozpisałam

Magda no oczywiście... ale to jest już bardziej niebezpieczne dla kobiety.. Jeśli cc jest planowane to zawsze tzreba się zgłosic jak na zabieg czyli na czczo.

[stewe_griffin]

na początku ja też miałam różne dziwne i niefajne myśli.. ta ciąż i dziecko wydawały mi się takie mało realne, potrafiłam o tym zupełnie zapomnieć i czasem jak sobie przypominałam, to zastanawiałam się czy to aby na pewno dobry czas, czy to była dorba decyzja.. od początku się cieszyłam, bo obydowje chcieliśmy dziudziulka, ale bywały 'gorsze' momenty.. czasem miałam wrażenie, że mój mąż szybciej poczuł 'instynkt macierzyński' niż ja .. baaardzo dużo zmieniło się, kiedy Maleńka już dawała o sbie znać, kiedy czułam jak się rusza, widziałam mój rosnący brzuchol.. teraz już nie mogę sobie wyobrazić, że mogłabym w ciąży nie być i czekamy strasznie na tego Malucha..
my ogólnie do wszystkiego co ma być podchodzimy z rezewrą i ciekawością.. wierzę, że razem damy radę i że musi być ok.. nie nastawiam się, nie robię sztywnych planów, idziemy na żywioł i chyba tak nam najlepiej.. hehe, do tego stopnia, że w sumie z rzeczy dla dziecka mamy zamówiony wózek i kilka ubranek, a poza tym jesteśmy w lesie .. zakładam, że jak przestanę pracować, to wtedy się ostro zabiorę za przygotowania i wyrobię ze wszystkim  

[stewe_griffin]

wracając do CC - w takim razie jak mi się jakieś skurczybyki zaczną, to odstawiam wszelkie pokarmy i napoje i liczę na to, że I faza porodu będzie dłuuuga na tyle, żeby mi zdążyło te min 6 h stuknąć ..
zobaczymy, muszę poczekać do lipca - będę pomierzona, określona zostanie waga Małej i wtedy będziemy sie zastanawiać co i jak zorganizować..
ja po prostu chciałabym, żeby Niuńka miała trochę czasu, zeby się 'naszykować' do wyjścia.. ale wiadomo - będę słuchać lekarza i co zadecyduje, to ja się dostosuję

stewe_griffin mam koleżankę która chciała własnie tak jak Ty - poczuć skurcze i potem CC. Poczuła skurcze i do szpitala.. A tam lekarz jej na to że nie jest na czczo i że musza odczekac min 4h do CC. I niestety nie doczekali i urodziła sn.. dziecko było juz w kanale i nie było odwrotu. Uwazaj więc

[stewe_griffin]

no to koleżanka miała niespodziewankę  ..
ok, nie nastawiam się na nic - będzie jak będzie..

Maju,  poczekaj aż sie Pędraczek urodzi...
moze zmienic ci się podejście jak go zobaczysz, przytulisz  

ja miałam podobne myśli jak ty  
a prawdziwą ciężarówką to się poczujesz jak bedziesz czuła ruchy dziecka  

[ricardo]

Stewe ja bym nie czekała skurcze nie są fajną atrakcją...

Maju wcale nie jesteś wyrodna, do końca ciąży masz jeszcze kupę czasu więc jeszcze podejście może się zmienić, ale wyrodna nie jesteś bo rpzecież kochasz tego Pędraczka i chcesz dla niego jak najlepiej a to, że chcesz jeszcze się sama rozwijać to przecież nie kosztem Pędraczka a zapewnisz mu opiekę, itp...

A jeszcze co do wyrodności to ja na porodoówce przy mega zakurw***ście bolących skurczach mówiłam w omamach, że jakbym wiedziała że to tak bedzie wyglądac to bym nie zaszła w ciążę... Oczywiście potem 1000 waliłam się w łeb co ja mówię, ale takie myśli miałam.

[stewe_griffin]

Ricardo nie traktuję skurczów jako atrakcji  , tylko bardziej pod tym kątem co napisałam - dziecko wtedy może się przygotować.. przynajmniej tak nam położna na SR mówiła..
mamy śmieszną babeczkę, bo wzcoraj na ćwiczeniach tak figlarnie i zupełnie niewiennie pyta 'a czy ktoś Wam mówił, że porób boli? słyszałyście coś na ten temat?'.. miała taką minę, że myślałam, że tam padnę  

[dziubasek]

Stewe u mnie, pomimo planowanego stawienia się szpitala 23go stycznia, poród zaczął się 19go i jak nawiedzona siedziałam w domu ze skurczami, aż zaczną być regularne  aby mieć pewność, że synek jest gotowy, aby się urodzić. Wierz mi, że drugi raz tego błędu nie popełnię i jesli druga ciąża będzie musiała być zakończona cc (nastawiam się na sn) to przy pierwszym skurczybyku jadę na sygnale na izbę przyjęć. Drugi raz męczyć się bez potrzeby nie zamierzam

A w ciąży bardzo lubię chodzić. Głównie dlatego, ze w końcu nie muszę wciągać brzucha i bez skrępowania latam w obcisłych bluzeczkach podkreślających kształty.

O kurcze, coś mi podzieliło post przepraszam

[ejotek]

aż się boję co przy skurczach ja będę gadać .....
no tak, teraz to i ja brzuch wciągać nie będę musiała

a wyrodnymi matkami nie jesteście - to że chcecie się rozwijać nie oznacza że zaniedbacie dziecko

[adusiaxxx]

Steve wszystko zależy od szpitala, u nas jak jest wskazanie do CC to trzeba się zgłosić już dzień wcześniej z samego rana na czczo, robią wszystkie badania itp, decydują o rodzaju znieczulenia i na drugi dzień rano idziesz pod nóż  No chyba że już się rozkręca to jedziesz natychmiast ze skierowaniem i wtedy już decydują co z Tobą zrobić, czy od razu CC czy trzeba będzie jeszcze poczekać 

A ja właśnie chcę uniknąć jak ognia wcześniej rozkręcającej się akcji porodowej, lekarz powiedział, że w jedynym przypadku mogę urodzić naturalnie ... jak już będzie takie rozwarcie, że już pośladki będą na wierzchu  także wolę nawet o tym nie myśleć 

[ada1988]

Maju ale Ty wcale nie jesteś wyrodna!!!! Tak jak piszą dziewczyny jeszcze podejście się może zmienic
a to że chcesz się rozwijac to chwała Ci za to!!!!

jak jest z cc to ja się nie wypowaidam bo nie wiem

[ricardo]

Właśnie Dziubasku pamiętałam o Tobie, że Ty czekałaś w domu ze skurczami a potem tego żałowałaś i chciałam napisać, ale nie byłam pewna czy dobrze pamiętam to wolałam nie pisać.

[stewe_griffin]

Dziubasek a żałowałaś dlatego że bolało czy z jakiś innych przyczyn (komplikacji przy zabiegu czy coś)??

[dziubasek]

Że pieruńsko bolało zupełnie BEZSENSU.
Poród się zaczął i powinnam ruszyć do szpitala, a nie siedzieć z regularnymi skurczami w domu, bo się naczytałam, ze do szpitala jedzie się jak są co 5 minut Od 10 rano miałam co 7-8 minut...a wyczekałam prawie do 14 co w rezultacie zaowocowało skurczami w każdej minucie na chwilę przed zabiegiem
O czym ja myślałam? Chyba podświadomie liczyłam, ze jednak puszczą mnie dołem

[Ewiszka]

witamy...my już w domku

dziękujemy za wszystkie gratulacje...i dzięki Natalko i Aniu za przekazanie informacji

wczoraj wieczorem wyszliśmy ze szpitala i czujemy się dobrze

jak się trochę ogarnę napewno wszystko opiszę

a oto ONA nasz mały-wielki skarb...Amelia Helena