Mam -to znalazlam w necie
jest goody - bardzo szczegółowe
"Rytuał zaznacza, że gdy penitent przystępuje do kratek konfesjonału, to kapłan spowiednik życzliwie go powinien przyjąć. Przystępujący do spowiedzi wypowiada pozdrowienie: "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus", a kapłan odpowiada: "Na wieki wieków. Amen". Następnie penitent żegna się pobożnie, mówiąc: "W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen". W tym czasie kapłan kreśli nad penitentem znak krzyża nic nie mówiąc. Następnie kapłan (dowolnie) zachęca penitenta do ufności w Boże miłosierdzie słowami Pisma Świętego wypowiadanymi w brzmieniu dosłownym lub w parafrazie, np.: "Niech przyjmie cię Pan Jezus, który nie przyszedł wzywać do nawrócenia sprawiedliwych, ale grzeszników. Jemu zaufaj" (por. Łk 5,32). Penitent może odpowiedzieć: "Amen".
Penitent, zwłaszcza jeśli nie jest znany spowiednikowi, określa swój stan (np. osoba zamężna, żonaty, ojciec, matka, uczeń, studentka, ksiądz, siostra zakonna, alumn itp.). To pomoże spowiednikowi w sprawowaniu jego funkcji w konfesjonale. Przystępujący do spowiedzi następnie określa czas ostatniej spowiedzi, informuje od odprawieniu pokuty (lub nieodprawieniu), przedstawia swoje trudności w prowadzeniu życia chrześcijańskiego oraz inne okoliczności, których poznanie ułatwi spowiednikowi wykonywanie jego posługi (OP 42).
Czytanie Słowa Bożego
W tym miejscu, jeżeli czas i okoliczności na to pozwalają, radzi się spowiednikowi, aby odczytał penitentowi odpowiedni fragment Pisma Świętego lub przytoczył je z pamięci (OP 69-81), co ukaże wielkie Boże miłosierdzie, nieszczęście grzechu i wezwie do odnowy życia. W Obrzędach pokuty radzi się, aby penitenci, odpowiednio pouczeni przez kapłanów, sami przed spowiedzią odczytywali odpowiednie teksty Pisma Świętego usposabiające ich do dobrego przeżycia sakramentu pokuty i pojednania oraz przyjęcia rozgrzeszenia.
Wyznanie grzechów i przyjęcie zadośćuczynienia
Penitent powinien teraz wyznać Bogu wobec kapłana wszystkie swoje grzechy ciężkie, ich ilość i okoliczności popełnienia. W przypadku zapomnienia któregoś z grzechów ciężkich spowiedź będzie ważna. Zapominany grzech wyznamy na następnej spowiedzi. Natomiast świadome zatajenie grzechu ciężkiego czyni spowiedź nieważną i świętokradzką. Wyznajemy też grzechy powszednie, które przypomnieliśmy w czasie rachunku sumienia. Rytuał przypomina spowiednikowi, aby przyszedł, jeżeli trzeba, z pomocą penitentowi w wyznawaniu jego grzechów szczególnie wtedy, gdy o to on prosi. Spowiednik czasami jest zobowiązany postawić penitentowi niezbędne pytania, aby w ten sposób wyznanie grzechów było pełne. W razie potrzeby spowiednik poucza penitenta, daje mu odpowiednie wskazania, uwagi, napomnienia. Nieraz podnosi penitenta na duchu i zachęca do dalszego wysiłku w czynieniu dobra i zwalczaniu zła. Spowiadający kapłan jest zobowiązany do naznaczenia odpowiedniej do wielkości grzechów pokuty, czyli zadośćuczynienia. Tradycyjnymi czynami pokutnymi są: modlitwa, post (różnego rodzaju umartwienia) i jałmużna, czyli dobre uczynki. Przy grzechach kradzieży penitent zostaje zobowiązany do restytucji, tzn. do zwrotu skradzionej rzeczy; w przypadku oszczerstwa - do jego odwołania i naprawienia krzywdy wyrządzonej bliźniemu. Penitent dla słusznej przyczyny może poprosić spowiednika o zmianę zaproponowanej pokuty na inną, ewentualnie o jej zwiększenie. Pamiętajmy, że na ogół otrzymujemy małą pokutę. Jest ona pewnym znakiem, że należy pokutować przez całe swoje życie i w tej intencji więcej modlić się, umartwiać i czynić wiele dobrego.
Modlitwa penitenta i rozgrzeszenie
Kapłan po naznaczeniu pokuty wzywa penitenta do okazania żalu wraz z mocnym postanowieniem poprawy. Zwykle bijemy się w piersi, mówiąc: "Boże, bądź miłościw mnie, grzesznemu" (Łk 18,13). Możemy tez użyć innych słów wyrażających nasz żal i wolę poprawy. Następnie spowiednik wyciąga prawą rękę i wypowiada słowa rozgrzeszenia: " Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła i ja odpuszczam tobie grzechy w imię Ojca i Syna, + i Ducha Świętego". Penitent powinien słyszeć słowa rozgrzeszenia i żegnając się odpowiedzieć: "Amen"."
