[asia]

Mój mąż na dzień dzisiejszy nie chce być ze mną przy porodzie - ma swoje powody, które ja szanuję.
I nie uważam, że jest złym mężem... że jest gorszy albo ubogi duchowo... Powiem, że wręcz odwrotnie - codziennie daje mi dowody jak bardzo mnie kocha, jak kocha Oleńkę, która niedługo pojawi się na świecie. Dba o mnie i codziennie mogę na niego liczyć.
A znam dwóch panów, którzy byli na porodówce ze swoimi partnerkami, płakali rzewnymi łzami najpierw współczując bólu a potem ze wzruszenia nad twarzyczką swojego nowonarodzonego dziecka... po czym jeden odszedł od swoich ukochanych po dwóch latach a drugi po czterech....
Tak więc myślę, że nie ma co uogólniać 
Szanuję decyzje ludzi - bo wiem, że każdy z nas jest inny...
Gdyby mi bardzo zależało na tym aby mój Tomek był ze mną przy porodzie to pewnie starałbym się trochę wpłynąć na jego decyzję ale na pewno bym go nie zmuszała... Cieszyłabym się gdyby chciał być ze mną w takiej chwili - bo to na pewno jest czas wyjątkowy dla rodziców... Ale to, że on nie chce wcale nie oznacza dla mnie, że jest mięczakiem czy gorszym facetem...

[ela]

Asia masz rację

Ale my cały czas rozmaiwamy na temat  ...poród rodzinny

[asia]

I ja o tym mówię Elu 
Poród rodzinny to fajna sprawa jak wszystkie osoby w nim uczestniczące są tam z własnej, nieprzymuszonej woli 
Kiedyś nie było można nawet marzyć o takim porodzie... teraz jest taka możliwość i uważam, że to super 

Marta ale mój M też nie chciał być przy porodzie.... przez całą ciąże twierdził że nie będzie.

[ela]

To u Mnie rybko było tak samo

[Martaxyz11]

Dziewczyny ja napisałam co mysle i co było dla mnie wazne...
Nikogo nie zmuszam do bycia przy porodzie przeciez tylko próbuję pytac DLACZEGO FACET NIE CHE BYC
BO CO ?

Nie zapominajmy że przecież sąteż kobiety które nie chcą męża/tatusia przy porodze. Mam koleżankę która rodziła z przyjaciółką, nie chciała żeby jej mąż przy tym był. Widocznie jej potrzeba bliskości objawia się inaczej, i to trzeba uszanować

Marta faceci mają różne powody, ale z obserwacji widze że głównie dlatego żę NIE WIEDZĄ co ich czeka, nikt ich nie przygotowuje na to co będize się w sali działo. M zmienił zdanie po spotkaniach z połozna i wizycie na porodówce, ale są tacy któzy i tego nie robią.
Jeden nasz bliski kolega nie był przy porodzie córki, wiedział od początku że nie da rady. Nie zniesie psychicznie tego co się będzie działo, siedział z nia PRAWIE do końca a potem wyszedł z sali. Dla niej to był kamien z serca bo panikowała całą ciąże że JAK ON BĘDIZE CHCIAŁ ZOSTAĆ DO KOŃCA to będzie katastrofa bo zemdeje, zwymiotuje albo coś jeszcze gorszego...

Wiecie mnie sie to troche kojazy ze zmianą pampersów z kupą u dziecka. WIeli tatusiów tego nie robi. Nie dają rady. I co? Są gorszymi tatusiami?

[Martaxyz11]

No to męscy sa jak cholera 
dla mnie to nadal dziecinne 

Marta M nie zmieni KUPY! A jak już musi to najpier 10 minut przygotowuje się do tego zawiązując pieluche na twarzy spryskaną perfumami. Cyrk! Raz zawiózł Antosie do swojej mamy....

[Martaxyz11]

 

[Kasia-Wrocław]

Ja się może nie tyle zgadzam z Martą, co jestem tak samo ciekawa powodów, dla których mężczyzna nie chce/ nie może być przy porodzie. Dla mnie poród, to nie tylko skurcze parte, ale ileś tam godzin spędzonych na porodówce. Myślę, że nawet, jeśli facet upiera się, że nie da rady, bo nie wie co go czeka, to powinien chociaż spróbować! Co to za powód, że nie wie, co go czeka... jak idzie do nowej pracy, to też nie wie... albo na drugą randkę Uważam po prostu, że facet powinien dowiedzieć się jak najwięcej o porodzie, spróbować towarzyszyć i wtedy decydować, czy zostanie, czy nie. Bo z drugiej strony być może na widok krwi, krzyków żony i jej zdenerwowania facet może być tylko przeszkodą i wtedy ok, wypad z sali, bo jeszcze zlinczuje któregoś z lekarzy...

[Jagna77]

Moj maz  nigdy nie mowil otwarcie ,ze bedzie przy porodzie i tu akurat go doskonale rozumiem , on na widok krwi o malo nie mdleje , nawet na widok wlasnego ciezko rozcietego palca mu jest slabo .
Nie sadze aby bylo warto zmuszac ich do zmiany decyzji jesli sie nie czuja na silach spelnic ten obowiazek  Wiekszosc facetow jest bardzo wrazliwa i nie dadza sobie rady w pewnych sytuacjach , to ,z emoj maz nie sprawdzil by sie przy porodzie rodzinnym to nie znaczy ,z ebedzie zlym mezem czy ojcem. On strasznie cierpi jak maly ma kolki i bardziej sie denerwuje niz ja matka , oni po prostu nie sa stworzeni do pewnych obowiazkow i my nie powinnysmy ich zmuszac .

[liliann]

..wiecie co z tą pieluchą to juz ceregiele...(tak sobie od tematu odskoczę)...a co jęsli ja powiem, że nie dam rady zmieniać...taka delikatna jestem. Co z tego, że jestem matką??? pokrewieństwo między mna a dzieckiem jest takie same jak miedzy dzieckiem a ojcem.
Matkom nie wolno robic ceregieli, mają zmieniac kupy bo tak - BO SĄ MATKAMI..Mowa- trwa- delikatny- BOI SIE KRWI- mój mąż też mdleje na widok krwi, na widok igły też...Ba puszczał pawia na widok rzygowin psa jak je musiał posprzątać.
Moją michę i woreczki z pawiem wynosił... to życie sie zmieniło, i trza się przystosować..

[rajdowka]

Wiem, ze nie powinnam tu zabierac "glosu" gdyz ani nie rodzilam ani nie bede w najblizszym czasie.

Nie napisze o porodzie tylko.....


Sorry ale nie moge czytac tego, ze faceci nie sa stworzeni do pewnych obowiazkow i nie mozemy ich zmuszac! To znaczy ze co.. my musimy wszystko robic nawet jezeli nam sie to nie podoba ale oni nie - bo biedni sie do tego nie nadaja?

Najwygodniejsze wytlumaczenie. On nie moze ale ktos to musi zrobic prawda?

Okej. jezeli czegos nie chcesz zrobic to w to miejsce zrob cos innego - za mnie. To jest w porzadku. Ale zycie nie polega na robieniu tylko tego co sie "moze i chce".

Malzenstwo to kompromis i czasami poswiecenie sie dla drugiej osoby nawet jezeli jest to trudne.

[dziubasek]

 

ło mato jaka tu ostra dyskusja.... i same skrajne poglądy.
Ja jestem w tym wszystkim gdzies po środku.
Sama chciałabym rodzić z mężem, ale z czysto egoistycznych pobudek- tylko przy nim czuje się bezpiecznie... i po prostu zakładam, że byłoby mi łatwiej... natomiast z drugiej strony rozumiem przyszłego ojca jak nie chce towarzyszyć swojej kobiecie w tej chwili. Dlaczego? Myślę, że wiąże się to z tym, że facet boi się, że zawiedzie, że nie da rady, zemdleje, zdenerwuje się, poniosą go nerwy... i nie uważam tyego za coś złego, czy dziecinnego. Według mnie to bardzo odpowiedzialne podejście wymagające dużej odwagi!

[Vall]

ło mato jaka tu ostra dyskusja.... i same skrajne poglądy.
Ja jestem w tym wszystkim gdzies po środku.
Sama chciałabym rodzić z mężem, ale z czysto egoistycznych pobudek- tylko przy nim czuje się bezpiecznie... i po prostu zakładam, że byłoby mi łatwiej... natomiast z drugiej strony rozumiem przyszłego ojca jak nie chce towarzyszyć swojej kobiecie w tej chwili. Dlaczego? Myślę, że wiąże się to z tym, że facet boi się, że zawiedzie, że nie da rady, zemdleje, zdenerwuje się, poniosą go nerwy... i nie uważam tyego za coś złego, czy dziecinnego. Według mnie to bardzo odpowiedzialne podejście wymagające dużej odwagi!

Zgadzam się w 100%

Mój A. tez niemal przez całą ciąze mowil, ze nie ma mowy zeby byl ze mną.......
Zmienił zdanie, ja jestem szczęsliwa.......... ale doskonale wiedzialam czego sie boi............... swojej własnej bezradności........ tego ze nie bedzie mogl pomc, zlagodzic bólu itd.... Bo taka jest prawda..to chyba dla facetów jest najgorsze...
My mamy umowe...jelsi uzna ze nerwy puszczaja - ma wyjśc... nie bedę miala mu tego za złe...

ps. a tak z humorem - połozna w szkole opowiadala..ze na jednym z prodów facet wyjął bron (byl ochorniarzem)..bo tak sie zdenerowowal ze nic nie moze zrobic..ze nerwy puscilu wyjal pistolet (gazowy chyba) i wycelowal w polozna krzyczac  - niech pani coś zrobi...!!!!!!!!! (zona skarzyla sie ze ja boli)

[ela]

O kurcze jaki fisiak 

[liliann]

Dlatego podoba mi się podejście zespołu położniczego na Pomorzanach. Tatuś może być przy porodzie, jak przejdzie odpowiednie zajęcia w szkole rodzenia.
Chodzi o to żeby wiedział co i jak. Jak pomóc żonie, jak zminimalizować ból, czego się spodziewać, jak się zachować...a też na co wpływu nie ma.
Żeby potem z giwerą nie latał....

[Agniesz_ka]

oftopikowo stwierdzam, ze nie mam zrozumienia dla facetow, ktorzy brzydza sie WLASNEMU dziecku zmienic pieluche - i nie rozumiem kobiet, ktore na takie zachowanie pozwalaja.

[tete]

hhaaa prawda jak zwykle lezy po srodku dyskusji..ja mam do porodu jeszcze dużo czasu i niewiem jeszcze jak bedzie wygladał temat 'porodu rodzinnego"..podobnie jak Dziubasek-najbezpeiczniej czuje sie przy G...mało tego w sytuacjach patowych udziela mi sie jego wew,spokój i zdolnosc racjonalnego myslenia..ale ..
na dzien dzisiejszy(podkreslam,na długo przed porodem!!) NIE chciałabym aby był zemną tam,na sali porodowej przy samej ostatniej fazie porodu..mam swoje powody ku temu-natomiast G bardzo chce byc zemna cały czas..
cóż życie zweryfikuje temat.

moj maciek nie chciał byc przy porodzie - twierdził, ze zemdleje i takie tam
do szalu doprowadzało mnie jeszcze gadanie jego babci i mamy, ze on taki delikatny i zemdleje na widok krwi...
po obejrzeniu filmu o porodzie w szkole rodzenia powiedział, ze bedzie ze mna - pytanie czy do konca

a jednak był do samego konca, nie zemdlal na widok krwi, widział jak rodził sie jego syn i jedyne czego załuje, ze nie przeciał pepowiny (nie chciał przedłuzac)
a ja bardzo sie ciesze, ze był ze mna; choc draznił mnie jego dotyk tzn odczuwałam to jako ból
i wiem, ze on przez bycie tam ze mna zrozumiał ile wysiłku kosztuje urodzenie dziecka

[Martaxyz11]

Anusia - a widzisz jakiego masz SUPER MEZEULA 

i wiem, ze on przez bycie tam ze mna zrozumiał ile wysiłku kosztuje urodzenie dziecka

dokładnie Aniu.

Ja się bardzo cieszę, że Michał był tam przy mnie. Pomagał mi, choć tak jak pisze Ania, nie potrzebowałam, nie chciałam masażu pleców przy bólach krzyżowych, bo sprawiało mi to jeszcze większy ból. Ale trzymał mnie za rękę cały czas, czytał mi gazety rozwiązywaliśmy ankiety...a kiedy przysypiałam, wiedziałam, że jest obok i czułam się bezpieczniej.

ano mam  
i nigdy nie zapomną wyrazu jego twarzy jak się mały urodził i wtedy gdy opowiada kolegom jak fajnie jest być przy porodzie (a tak tego nie chciał   )

 

Ja się bardzo cieszę, że Michał był tam przy mnie. Pomagał mi, choć tak jak pisze Ania, nie potrzebowałam, nie chciałam masażu pleców przy bólach krzyżowych, bo sprawiało mi to jeszcze większy ból. Ale trzymał mnie za rękę cały czas, czytał mi gazety  rozwiązywaliśmy ankiety...a kiedy przysypiałam, wiedziałam, że jest obok i czułam się bezpieczniej.

o i właśnie dlatego warto mieć męza przy boku

laski namawiajcie swoich chłopów do bycia z wami!!

[Martaxyz11]

hi hte watek to powini faceci prowadzic

[Vall]

hi hte watek to powini faceci prowadzic

  hehe własnie  szkoda z eich malo na forum - fajnie byloby poczytac ich wrażenia

[liliann]

...może poproszę kiedyś męża...to opisze...jak mi nie zemdleje....
Chociaż on nie lubi pisać...twierdzi, że mu to nie dzie....ale jak ładnie poprosze...

Moj M twierdzi ze wspolny porod jest super i ze teraz nie wyobraza sobie ze mogloby go to ominac. Twierdzi ze najtrudniej bylo rpzemoc sie i zaakceptowac ze NIC nie mozna zrobic, ze nie moze w zaden sposob mi pomoc. Do tego skupienie, wspolnia praca wielu osob i czowiek widzi jak walczy sie o kazde, nawet tak malutkie zycie!

Zapytałam Krzyśka, co sądzi na ten temat.
Jakoś nie przyszło mi to do głowy...Uznałam, że sam zadecyduje...

Powiedział, że to jest zbyt ważne wydarzenie i nie wyobraża sobie, że mogłoby Go przy tym nie być.
Cieszy mnie takie podejście.

[ainuzi83]

U mnie mój mąż od samego początku podtrzymuje zdanie, że będzie przy porodzie Wielu z jego kolegów opowiadało mu jak to jest być z żoną w takiech chwili jakie to niesamowite przeżycie, że nie wyobrażają sobie by mogło ich tam nie być. Te opowieści wydaje mi się, że także miały wpływ na podjęcie jego decyzji...

Jednak ostatnio byliśmy u teściowej była także siostra mojego P. rozwinął się temat dotyczący porodów rodzinnych. Moja teściowa i szwagierka starały się przekonać mojego męża by zmienił zdanie tłumacząc to tym, że jest bardzo delikatny i nie wytrzyma tego a on uparcie mówił, że będzie przy porodzie swojego dziecka i mają mu nie mówić takich rzeczy bo i tak nie zmieni decyzji!

Jeśli chodzi o mnie to będe bardzo szczęśliwa, jak będzie ze mną przy tak ważnym dla nas wydarzeniu natomiast jeżeli zdarzy się, że zmieni zdanie to nie będe go przekonywać!! Wiem, że nie chce rodzić sama i w przypadku zmiany jego decyzji chciałabym by ze mną była moja mama