[mka]

Hihihii....jak będziecie to swojemu potomstwu opowiadać to chyba będą pękać ze śmiechu z tatusia na rowerku

Fajnie się zaczyna, czekamy na więcej 

Ja też dołączam
Ja też nie lubiłam takich rozwrzeszczanych chłopców

[moniq]

fajny początek, ty to lubisz trzymać w napięciu

[galaretka]

 

[aagatkaa]

Ja również czekam...
Śmieszna historyjka się zapowiada

zabawex Witam serdecznie!!!

c.d.
To było nasze pierwsze spotkanie i ostatnie na parę lat. Pewnego roku przeprowadziłam się na to samo osiedle, na którym mieszka M. Jak się okazało chodziliśmy do tej samej podstawówki. Tyle, że on był dwie klasy wyżej. Kumplowałam się z jego kolegami i koleżankami, ale początkowo nie kojarzyłam go z tym rozwrzeszczanym bachorem na nieszczęsnym rowerku   Minęło przecież kilka lat, a on zmienił się nie do poznania. Achhhhhh  

[mka]

a on zmienił się nie do poznania. Achhhhhh 

Ochooo 

[Anjuszka]

Chcemy foto )

[izabelle13]

Zapoznawcza fotka jak najbardziej wskazana

[moniq]

oooooooooooooooooooooo

[wiśniowa]

i ja będę podczytywać  .... fajnie, że znacie się tak długo... to musi być niesamowite pamiętać ukochanego jako dziecko

[Mysikróliczek]

O tę fotkę potuptam     

[madzia_n]

No no, zaczyna się robić jeszcze ciekawiej
Dalej, dalej, dalej!

Zdjęcie! Zdjęcie! Zdjęcie! 

Zmienił się faktycznie nie do poznania, bo zaczął mi się podobać  Trenował wówczas piłkę nożną, więc jak na 15-16latka wyróżniał się budową spośród swoich kolegów    Przychodziłam z koleżanką na boisko szkolne, by go oglądać jak gra w piłkę po lekcjach  Jedna drużyna zawsze grała bez koszulek, a my, jako podlotki, zawsze trzymałyśmy kciuki, by to właśnie jego drużyna pozbyła się górnej części garderoby 

[Mysikróliczek]

Heheh, skubane 

[aagaa]

Kochana przypomniałaś mi właśnie jak sama byłam takim  "podlotkiem" 
też chodziłam z koleżankami na boisko jak chłopcy grali   to były czasy

i co dalej   

Chyba większość z nas chodziła 

Ach te "pdlotkowe" miłości 

[Anjuszka]

Czekamy na ciąg dalszy:))))

[izabelle13]

Czekam na ciąg dalszy kuleczko

[aagatkaa]

Uuu jakie małe flirciary!!
Nie no sama pamiętam, jak się kibicowało największym szkolnym przystojniakom
Fajne czasy... No i co było dalej?!

[moniq]

 

[mka]

Trenował wówczas piłkę nożną, więc jak na 15-16latka wyróżniał się budową spośród swoich kolegów   

Grryyy domyślam się, że nadal się wyróżnia

mka teraz już nie wyróżnia się aż tak

Niestety moje usilne kibicowanie mu na boisku nie zwracało jego uwagi   Zdecydowanie bardziej interesowały go koleżanki w jego wieku. Ja natomiast, zaprzyjaźniłam się z jego bardzo dobrym kolegą i to z nim zaczęłam spędzać dużo czasu. Maciek poszedł w odstawkę   Na takim etapie rozeszliśmy się do innych szkół i na ok. 2 lata straciliśmy ze sobą kontakt zupełnie, do czasu...  

[Anjuszka]

Do czasu, aż...?

[mka]

Anjuszka to samo chcciałam napisać 

[aagatkaa]

Julka ale nas trzymasz w napięciu!!
A ja dzisiaj nie mogę się stresować!! <nununu>

Do czasu aż... pewnego dnia, pod koniec stycznia 2001 roku zupełnie przypadkiem spotkałam mojego, wspomnianego wcześniej, kumpla wraz z Maćkiem. Zaczęliśmy gadać o tym, co będziemy robić podczas ferii zimowych. U mnie sprawa była oczywista - jako zapalona narciarka - miałam wyjechać do Kotliny Kłodzkiej. Chłopcy stwierdzili, że też chcieliby się nauczyć jeździć na nartach. Ja niewiele myśląc zaproponowałam im wspólny wypad. Każde z nas miało to skonsultować z rodzicami (miałam w końcu wtedy 15 lat, a chłopaki po 17)  Naszymi opiekunami mieli być mój ojciec i jego znajomi...

Oj Julka, znowu napisałaś kilka zdań i koniec... Nieładnie 
Rozwiń w końcu tę opowieść, a przede wszystkim wklej zdjęcie 
Zdjęcie przyszłej pary młodej musi być