[agu-s]

Jako, że w odliczaniu nie zdążyłam, chciałam Wam bardzo podziękować dziewczyny za to, że byłyście ze mną w tych przygotowaniach.
Byłyście wsparciem w licznych wyborach i zawsze można było liczyć na Wasze dobre słowo:D
Dziękuję

Powoli zacznę opisywać ten niezwykły dzień i mam nadzieję, że i tu będziecie mi towarzyszyły

[Di]

Oczywiście że bedziemy

I ja tez będę 

[julenka]

I ja będę podczytywać

[ejotek]

nie byłam w odliczanku, ale liczę że mnie przyjmiesz do relacji?

[wiśniowa]

obecna

[agu-s]

Witam Was kochane

Zacznę może od ostatnich kilku dni do godziny zero

Sobota zbliżała się wielkimi krokami... a przecież dopiero co rezerwowaliśmy salę na wesele Wszyscy nasi bliscy marudzili, że tyle czasu muszą czekać, a to już za kilka dni.
Na samą myśl o tym robiło mi się słabo, Darek mówił, że zmieniam kolory Dlatego właśnie starałam się to wypierać ze świadomości... z marnym skutkiem oczywiście
W ostatnim tygodniu było oczywiście milion rzeczy do zrobienia, kalendarz zapisany od góry do dołu. Gdzie w tym wszystkim znaleźć czas dla siebie, czas na jedzenie i na jakąkolwiek namiastkę odpoczynku??
Z jednej strony chciałam, żeby przedłużyć ten czas o tydzień- może byśmy się uwinęli ze wszystkim... Z drugiej jednak strony chciałam mieć już to wszystko za sobą i nie musieć się już stresować.
Mama zapytała się mnie, czy ja się tak właściwie denerwuję? Zastanowiłam się i bach!! Przecież ja nie lubię być w centrum zainteresowania, to nie moja bajka. To dlatego na początku zamiast wesela wolałam wyjechać na drugi koniec świata... Wolę stanowić tło, zdecydowanie. No i obawa, czy goście będą zadowoleni, czy będą się dobrze bawić przecież wszystkich nie da się zadowolić, a tak by się bardzo chciało

[Olucha]

Jestem, jestem 

[agu-s]

Środa- przyjechali pierwsi goście- kuzyn z żoną z Rygi (Andrej i Ksenia)
Plan dnia jak zwykle napięty. Wieczorem odbieramy gości z dworca, odstawiamy ich do moich rodziców a sami lecimy do Katedry na spotkanie z księdzem.
Wchodzimy do kościoła- czuję mrowienie, podchodzimy do ołtarza- robi mi się słabo... No rewelka myślę, w sobotę będę się czołgała do ołtarza albo będą mnie musieli ciągnąć
Ksiądz nas próbuje uspokoić, ale to pomaga tylko na chwilę. Znowu muszę włączyć wypieranie ze świadomości
Wracamy po gości i zawozimy ich do mojej babci, bo tylko tam nie ma żadnych kotów (Ksenia jest uczulona). Do domu zjeżdżamy po północy. Kolejny wyczerpujący dzień za nami.

W czwartek znowu zaganiany dzień. Rano wychodzę, wracam ok 19. W domu burdel straszliwy, bo od tygodnia nie ogarniamy. Darek jeszcze przewozi napoje na salę, ja w domu próbuję choć trochę ogarnąć i wystawić na stół poczęstunek, bo trzeba przyjąć gości. Przychodzą przyjezdni, kuzynka i znajomi. Oglądamy film z wesela Andreja i Kseni (pobrali się 6.06. 2009- byliśmy zaproszeni ale przez uczelnię nie mogliśmy jechać). Zaczyna mi się robić niedobrze, kręci mi się w żołądku. Myślę, że to pewnie kolejna reakcja mojego organizmu na zbliżającą się godzinę zero więc staram się to ignorować. Po północy rozwożę gości do domów.
Wracam do nas i czuję, że jest mi jeszcze gorzej. Ale przecież nie myślę chwilowo o ślubie a o tym, żeby jak najszybciej się położyć bo padam na pysk
Szybki prysznic i w końcu upragnione łóżko. No i się zaczęło...

 

ooo rany aż nie mogę uwierzyć ze taki stres Cię dopadł 

[ricardo]

Aga super, że zaczełaś już relację Widziałam kilka fotek na nk i jestem zachwycona i czekam na więcej zdjęć

Chcialam Cię jeszcze przeprosić, że nie przyszłam na ślub, ale tak mnie plecy zaczeły boleć dnia poprzedniego, że sobotę przeleżałam całą i ledwo się ruszałam.

Aguś piękne zdjęcia zamieściłaś na nk i nie mogę doczekać się większej ilości 

to i ja tezzz! 

[agu-s]

Fotki już niedługo cieszę się, że tamte się podobają

Zaczęłam się kręcić w łóżku, nie mogłam się ustawić tak, żeby żołądek tak mnie nie bolał, mięta też nie pomogła. Pół nocy spędziłam zwisając nad kiblem i wymiotując chwila ulgi i znowu ból. Tej nocy spałam łącznie jakieś pół godziny

Rano miałam problem, żeby w ogóle wstać z łóżka, nie miałam siły żeby przejść z pokoju do pokoju. A to przecież już piątek!!! Jutro nasz wielki dzień a ja nie mogę nawet się wyprostować?? Pięknie... przecież ze mną nie może być normalnie... Płakałam ze złości i bezsilności a Tyle rzeczy dzisiaj do zrobienia...
Dopiero wieczorem poczułam się odrobinę lepiej...
Wieczorem łyknęłam jedną tabletkę ziołową na uspokojenie, choć tak właściwie stresu już nie czułam.
Padnięta, zasnęłam bez problemu

[Olucha]

Bidulka, ale się zestresowałaś 

[marzenieeee]

i ja tu będę

[agu-s]

Oluś myślę, że stres, zmęczenie i niejedzenie miały wpływ na to, że tak mnie sieknęło.
Była hipoteza, że to grypa żołądkowa bo dodatkowo wszystko mnie bolało

[agairish]

puk puk! można jeszcze?

[pamela]

i ja tez jestem.

[agu-s]

Pewnie, że można... zapraszam

[ismenka1986]

Melduję się:)

[marta082008]

Jestem

[agu-s]

Sobota

Obudziłam się o 8:20. Usiadłam na łóżku, myślę- no to dziś!! Czekam na atak paniki i strachu... a tu NIC
Jedyne co czuję to spokój i ból głowy. Żołądek nie boli choć i tak postanawiam być ostrożna, żadnej kawy, sucharki na śniadanie. Łyknęłam ibuprom żeby nie męczyć się z głową.

Zaczynam się ogarniać- nie ma ciepłej wody wybrali sobie dzień na awarie ale zawsze mogło być gorzej, wody mogło nie być w ogóle, albo dalej mogłam zwisać nad kiblem
Prysznic i szybko trzeba założyć suknię, żeby ustawić szerokość koła.
Na 10 jestem umówiona u mojej fryzjerki w domu. Docieram 20 minut spóźniona ale na spokojnie, mamy czas
W trakcie robienia fryzury dostałam mms`a z kwiaciarni ze zdjęciem bukietu kochana P. Agnieszka wysłała mi sama z siebie
Mój bukiet

[marta082008]

Piekny

Śliczny bukiet  Miły gest ze strony "kwiaciarki" 

[Olucha]

Śliczny bukiet miałaś  Bardzo miło mi się kojarzy 

[kaarolinka]

Nie było mnie w odliczanku ale chyba mogę dołączyć? Śliczny bukiecik

[manila83]

no jestem:) a gdzie zdjęcia z ja sie tak napaliłam...

[agu-s]

Zapraszam, nowe twarze również baardzo mile widziane

Po fryzurze podjechałam po mamę i pojechałyśmy prosto na makijaż Miło spędziłyśmy tam czas na pogaduszkach i zaczepianiu kotki Patrycji, która nas malowała głaskanie kota odstresowuje
Wróciłyśmy do domu, zjadłyśmy rosół z Norda, który dzień wcześniej uratował mi życie
Po chwili przyszedł czas na ubieranie w międzyczasie przyszedł fotograf, Darek ze swoją mamą i świadkiem- też się ubierał u moich rodziców, świadkowa i zrobiło się tłoczno
Wyszłam do Darka ubrana i zobaczyłam błysk w jego oczach świadczący o tym, że podoba mu się przyszła żona Dostałam swój bukiet, przypięłam Darkowi butonierkę.
Dla świadkowej była opaska na rękę:

[kaarolinka]

ależ twój mąż dumny na tej fotce atam juz widac kawałek sukni ;Dczekamy na dalsze zdjecia